Szogunat to jeden z najważniejszych okresów w historiiJaponia średniowiecza i współczesności. W drugim tysiącleciu w Japonii było kilku szogunatów, z których każdy przyczynił się do powstania współczesnego Kraju Kwitnącej Wiśni.
Jak wiecie, społeczeństwo tęskni za zmianamiktóry nie ma stabilności. W ostatnich dziesięcioleciach panowania cesarza główną cechą wydarzeń politycznych w kraju była fragmentacja feudalna. Brak centralizacji i jedności doprowadził do poważnych konsekwencji gospodarczych i częstych rozruchów zbrojnych, które tylko zrujnowały i tak już niestabilną Japonię. Głównymi przyczynami zmiany struktury politycznej były:
Pierwszy szogunat istniał od 1192 do 1335 roku.Zmiany w życiu kraju wraz ze wzmocnieniem wpływu nauk buddyzmu zen. Doktryna ta stopniowo rozprzestrzeniała się w kręgach wojskowych. To właśnie połączenie religijnych podstaw i militarnej siły samurajów doprowadziło do zrozumienia tych kręgów, że to oni powinni rządzić krajem. Samuraj wywarł znaczący wpływ na rozwój Japonii.
Do początku XIII wieku poziom rozwoju krajupozostał bardzo niski. Ta stagnacja trwałaby dalej, gdyby nie zmiana myślenia niektórych przedstawicieli arystokracji wojskowo-feudalnej, którzy doszli do władzy pod koniec XII wieku.
Jakie zmiany zaszły od przybycia szogunów?Zauważ, że życie nie poprawiło się od razu, ponieważ jest po prostu niemożliwe. W tamtym czasie, podobnie jak obecnie, wiele zależało od aktywności tradingu. W warunkach panujących na wielu wyspach i niewielkim obszarze lądowym udany handel mógł odbywać się tylko z rozwiniętą flotą. Najważniejszym osiągnięciem szogunów był rozwój miast portowych, wzrost floty handlowej. Na przykład w XI wieku było tylko 40 mniej więcej dużych miast, a już w XVI wieku liczba miast zbliżała się do 300.
Era szogunatu to rozkwit rzemiosła.Jak wiecie, w średniowiecznej Europie istniały warsztaty rzemieślnicze. Majstrowie, którzy weszli do sklepu, mogli z powodzeniem pracować. Tak więc i tutaj stopniowo zaczęły się tworzyć stowarzyszenia rzemieślników. Te same związki powstały wśród przedstawicieli handlu. Oczywiste jest, że bezpieczniej jest robić interesy z partnerami, więc efekt zawiązania takich sojuszy był oczywisty.
Bezwarunkowe osiągnięcie epoki pierwszego szogunatubyło przezwyciężenie fragmentacji feudalnej. Małe działki samurajskie, które otrzymywali za służbę wojskową, stały się głównym rodzajem własności ziemi w państwie.
Szogunat Tokugawa jest reakcją tradycjiSpołeczeństwo japońskie o wydarzeniach, które miały miejsce w państwie w połowie i drugiej połowie XVI wieku. Drugie przyjście samurajów do władzy miało swoje własne logiczne powody:
Najważniejszy i bolesny temat dla samurajówpojawiły się elementy obce (Europejczycy), którzy zetknęli się z wielowiekowym tradycyjnym społeczeństwem, które do tej pory utrzymywało bliskie kontakty z podobnymi kulturowo Chinami i Koreą. Historycy uważają, że nawiązanie kontaktów z Europą było logicznym impulsem do intensyfikacji walki o utworzenie scentralizowanego silnego państwa.
Era szogunatu jest przejawem absolutyzmu wJaponia. Oczywiście nie należy zapominać o istnieniu dynastii cesarskiej, ale władza tych osób była bardziej duchowa niż świecka. Reżim szogunatu stworzył stan „zamknięty”. Europejskim statkom nie wolno było wpływać do japońskich portów. Gdyby nagle taki statek uderzył w port, jego załoga podlegała egzekucji. Ta izolacja trwała 250 lat, do połowy XIX wieku.
Krótko mówiąc, szogunat Tokugawy jestokres totalnej presji na chłopstwo. Formalnie w państwie nie było pańszczyzny, ale wiele ziem chłopskich nadal należało do wielkich panów feudalnych. Około 60% zbiorów stanowiły różne podatki, daniny chłopskie, które zostały oficjalnie wprowadzone.
Szogunat to system państwowymusiał zachować stary, tradycyjny system. System osiedli został wprowadzony w państwie. Ludność podzielono na 4 grupy: chłopów, rzemieślników, samurajów, kupców. Główny cel takiego podziału: zachowanie istniejącego wówczas porządku społecznego, kiedy potęga szoguna i uprzywilejowana pozycja samurajów miały być postrzegane bezdyskusyjnie.
Kupcy byli uważani za najniższą klasę, alew rzeczywistości odnosił większe sukcesy niż chłopstwo i rzemieślnicy. Miasta nadal się rozwijały. W tym czasie w Japonii było już ponad 300 miast i osad typu miejskiego. Podstawą rozwoju miast był aktywny handel między wyspami oraz z sąsiednimi państwami (Chiny, Korea), a także duża liczba stowarzyszeń rzemieślniczych.
