Mam nadzieję na„Magiczna pigułka” - iluzoryczna okazja do rozwiązania złożonych sytuacji jest prosta. A co oznacza „trudny”? Posiadanie komponentów, które są połączone w taki czy inny sposób. Ale to oznacza, że sytuacja ma strukturę, którą można uznać za system. Możemy więc zastosować systematyczne podejście do rozwiązania problemu. Ta metoda ułatwia pytanie, ale bez uszczerbku dla skuteczności podjętych środków.
Podejście systematyczne - rozważenie tematu lubzjawiska w różnorodnych relacjach, które pozwalają nam przewidywać zmiany w przedmiotowym rozważaniu. Elementy systemów mogą być bardzo liczne, a ich połączenia są niejednoznaczne. A jednak istnieją zasady, które ułatwiają życie naukowca. Nazywa się je „zasadami podejścia systemowego”. Z ich pomocą możesz pokonać „klątwę złożoności”. Ilustrujemy pomysły przykładami z psychologii.
Zasada celowości: system robi wszystko, aby załatwić sprawy, nawetjeśli okoliczności się zmienią. Jak widzimy, ta zasada może łatwo wyjaśnić tak złożone zjawisko jak konserwatyzm osobowości. Faktem jest, że cele nie są formowane przez najsilniejsze strony naszej psychiki, więc nie należy oczekiwać elastyczności.
Zasada tolerancji: opłacalne tylko te systemy, które są w stanietolerować pewne odchylenia od dogodnych dla nich parametrów. W praktyce objawia się to tym, że poziom osiągnięć danej osoby wiąże się z jej zdolnością do znoszenia dyskomfortu. Więc nie narzekaj na niedogodności - musisz nauczyć się je znosić lub eliminować, ale nie rozpaczaj. Podejście systemowe twierdzi, że tolerancja się opłaca.
Zasada powstawania - każdy system ma właściwości, które nie sąokaże się, że jest ona wyprowadzona z właściwości poszczególnych elementów i relacji między nimi. Kiedy dwie osobowości tworzą rodzinę, powstaje coś w rodzaju nowej psychiki, wspólnej dla członków rodziny (nie bez powodu uważa się, że małżonkom daje się nowego anioła - opiekuna rodziny). A „duch” takiej nowej rodziny może różnić się od „ducha” każdego członka rodziny.
Zasada zgody - cele systemu i podsystemów przynajmniej nie powinnysprzeczne, najlepiej zbieżne, chociaż prawie nigdy się to nie zdarza. Stąd masa nieporozumień w życiu codziennym. Na przykład celem rodziców jest zapewnienie synowi wyższego wykształcenia, a celem syna jest jak najlepsze wykorzystanie życia. A kiedy jest wybór między rozrywką a wieczorną pracą, zaczynają się systemowe sprzeczności. To już jest konflikt wartości.
Zasada przyczynowości - każda zmiana jest koniecznie związana z innymizmiany. Weźmy za przykład pulchną kobietę: dopóki nie będzie wystarczających powodów, aby schudnąć, nie zabierze się do pracy. I wielu tak żyje od lat.
Zasada determinizmu - system zmienia się tylko z powodu zewnętrznychpowodów. I nie oszukuj się. Cele stawiane są „na zewnątrz”. Weźmy na przykład problem samokształcenia. Człowiek czyta dodatkowe książki nie dlatego, że wyznaczył sobie cel, ale dlatego, że zdał sobie sprawę, że brakuje mu wiedzy. Oznacza to, że powód jest nadal zewnętrzny, ale osoba sama zdecydowała, jak rozwiązać problem, czytając literaturę. Nawiasem mówiąc, z tej zasady wynika istnienie Boga. Ale to osobny temat.
Zasada różnorodności - stabilność systemu wynika z różnorodnościcharakterystyka elementów. Oczywiście, jeśli nie ma sprzeczności. Zgodnie z tą zasadą, rodzina bardzo różnych osób jest bardziej skłonna do radzenia sobie z różnymi problemami niż rodzina podobnych osób z podobnymi problemami.
Zasada entropii - umiera izolowany system.Oczywiście brzmi to smutno. Ale faktem jest, że jeśli człowiek traci kontakt ze środowiskiem, ulega degradacji. Pamiętaj, że cele są wyznaczane z zewnątrz i kontrolowane z zewnątrz. System pokonuje swoje niedoskonałości. A jeśli nie ma interakcji, degradacja jest nieunikniona. Tak więc, jeśli dana osoba traci zainteresowanie życiem, jego aktywność umysłowa stopniowo lub natychmiast zanika.
Istnieją inne zasady, ale te przedstawione są podstawowe dla zrozumienia, czym jest podejście systematyczne.
