Jeśli dana osoba jest utalentowana, wtedy wiele jest dla niego dostępnych w życiu, przynajmniej tak się powszechnie uważa.
Zwykle zdolności specjalne manifestują się w dzieciństwie.Młody talent łatwo radzi sobie z zadaniami, które czasem muszą opanować dojrzali specjaliści. Takie utalentowane dzieci wymyśliły nawet specjalną nazwę - „maniacy” (z niemieckiego - niesamowite dziecko).
Ci, którzy nie świecą zdolnościami, rozumemdrażnić „Kinderwoods”, które z tego samego języka niemieckiego oznacza „drzewo-drzewo”. Utalentowane dzieci, dorastające, rzadko stają się geniuszami. Rozpieszczani przez pochwały i przyzwyczajeni do tego, że wszystko im przychodzi łatwo, są narażeni na surowe realia świata dorosłych, a potrzeba ciężkiej pracy często powoduje, że protestują i obrzydzają.
Что такое талант, зарытый в землю?Oczywiste jest, że specjalnymi zdolnościami pewnego rodzaju działalności jest, mówiąc w nowoczesnym języku ekonomicznym, wartość niematerialna. Nie możesz nim manipulować, jak w przypadku jakiejś rzeczy. Oznacza to, że starożytna jednostka monetarna (1 talent = 6 tys. Drachm), zakopana jako skarb, zostaje wycofana z pożytecznego obrotu i nie przynosi zysku.
Tak powinien być niematerialny, ale bardzo ważny prezentpozostań w ciągłym ruchu, w przeciwnym razie jego wartość, w przeciwieństwie do wartości nominalnej cennej monety zakopanej w ziemi, nie zostanie zachowana, i w tym przypadku nie ma kwestii przydatności. Zapytany o to, jaki jest talent, jeden genialny muzyk odpowiedział, że to ułamek umiejętności, a wszystko inne było ogromną robotą.
К тому же, каким бы ни было дарование, оно wymaga identyfikacji Wspaniale jest, jeśli rodzice zrozumieją, że dziecko ma specjalne zdolności we wczesnym dzieciństwie i dołożą starań, aby je rozwijać. Na przykład ojciec Wolfganga Mozarta uczył swoje dzieci muzyki od dzieciństwa, czasami bardzo ciężko zmuszając je do ćwiczenia notacji muzycznej, solfeggio i innych, na pierwszy rzut oka, nudnych rzeczy.
Umieść na podstawie naukowej identyfikacjęwychowawcy i socjologowie próbowali swoich umiejętności we wczesnym dzieciństwie od kilku dziesięcioleci. W latach 80. XX wieku opublikowano książkę G. Gardnera „The Framework of the Mind”, w której sklasyfikował skłonności ludzi do różnego rodzaju działań i zdefiniował, jaki talent ma zastosowanie w przyszłym zawodzie, podkreślając osiem jego głównych typów. Wyposażenie może przejawiać się w werbalno-językowym, cyfrowym, przestrzennym, fizycznym, osobistym, interpersonalnym kierunku, a także w relacji osoby do środowiska naturalnego.
Taka klasyfikacja jednak pomimo tegopozorna uniwersalność, nie odpowiada na pytania o to, czym jest talent, jakie są jego granice, skąd pochodzi i dlaczego utalentowani ludzie są zaskakująco wszechstronni.
Uważa się, że wielcy pisarze osiągnęli szczytkreatywność w wieku około trzydziestu lat, kiedy zdobywają pewne doświadczenie życiowe. Jednak wczesne dzieła niektórych poetów i pisarzy czasami zaskakują dojrzałością myśli i mądrości, zwykle niezwykłej młodości.
Z reguły najlepsze talenty świata żyły jasno, alenie na długo, a ich losu nie można nazwać zamożnym. Bożym darem jest nie tylko szczęście twórcze, ale także ogromny ciężar. Potrzeba wyrażenia czegoś, co przytłacza duszę, nie może być ograniczona, a proces tworzenia arcydzieła jest bardzo bolesny. Ponadto subtelna dusza mistrza zawsze silnie odczuwa zazdrość przeciętnych kolegów i odrzucenie mieszkańców miasteczka.
Wielkie rosyjskie talenty, które wzbogaciły światkultura nie jest wyjątkiem. Jeśli wymienimy tylko poetów, którzy żyli w XIX i XX wieku, możemy jedynie niestety podziwiać tragedię losu Puszkina, Lermontowa, Griboedowa, Jesienina, Majakowskiego, Bloku, Mandelstama, Brodskiego i wielu innych. Cóż, takie jest przeznaczenie geniuszu, twardego, ale wciąż szczęśliwego.
