Malinovsky Rodion Yakovlevich - radzieckidowódca. Dwukrotnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Podczas II wojny światowej Malinowski dowodził wojskami południowo-zachodniego, południowego, drugiego i trzeciego frontu ukraińskiego. Ludowy bohater Jugosławii.
Biografia Rodiona Jakowlewicza Malinowskiegozaczyna się w Odessie. W tym mieście urodził się przyszły marszałek ZSRR 22 listopada 1898 roku. Matka Malinowskiego, Varvara Nikolaevna, Ukrainka z pochodzenia, była pracownikiem najemnym. Jej syn urodził się poza związkiem małżeńskim. Domniemany ojciec, Bunin Jakow Iwanowicz, pracował w policji w Odessie. Ale Rodion Yakovlevich był wychowywany tylko przez matkę. Od dziecka był przyzwyczajony do pracy, jako nastolatek pracował w sklepie z pasmanterią.
Jak tylko rozpoczęła się pierwsza wojna światowa, RodionJakowlewicz przekonał żołnierzy, aby zabrali go na rząd. I został zaciągnięty do dowództwa karabinu maszynowego 64 dywizji 256 pułku Elizawetgradu jako przewoźnik amunicji. To prawda, był mały incydent. W metryce była myślnik, w którym powinno być zapisane imię ojca. Starszy urzędnik zastanawiał się, jak zapisać patronimikę i zaproponował „Varvarovich” - po imieniu matki. Więc Malinovsky znalazł się na listach. Następnie jednak zmienił swoje drugie imię.
W 1915 roku został ciężko ranny pod Smorgonem. Odłamek pocisku trafił Rodiona Jakowlewicza w plecy i nogę. Po tej kontuzji otrzymał swoją pierwszą odznaczenie - Krzyż św. Jerzego IV stopnia oraz stopień kaprala.
W latach 1915-1916. Rodion Yakovlevich przebywał w szpitalu w Kazaniu na leczenie. Następnie wyjechał do walki na froncie zachodnim. W kwietniu 1917 r. Został ponownie ranny i otrzymał w nagrodę dwa krzyże bojowe. W tym samym roku został ponownie ranny w ramię w La Curtina. Po dwóch miesiącach leczenia przez pewien czas pracował w kamieniołomach. Następnie zgłosił się na ochotnika do Legii Cudzoziemskiej.
Kiedy w 1919 roku Rodion Yakovlevich, przyszłośćMarszałek Malinowski wrócił do Rosji, a potem żołnierze Armii Czerwonej omal nie zastrzelili go, znajdując na jego temat książki w języku francuskim. Zwykła pocztówka z widokiem na Schody Potiomkinowskie w Odessie pomogła uniknąć śmierci. Zabrał ją ze sobą, zanim udał się do przodu.
Malinowski potrafił nie tylko wymienić wszystkieBudynki namalowane na pocztówce, ale też opisują historię każdego z nich. Po tym, jak udało mu się uniknąć rozstrzelania, wstąpił do Armii Czerwonej i walczył w wojnie domowej w 27 dywizji przeciwko Kołczakowi.
Kiedy skończyła się wojna domowa, RodionJakowlewicz poszedł do dowodzącej szkoły i pomyślnie ją ukończył. Został mianowany dowódcą plutonu karabinów maszynowych, następnie dowódcą, zastępcą dowódcy batalionu strzelców. W 1930 r. Ukończył Akademię Wojskową. Frunze.
Malinowski został mianowany szefem sztabu kawaleriipułk, oficer okręgów wojskowych Białorusi i Kaukazu Północnego oraz szef sztabu korpusu kawalerii, następnie - armii „zachodniej”. Od 1937 do 1938 roku, już w randze pułkownika, Rodion Jakowlewicz służył jako doradca wojskowy w Hiszpanii. Miał pseudonim „Malino” i bardzo pomagał dowództwu republikanów.
Za swoją służbę otrzymał dwa zamówienia: Czerwony Sztandar i Lenin. W 1938 roku Malinowski otrzymał stopień dowódcy brygady. Od 1939 r. Rozpoczął nauczanie w Akademii. Frunze.
W 1941 r. mianowany dowódcą 48. korpusu strzeleckiego w okręgu wojskowym Odessa w Balti. Tam został znaleziony podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Malinowski z oddziałami korpusu musiał trzymać linię przed Niemcami. Pomimo przewagi liczebnej wroga, bojownicy bohatersko trzymali się, nie opuszczając granicy państwowej nad rzeką Prut. Ale siły były nierówne, korpus musiał wycofać się w pobliżu miasta Nikolaev. Więc był uwięziony. Ale dzięki generałowi Malinowskiemu korpus został wycofany z okrążenia. Co więcej, kontynuując odwrót na wschód, żołnierze byli w stanie wyrządzić wojskom nazistowskim wymierne szkody. W rezultacie przyszły marszałek Związku Radzieckiego Rodion Jakowlewicz Malinowski został awansowany do stopnia generała porucznika. Następnie został mianowany dowódcą 6. Armii i Frontu Południowego.
