Η κοινωνία δεν μπορεί να υπάρχει εκτός των σχέσεων. Επομένως, όλες οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, οργανισμών, κράτους, που καθιερώνονται κατά τη διαδικασία των κοινών δραστηριοτήτων τους, πρέπει να ρυθμιστούν. Οι νομοθετικοί κανόνες ορίζουν τις δημόσιες σχέσεις ως αστικές, οι περισσότερες από τις οποίες προκύπτουν με αμοιβαία συναίνεση. Το θέμα και το αντικείμενο είναι αναπόσπαστοι συμμετέχοντες στην καθορισμένη διαδικασία.
Για πλήρη κατανόηση της έννοιας του αστικούΗ νομική σχέση πρέπει να κατανοήσει τη βάση της, να προσδιορίσει τους νομικούς μηχανισμούς και να καθορίσει τη θέση στο σύστημα των νομικών σχέσεων. Ο γενικά αποδεκτός ορισμός εστιάζεται στις πραγματικές σχέσεις. Έτσι, οι νομικές ιδιαιτερότητες των σχέσεων δεν αποκαλύπτονται πλήρως.
Οι νομικές σχέσεις είναι συνδέσεις νομικού χαρακτήρα,που προκύπτουν βάσει της νομιμότητας και οι συμμετέχοντες έχουν αμοιβαία νομικά τεκμηριωμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Από αυτή την άποψη, το θέμα και το αντικείμενο είναι οι συμμετέχοντες στη σχέση, των οποίων η συμπεριφορά διέπεται από τους νόμους.
Οι αστικές σχέσεις ορίζονται ως σύνδεσηατομικού χαρακτήρα, που προκύπτουν βάσει των δικαιωμάτων μεταξύ των ατόμων κατά τη διάρκεια της εφαρμογής οποιωνδήποτε παροχών. Τέτοιες σχέσεις χαρακτηρίζονται από την παρουσία υποκειμενικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που ρυθμίζονται από το νόμο και διασφαλίζονται από τη δύναμη του καταναγκασμού εκ μέρους του κράτους. Η μορφή και η πραγματική ουσία των νομικών σχέσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
Η βάση είναι η ενότητα των καθηκόντων και των δικαιωμάτωνόλων των συμμετεχόντων στη σχέση, καθώς και ο γενικός προσανατολισμός τους προς την επίτευξη ορισμένων στόχων και ικανοποίησης των ενδιαφερόντων. Επιπλέον, ο έντονος χαρακτήρας εκφράζεται στην εκδήλωση της ατομικής επιθυμίας εκ μέρους των συμμετεχόντων στη σχέση, η οποία προκύπτει και πραγματοποιείται βάσει αμοιβαίων ενεργειών (συμβάσεων). Σκοπός του είναι να δημιουργήσει, να αλλάξει ή να τερματίσει τις νομικές σχέσεις.
Ως μια μορφή de facto σχέσης, αστικήοι νομικές σχέσεις έχουν το δικό τους νομικό περιεχόμενο. Ένας αδιάλυτος δεσμός ενώνει το αντικείμενο και το αντικείμενο. Τα δικαιώματα του πρώτου σε αυτήν την περίπτωση διασφαλίζονται από τους κανόνες του νόμου.
Σχέσεις που βρίσκονται στο επίπεδο της ιδιοκτησίας καιορισμένα προσωπικά συμφέροντα μη ιδιοκτησίας διέπονται από το αστικό δίκαιο. Αυτό καθορίζει ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν τις αστικές νομικές σχέσεις:
Οποιαδήποτε νομική σχέση έχει τη δική τηςενοποιητική δομή. Το περιεχόμενο, το θέμα και το αντικείμενο είναι τα βασικά στοιχεία. Εκτός από αυτήν την γενικά αποδεκτή άποψη, ορισμένοι δικηγόροι προτείνουν να επισημανθεί η πραγματική (πραγματική) συμπεριφορά του θέματος.
Στην πραγματικότητα, το περιεχόμενο των αστικών σχέσεων είναι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των συμμετεχόντων. Από νομική άποψη, το ένα μέρος θεωρείται δικαιούχο, το άλλο είναι υποχρεωτικό.
Το μέτρο της επιτρεπόμενης συμπεριφοράς του ατόμου στη διαδικασίααστική νομική σχέση - αυτό είναι τα υποκειμενικά του δικαιώματα. Το θέμα μπορεί να εκμεταλλευτεί πιθανές ευκαιρίες εντός των ορίων που προβλέπονται από το νόμο. Ο κατάλογος των δικαιωμάτων που παρέχεται στο άτομο ονομάζεται εξουσίες. Υπάρχουν τρεις ομάδες δυνάμεων:
Η παρουσία όλων των εξουσιών δεν απαιτείται σε μία νομική σχέση.
