Świadomość mitologiczna to rodzaj światopoglądu,która opiera się głównie na chęci wiary. Jest to jeden z najstarszych typów postrzegania świata i warto zauważyć, że wiele osób nadal postrzega rzeczywistość w sposób mitologiczny. Zwykle im bardziej rozwinięta nauka, tym bardziej sceptyczny stosunek społeczeństwa do mitów, ale teraz popularyzacja wiedzy naukowej prowadzi do wypaczenia rzetelnych informacji i powstają tzw. „Mity naukowe”.
Świadomość mitologiczna: definicja
Aby zdefiniować i zrozumieć istotę świadomości za pomocątyp mitologiczny, konieczne jest prawidłowe przedstawienie samego fenomenu mitu. W najprostszym sensie mit to opowieść wyjaśniająca proces lub zjawisko świata. Znamy więc wiele opowieści o miłości i śmierci, zjawiskach przyrodniczych, ludzkich zachowaniach (na przykład poświęcenie i zdrada). Starożytne mity mają cechy artyzmu i czasami są przekazywane w poetyckiej formie. Mimo to zawierają elementy wiedzy naukowej, filozofii i religii. Takie wyjaśnienie mitu czyni go mało odróżnialnym od bajki, jednak istnieje duża różnica między spostrzeżeniami słuchacza: człowiek postrzega mit jako prawdę opartą na wierze i empatii z bohaterami. Tak więc mitologiczny światopogląd jest zbiorem idei opartych na emocjonalnym postrzeganiu rzeczywistości i wiary w fakty, które są określone, ale nie potwierdzone i oparte na domysłach.
Świadomość mitologiczna jako integralność percepcji
Tutaj widzimy, że ludzie, którzy mająmitologiczny światopogląd, zdolny do wyjaśnienia wszystkich otaczających zjawisk. W tym przypadku nie ma „luk informacyjnych”, ponieważ wszystko jest wyjaśnione poprzez historie, w które ludzie wierzą. Na przykład niezwykłą kombinację okoliczności wyjaśniają nie złożone koncepcje z przeplataniem się teorii dotyczących czasu i przestrzeni, prawdopodobieństwa, ale elementarne odwołanie się do „duchów” lub „karmy”. Niezrozumiałe dla ludzi zjawiska wymagają natychmiastowego wyjaśnienia z ich strony, a ponieważ nauka nie jest w stanie wyjaśnić wszystkiego, starają się wypełnić tę lukę za pomocą mitów. Z pewnością niesprawiedliwe jest twierdzenie, że te domysły nie mają nic wspólnego z rzeczywistością: mogą okazać się zarówno prawdziwe, jak i fałszywe, dlatego użycie takich pojęć jak „karma” czy „duchy” jest całkiem do przyjęcia i wcale nie oznacza że dana osoba ma zaburzenia psychiczne.
Świadomość mitologiczna jako jedność rzeczywistości i nadprzyrodzonego
Ludzie o takim światopoglądzie nie rozdzielają sięnadprzyrodzone od normy, ponieważ w ich rozumieniu świat jest jeden. Nawet Bóg lub bóstwa istnieją zgodnie z prawami wszechświata i nie zaprzeczają im. Bogowie lub duchy pojawiają się tutaj jako elementy naszego świata, które łączą się z elementami niższych ogniw - zwierzętami lub ludźmi.
Świadomość mitologiczna jako symboliczne postrzeganie rzeczywistości
Tutaj symbolika przeważa w myśleniupostrzeganie. Jeśli w świecie nauki operują pojęciami, to w świecie mitologicznym przeważają obrazy, symbole i znaki. Człowiek w tym przypadku szuka specjalnego znaczenia w wydarzeniach, które go otaczają, i uważa je za rodzaj „znaku”.
Świadomość mitologiczna i wiara w zjawiska magiczne
To chyba najbardziej uderzające wyrażeniemitologiczny światopogląd. Tutaj człowiek wierzy w magiczne siły natury, wolno mu stosować rytuały i rytuały w celu pozyskania na swoją stronę wyższych sił, które zgodnie z jego przekonaniem mogą ułatwić mu stan rzeczy i wesprzeć w trudnym sytuacja. Najbardziej powszechny jest rodzaj magii sympatycznej, która przejawia się w identyfikacji symbolu i przedmiotu. Osoba uważa, że wpływając na rzecz, która pośrednio lub bezpośrednio symbolizuje na przykład inną osobę, wpłynie to na jej stan. Zwykle takim rytuałom towarzyszą słowa, których znaczenie zależy od celu uderzenia.
