Herhangi bir üretimin anlamı, amacı ve amacıkarda. Gelir - bu, ürünlerin satışından elde edilen araçtır. Bu fonlar, tüketiciye verilen mallar, yapılan işler veya verilen hizmet için kuruluşun hesabına aktarılır. Gelir, sadece şirket için ana gelir kaynağı değildir. Bu fonlar masrafların geri ödenmesinde kullanılır.
Gelir, işin ana göstergesidirişletmenin faaliyetleri. Her ekonomik sektörde, satışlardan elde edilen gelir daha spesifik bir tanımlamaya sahip olacaktır. Örneğin, bir sınai işletme için gelir, bir inşaat şirketi için satılan ürün miktarı, değer açısından yapılan çalışma miktarı ve bir ticaret organizasyonu için cirodur.
Bir kuruluşun geliri sadeceana faaliyetin sonucu. Şirket faaliyet dışı işlemlerden fon alabilir. Özellikle, gelir binaların kiralanmasından, menkul kıymetlerin kullanılmasıyla yapılan işlemlerden gelebilir.
Satış geliri gelirdirsadece kısmen. Bunlar (fonlar) işletme tarafından hammadde alımı, borcun geri ödenmesi, vergi ödenmesi ve çeşitli bütçelere ve fonlara yapılan ödemelerin düşülmesinde kullanılır. Kurumun vergi indirimlerinin düşülmesinden sonra yapılan sözleşmelerin uygulanmasına uygun olarak aldığı (veya almayı düşündüğü) tüm fonlar net gelirlerdir. Fonların bir kısmı bordroya gidiyor. Böylece, tüm tutardan önce, gerekli kesintileri yapın, sonra net gelir (net gelir) olarak kalır.
Ekonomik açıdan en önemli anlardan biriİşletmenin faaliyeti, uygulamadan fon alınmasının zamanında olduğu düşünülür. Kuruluşun faaliyetlerinin döngüsünü tamamlayan gelirin alınması gerçeğiyle bağlantılı olarak bu ana önem verilmektedir. Fonların alınması, şirketin üretim maliyetlerini azaltmasına ve yeni bir iş döngüsünün başlayacağı koşullar yaratmasına izin verir. Aynı zamanda işletme için gerçekleşme araçları ana ve düzenli gelir kaynaklarıdır.
Zamanında fon girişiörgütün finansal istikrarı, bankalara, bütçeye, vergi otoritelerine, fonlara, tedarikçilere ve kendi çalışanlarına yapılan ödemelerdeki gecikmeleri hariç tutar. Zamansız gelir alımı durumunda, işletme para cezaları, kar kaybı ve bazı durumlarda üretimi durdurabilecek yükümlülükleri yerine getiremez.
Uygulama araçlarını belirlemenin iki yolu vardır.
Vergi raporlama için, nakit veya tahakkuk yöntemi kullanılabilir.
İlk durumda, gelir sevk edilen ürünlerin ödeme koşullarına göre belirlenir, yani nakit (kasadaki) ya da nakit olmayan (banka hesabındaki) mallar için para yatırılır.
Tahakkuk esasına göre, malların sevkıyatının zamanlaması ve ilgili uzlaştırma belgelerinin alıcısına sunulması ile gelir belirlenir.
Kural olarak, ilk yöntem küçük işletmelerde kullanılır. Diğer kuruluşlar, malların gönderilmesinden sonraki geliri dikkate alarak tahakkuk yöntemine uymalıdır.
Satıştan elde edilen fonları belirlerkenişin performansı, hizmet sunumu veya malların nakliyesi, vergi yükümlülükleri aynı anda oluşturulur. Bunların oluşumu, şirketin alıcıdan para almasına bağlı değildir. Bu, organizasyon için maddi kaynak eksikliği yaratabilir.
Gelir büyüklüğü büyük ölçüde etkilenirfiyatlandırma süreci. Büyük ölçüde, malların değeri, arz ve talep dengesine göre piyasa tarafından belirlenir. İşletme tarafından üretilen ürünlerin fiyatı, maliyet tazmininden sonra kar olacak şekilde oluşturulmalıdır.