Ένα μέτρο της δέουσας συμπεριφοράς στο πολιτικόη νομική σχέση είναι ένα υποκειμενικό στοιχείο. Η ουσία του περιοριστικού χαρακτήρα εκφράζεται στην ανάγκη εκτέλεσης οποιωνδήποτε ενεργειών, ή, αντίθετα, να απέχουν από αυτές. Διακρίνετε τις ευθύνες του παθητικού τύπου (απαγορεύοντας) και του ενεργού (προτροπή).
Η αιτία της εμφάνισης νομικών σχέσεων ορίζεται ως αντικείμενα. Τα θέματα των νομικών σχέσεων έχουν ορισμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Υιοθετείται η ακόλουθη διαίρεση:
1. Αντικείμενα εκτός ιδιοκτησίας. Αυτό περιλαμβάνει πνευματική ιδιοκτησία, πληροφορίες, προσωπικά οφέλη μη ιδιοκτησιακού χαρακτήρα (επιχειρηματική φήμη, αξιοπρέπεια και άλλα).
2. Αντικείμενα ιδιοκτησίας. Στο αστικό δίκαιο, αυτό περιλαμβάνει και τα δύο συγκεκριμέναπράγματα, και το σύνολο των διαφόρων υλικών αγαθών. Επιπλέον, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας περιλαμβάνουν ένα σύνολο ορισμένων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων (χαρτονομίσματα, κληρονομιά).
Ο αστικός κώδικας ορίζει ένα πράγμα ωςένα σύνολο διαφόρων στοιχείων υλικής φύσης για τα οποία ενδέχεται να προκύψουν αστικές έννομες σχέσεις. Ο νόμος καθορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχει το υποκείμενο. Το αντικείμενο της δραστηριότητας μπορεί να αποκτηθεί, να χρησιμοποιηθεί και να αποξενωθεί. Αυτή η τάξη ονομάζεται νομικό καθεστώς πραγμάτων.
Κατηγορίες πραγμάτων σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα:
Η έννοια του «υποκειμένου» περιλαμβάνει ένα σύνολο ατόμων που συμμετέχουν σε μια νομική σχέση. Μπορεί να είναι:
Υπάρχει μια συγκεκριμένη μόχλευσητο οποίο διαθέτει το κράτος, ενεργώντας σε αστικές έννομες σχέσεις ως θέμα. Το αντικείμενο της διαχείρισης σε αυτήν την περίπτωση ορίζεται ως τρίτο μέρος των νομικών σχέσεων, δηλαδή, ένα άτομο ή νομική οντότητα, με δικαιώματα και υποχρεώσεις στον τομέα της εκτελεστικής εξουσίας.
Οποιοδήποτε θέμα νομικών σχέσεων πρέπει να έχεινομική προσωπικότητα, η οποία έχει συσταθεί, αλλάξει, τερματιστεί αποκλειστικά βάσει του νόμου. Το άρθρο 9 του αστικού κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει: "Οι πολίτες και τα νομικά πρόσωπα ασκούν τα αστικά τους δικαιώματα κατά την κρίση τους." Η νομική προσωπικότητα περιλαμβάνει έννοιες όπως νομική ικανότητα και νομική ικανότητα.
Η αστική νομική ικανότητα οφείλεταιτην υποχρεωτική παρουσία αστικών δικαιωμάτων και την εκπλήρωση καθηκόντων Εμφανίζεται τη στιγμή της γέννησης και είναι αναπόσπαστο σε όλη τη ζωή ενός ατόμου. A priori, όλοι οι πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχουν ίση νομική ικανότητα, ο περιορισμός της οποίας παρέχεται αποκλειστικά για νομικούς λόγους.
Η αστική νομική ικανότητα είναι η ικανότητα ενός ατόμουαποκτούν ανεξάρτητα, ασκούν τα δικαιώματά τους, δημιουργούν πολιτικές υποχρεώσεις και εκπληρώνουν τα. Από την άποψη του αστικού δικαίου, τα πιο σημαντικά στοιχεία της νομικής ικανότητας είναι δύο δυνατότητες:
Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό της νομικής ικανότητας είναι το υποχρεωτικό επίτευγμα από έναν πολίτη του απαιτούμενου επιπέδου ψυχικής ωριμότητας και διανοητικής ανάπτυξης.
Το αντικείμενο και το αντικείμενο είναι οι συμμετέχοντες στη νομική σχέση.Ο λόγος για την εμφάνιση, τον τερματισμό ή την αλλαγή αυτών των σχέσεων είναι μια συγκεκριμένη κατάσταση ζωής, που ρυθμίζεται από τους κανόνες του νόμου και ονομάζεται νομικό γεγονός.
Το άρθρο 8 του Αστικού Κώδικα ρυθμίζει τους λόγους για την εμφάνιση αστικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων:
Η θεμελιώδης σημασία του αστικού κώδικα, που ρυθμίζει τις νομικές σχέσεις, εκδηλώνεται στο γεγονός ότι όλες οι άλλες πράξεις που περιέχουν κανόνες αστικού δικαίου πρέπει να συμμορφώνονται με τις διατάξεις του.