Jednak zwycięstwa nie zawsze były wygrywane. Zimą 1942 roku Niemcy zostali wyparci 100 kilometrów od Charkowa. Ale wiosną wróg zadał miażdżące ciosy wojskom radzieckim. Z powodu klęski podczas operacji w Charkowie Stalin usunął Malinowskiego z dowództwa na froncie i wyznaczył (z degradacją w randze) dowódcę 66 Armii.
Jesienią 1942 r Malinowski został zastępcą dowódcy Frontu Woroneża. A miesiąc później dowodził oddziałami Drugiej Armii Gwardii. Udało mu się udowodnić z najlepszej strony, po czym Stalin przywrócił go na dawne stanowisko - dowódcę Frontu Południowego.
Faktem jest, że niemiecki generał Manstein zjego wojska uderzyły w Stalingrad, aby przedrzeć się przez okrążenie 6 Armii F. Paulusa. Radziecki generał Wasilewski próbował udowodnić Stalinowi, że armia Malinowskiego jest bardzo potrzebna jako pomoc.
Nie było jednak czasu, by czekać na odpowiedź. Przyszły marszałek Malinowski, Rodion Yakovlevich samodzielnie rozmieszczał swoje wojska i ustawił je na pozycjach bojowych. Odegrało to ogromną rolę w zwycięstwie podczas operacji Kotelnikowa. I odpowiednio w bitwie pod Stalingradem.
Dzięki wielu udanym operacjom militarnymwyzwolona od Niemców południowa Ukraina i Donbas. Wiosną 1944 r. Malinowski również był w stanie wyzwolić Odessę. W rezultacie otrzymał stopień generała armii. Następnie został przeniesiony do dowodzenia Drugim Frontem Ukraińskim. Po klęsce armii niemieckiej „południowej Ukrainy” Rumunia zerwała sojusz z Niemcami i wypowiedziała im wojnę.
Za aktywne działania wojenne i licznezwycięstwa, bohaterstwo i odwaga Marszałek Związku Radzieckiego Rodion Malinowski otrzymał tę wysoką rangę we wrześniu 1944 roku. Potem było wiele trudnych i wyczerpujących bitew. Jeden z nich znajduje się niedaleko Budapesztu. Ale niemiecka armia licząca 200 tysięcy ludzi była nadal zniszczona. A po operacji wiedeńskiej Malinowski otrzymał Order Zwycięstwa.
Otrzymał po tym tytuł Bohatera Związku RadzieckiegoWielka Wojna Ojczyźniana do służby na Dalekim Wschodzie. Podczas wojny radziecko-japońskiej dowodził Frontem Trans-Bajkał. Przedzierając się przez pustynię Gobi, on i jego armia znaleźli się w centrum Mandżurii. I zakończył całkowite okrążenie wroga. Dzięki temu Japończycy zostali całkowicie pokonani.
Po zakończeniu wojny marszałek R. Ya. Malinowski pozostał na Dalekim Wschodzie jako dowódca Okręgu Wojskowego Trans-Bajkał-Amur. Od 1947 r. Został tam Naczelnym Wodzem. W 1953 r. Został mianowany dowódcą Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego.
1956 - wiceminister obrony ZSRR G. Żukowa.Jednocześnie naczelny dowódca wojsk lądowych Związku Radzieckiego. W 1957 r. Objął urząd ministra obrony ZSRR. Marszałek Malinowski pozostał na nim aż do śmierci. Wniósł ogromny wkład we wzmocnienie potęgi militarnej ZSRR, a także w przezbrojenie armii.
Rodion Yakovlevich ma czworo dzieci. Pierwszy syn Robert został doktorem nauk technicznych. Drugi, Edward, jest nauczycielem muzyki. A trzeci (adopcyjny), Herman, był pułkownikiem. A czwarta to córka Natalya. Została nie tylko kandydatką nauk filologicznych, ale także członkiem Związku Pisarzy.
Podczas służby Malinowskiego po rosyjskusiły ekspedycyjne we Francji były kilkakrotnie przedmiotem śledztw. Początkowo został oskarżony o kradzież dwóch koni. Ale Malinovsky został uniewinniony, ponieważ zwierzęta zostały znalezione.
Za drugim razem został obciążony jako organizator kartgry na placówce. Ale ta sprawa pozostała nierozważona, ponieważ działania wojenne nasiliły się. Po raz trzeci został skazany za zbiorowe pijaństwo. Ponadto był w tym czasie jednym z dowódców. Malinowski został skazany na kary cielesne, ale zwolniony z nich jako nosiciel krzyża św. Jerzego.
Malinowskiego Rodion Yakovlevich - jedyny radzieckiprzywódca wojskowy, który napisał wspomnienie o pierwszej wojnie światowej „Żołnierze Rosji”. Ale był zakaz publikacji takich publikacji. Aby go ominąć, Rodion Yakovlevich zmienił nazwisko w swoich wspomnieniach i stał się Iwanem Varvarovichem Grinko w książce.
Był także jedynym dowódcą wojskowym Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, który biegle władał kilkoma językami obcymi, w szczególności hiszpańskim i francuskim.
Zmarł marszałek Malinovsky Rodion Yakovlevichpoważna choroba w 1967 roku, 31 marca. W tym czasie był już w Moskwie. Po śmierci został poddany kremacji, a jego prochy spoczywają na placu Czerwonym w stolicy, w pobliżu muru Kremla.
