Θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας κατά την οξεία περίοδο το 2004Τα παιδιά περιλαμβάνουν νοσηλεία, ειδικά σε σοβαρές περιπτώσεις της νόσου. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι επίσης ο εντοπισμός και ο αποκλεισμός της επαφής με αιτιώδη σημαντικά αλλεργιογόνα. Σε αυτήν την περίπτωση, συνταγογραφείται υποαλλεργική δίαιτα. Τα προϊόντα αλλεργικής αντίδρασης και αλλεργιογόνων αποβάλλονται από το σώμα. Για να γίνει αυτό, καθορίζονται οι ακόλουθες δραστηριότητες:
- κλύσμα καθαρισμού
- αλκαλικό ποτό (άφθονο) ·
- Εντερορρόφηση μέσω της χρήσης διαφορετικών ροφητικών (Enterodesum, ενεργού άνθρακα, Lactofiltrum, Enterosgel και άλλων), λαμβάνοντας υπόψη ορισμένες κλινικές εκδηλώσεις.
Τέτοια μέτρα επιτρέπουν αρκετά γρήγοραεξάλειψη των οξέων εκδηλώσεων που συνοδεύουν τη δερματίτιδα του δέρματος. Η θεραπεία συνιστάται επίσης με παρασκευάσματα πολυενζύμων. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα «Creon», «Mezim-forte», «Panzinorm», «Pancurmen», «Enzistal» και άλλα. Έτσι, η ευαισθητοποίηση των τροφίμων μειώνεται. Η επιλογή του παρασκευάσματος ενζύμων πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τα κλινικά συμπτώματα.
Θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας κατά την οξεία περίοδο το 2004Τα παιδιά περιλαμβάνουν ένα τόσο σημαντικό στάδιο όπως ο διορισμός αντιισταμινών. Σήμερα, στην ιατρική πρακτική, τα φάρμακα πρώτης γενιάς, λόγω της ανάγκης να δημιουργηθούν οι αυξημένες συγκεντρώσεις τους προκειμένου να επιτευχθούν θεραπευτικά αποτελέσματα και η παρουσία παρενεργειών, έχουν πολύ περιορισμένη χρήση. Για την εξάλειψη των οξέων εκδηλώσεων που συνοδεύουν την ατοπική δερματίτιδα, συνταγογραφείται θεραπεία με παρεντερική χορήγηση αντιισταμινών. Το Tavegil συνιστάται για αυτούς τους σκοπούς. Αυτό το φάρμακο έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα. Συνιστάται να εξαλείψετε τον έντονο κνησμό σε σύντομο χρονικό διάστημα χρησιμοποιώντας φάρμακα πρώτης γενιάς που έχουν ηρεμιστικό αποτέλεσμα. ("Suprastin", "Peritol"). Μετά από δύο ή τρεις ημέρες, συνιστάται η μετάβαση στα αντιισταμινικά της δεύτερης γενιάς.
Τα παραπάνω φάρμακα έχουν υψηλήειδικότητα και συγγένεια με τους Η1 υποδοχείς. Επιπλέον, τα αντιισταμινικά δεν έχουν Μ-χολινοτική δράση, τα υπνωτικά και τα ηρεμιστικά, που δρουν στις καθυστερημένες και πρώιμες φάσεις των αλλεργιών, δεν προκαλούν την ανάπτυξη ταχυφυλαξίας. Η κλινική αποτελεσματικότητα όλων των φαρμάκων αυτής της κατηγορίας σε θεραπευτικές δόσεις είναι περίπου ίδια. Ωστόσο, σύμφωνα με την ασφάλεια χρήσης, η Loratadine μπορεί να είναι το προτιμώμενο φάρμακο.
Θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας σε συνδυασμό μεαλλεργική ρινίτιδα ή βρογχικό άσθμα στα παιδιά περιλαμβάνει το διορισμό αντιισταμινών τρίτης γενιάς. Τα φάρμακα δεν έχουν μεταβολίτες, καθώς και καρδιοτοξικές και ηρεμιστικές ιδιότητες. Τέτοια φάρμακα περιλαμβάνουν Desloratadine και Fexofenadine. Το πρώτο έχει έντονο αντιισταμινικό αποτέλεσμα, υπερβαίνει σημαντικά άλλα γνωστά μέσα. Επιπλέον, η δεσλοραταδίνη έχει επίσης αντιφλεγμονώδη δράση, με άλλα λόγια, είναι σε θέση να εμποδίσει την απελευθέρωση ισταμίνης από μαστοκύτταρα, να αναστέλλει τη μετανάστευση των ηωσινοφίλων και τη σύνθεση των κυτοκινών. Το φάρμακο εξαλείφει επίσης γρήγορα και αποτελεσματικά τις εκδηλώσεις, ιδίως τη ρινική απόφραξη κατά της αλλεργικής ρινίτιδας, μειώνει τις νυχτερινές προσβολές και τον βήχα με βρογχικό άσθμα.
Θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας σε παιδιά μεσυνιστάται σοβαρή αιμόσταση στην οξεία περίοδο με τη χρήση θεραπείας με έγχυση. Σε αυτήν την περίπτωση, αγγειακά παρασκευάσματα, αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες και αντιπηκτικά χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη των φαινομένων της θρομβοαγγειίτιδας.
Ελλείψει της επίδρασης της θεραπείας, ενδείκνυται η ορμονική θεραπεία με γλυκοκορτικοστεροειδή.
