Царскосельский лицей без преувеличений можно nazwijcie ten tygiel, w którym talent A.S. został całkowicie wykuty i dopracowany Puszkin. Chodzi nie tylko o to, że pierwsze wiersze zostały napisane w murach tej instytucji edukacyjnej, a nawet, że zauważył go tutaj wybitny rosyjski publicysta Gabriel Derzhavin.
Carskie Sioło stało się kolebką, w której zostało ujawnionerozwinęła się osobowość Aleksandra Siergiejewicza, w którym ustanowił się poetą. Puszkin, uczeń liceum, później zmienił swój styl, ale zawsze wspominał lata młodzieńcze ze szczególnym ciepłem.
Puszkin był trudnym nastolatkiem, a więc jegorodzice byli zmuszeni poważnie pomyśleć o kontynuowaniu wychowania i edukacji swojego potomstwa w jakiejś ścisłej i zamkniętej instytucji edukacyjnej. I właśnie wtedy pojawiła się okazja. Aleksander I postanowił „otworzyć pałac carycyna” dla synów szlachty, aby kształcić ich na „wykształconych i oddanych sług państwa”. Autokrata myślał nawet o oddaniu wielkich książąt tej uprzywilejowanej instytucji. Program szkolenia został dokładnie przemyślany, zaproszono najlepszych nauczycieli tamtych czasów - na przykład A. Kunitsyn, A. Galich. W ten sposób Liceum Puszkina otrzymało doskonałą wszechstronną edukację.
Gdy tylko rodzice 12-letniego chłopca dowiedzieli się o zbliżającym się otwarciu liceum, wyposażyli syna do podróży. Puszkina z Moskwy do Petersburga przywiózł jego wuj, poeta i pisarz Wasilij Lwowicz Puszkin.
Sasha, jak otwarty i towarzyski chłopak, właśnie tamzbliżyła się do innych uczniów. Zaprzyjaźnił się w murach szkoły. Niektórzy z nich byli także obdarzeni talentem literackim. Delvig, Gorchakov, Kuchelbecker, Pushchin i inni zaczęli próbować pióra, publikowali czasopisma (wciąż pisane ręcznie), stworzyli krąg literacki. Mylili się zarówno rodzice Aleksandra I, jak i Puszkina: porządek w szkole nie był bynajmniej surowy, a z jej murów nie wyszli oddani tronowi słudzy, ale kochający wolność obywatele. Instytucja bynajmniej nie była zamknięta: można było pojechać do Carskiego Sioła. Dlatego Wiazemski, Żukowski, Karamzin, Czaadajew, Raevsky, Kaverin i wielu innych również spotkali się i zbliżyli do młodego talentu. Przyjaciele Puszkina – licealiści, pisarze czy po prostu wykształceni oficerowie – mieli niezatarty wpływ na twórczość poety.
Sześć lat nauki minęło szybko, ale były bardzoowocny. W tym czasie Liceum Puszkina napisało prawie 120 wierszy i zaczęło pracować nad wierszem Rusłan i Ludmiła, który uczynił go sławnym. W wieku 15 lat opublikował swoje pierwsze prace – „Do przyjaciela”, „Marzyciel”, „Zabity rycerz”. „Pamięć w Carskim Siole” był wierszem napisanym na zamówienie z okazji przybycia Derżawina na egzamin. A epicki styl ody łatwo przyszło młodemu geniuszowi.
