Ορθοδοξία (μετάφραση από την ελληνική λέξη"Ορθοδοξία") σχηματίστηκε ως ο ανατολικός κλάδος του χριστιανισμού μετά την κατάτμηση της ισχυρής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε δύο μέρη, την Ανατολική και τη Δυτική, που συνέβη στις αρχές του πέμπτου αιώνα. Μέχρι το τέλος, ο κλάδος αυτός διαμορφώθηκε μετά το διαχωρισμό των εκκλησιών σε ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες το 1054. Ο σχηματισμός διαφόρων ειδών θρησκευτικών οργανώσεων συνδέεται σχεδόν άμεσα με την πολιτική και κοινωνική ζωή της κοινωνίας. Οι ορθόδοξες εκκλησίες άρχισαν να εξαπλώνονται κυρίως στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη.
Η βάση της Ορθοδοξίας είναι η Αγία Γραφή και η Ιερήτην παράδοση. Το τελευταίο προβλέπει τους εγκριθέντες νόμους των Οικουμενικών και Τοπικών Συμβουλίων, οι οποίοι για πάντα ήταν μόνο επτά, καθώς και τα έργα των ιερών πατέρων της εκκλησίας και των κανονικών θεολόγων. Για να κατανοήσετε τα χαρακτηριστικά της πίστης, πρέπει να μελετήσετε την προέλευσή της. Είναι γνωστό ότι στα πρώτα Οικουμενικά Συμβούλια 325 και 381 χρόνια. Το σύμβολο της πίστης υιοθετήθηκε, η οποία συνοψίζει ολόκληρη την ουσία του χριστιανικού δόγματος. Όλες αυτές οι βασικές αρχές, οι ορθόδοξες εκκλησίες ονομάστηκαν αιώνιες, αμετάβλητες, ακατανόητες για το μυαλό του απλού ανθρώπου και ενημερώθηκαν από τον ίδιο τον Κύριο. Η διαφύλαξή τους στο απαραβίαστο και έγινε το κύριο καθήκον των θρησκευτικών μορφών.
Η προσωπική σωτηρία της ανθρώπινης ψυχής εξαρτάται απόεκτελέσει το τελετουργικό οδηγίες έτσι Εκκλησία έρχεται στην κοινωνία Θείας χάριτος που παρέχεται από διατάγματα: ιεροσύνης, επιβεβαίωση, το βάπτισμα σε νηπιακή ηλικία, μετάνοια μετοχή, το γάμο Ευχέλαιο κλπ ...
Οι ορθόδοξες εκκλησίες ξοδεύουν όλα αυτά τα μυστήριαλατρείας και προσευχής, που αποδίδουν επίσης μεγάλη σημασία για τις θρησκευτικές γιορτές και νηστείες, διδάσκει το σεβασμό εντολές του Θεού, την οποία ο Κύριος έδωσε ο ίδιος ο Μωυσής, και την απόδοση των συμφώνων του, όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο.
Το κύριο περιεχόμενο της Ορθοδοξίας είναιαγάπη για τον γείτονά του, σε έλεος και συμπόνια, στην άρνηση της αντίστασης στο κακό με τη βία, η οποία, γενικά, αποτελεί τους κατανοητούς καθολικούς κανόνες της ζωής. Η έμφαση δίνεται επίσης στη μεταφορά του αμαρτωλού πόνου που έστειλε ο Κύριος, προκειμένου να καθαριστεί από την αμαρτία, να περάσει τη δοκιμασία και να ενισχύσει την πίστη. Σε ιδιαίτερη λατρεία του Θεού, οι άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας: πάσχοντες, ζητιάνοι, ευλογημένοι, ιερείς, ιερείς και ερημίτες.
Ένα κεφάλι σε μια εκκλησία ή ένα πνευματικό κέντρο μέσαδεν υπάρχει Ορθοδοξία. Σύμφωνα με τη θρησκευτική ιστορία, στην αυτοδιοίκησή τους υπάρχουν 15 αυτοκέφαλες ανεξάρτητες εκκλησίες, από τις οποίες 9 με επικεφαλής τους πατριάρχες, ενώ οι υπόλοιποι είναι μητροπολίτες και αρχιεπίσκοποι. Επιπλέον, υπάρχουν αυτόνομες εκκλησίες, ανεξάρτητες από την αυτοκέφαλη στο σύστημα εσωτερικής διαχείρισης. Με τη σειρά τους, οι αυτοκέφαλες εκκλησίες χωρίζονται σε μητροπόλεις, υποκριτές, κληροδοτήματα και ενορίες.
Πατριαρχών και Μητροπολιτών κατευθύνει τη ζωή της εκκλησίας, μαζί με την Σύνοδο (όταν το Πατριαρχείο συλλογικό όργανο των ανώτατων εκκλησιαστικών αρχών), και εκλέγονται για τη ζωή στο Τοπικό Συμβούλιο.
Οι ορθόδοξες εκκλησίες χαρακτηρίζονται από ιεραρχικήαρχή της διαχείρισης. Όλοι οι κλήροι χωρίζονται σε χαμηλότερο, μεσαίο, ψηλότερο, μαύρο (μοναχισμό) και λευκό (το υπόλοιπο). Η επίσημη αξιοπρέπεια αυτών των ορθόδοξων εκκλησιών έχει τον επίσημο κατάλογο.
Οι ορθόδοξες εκκλησίες χωρίζονται σε ένα καθολικό(Παγκόσμια) Ορθοδοξία, η οποία περιλαμβάνει τέσσερα από τα πιο αρχαία Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, καθώς και τα πρόσφατα σχηματίζονται τοπικές εκκλησίες: της Ρωσίας, της Γεωργίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, Κύπρος, Ελλάδα, Αθήνα, της Πολωνίας, της Τσεχίας και της Σλοβακίας, της Αμερικής.
Σήμερα υπάρχουν επίσης αυτόνομες εκκλησίες:το Πατριαρχείο της Μόσχας έχει Ιαπωνικά και Κινέζικα, η Ιερουσαλήμ έχει Σινά, Κωνσταντινούπολη - φινλανδική, εσθονική, κρητική και άλλες, δικαιοδοσίες που δεν αναγνωρίζονται από την παγκόσμια Ορθοδοξία, οι οποίες θεωρούνται μη κανονικές.
Μετά το βάπτισμα του 988 του Κίεβο Πρίγκιπα ΠρίγκιπαVladimir, που σχηματίζεται από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία για μεγάλο χρονικό διάστημα ανήκε στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, και ήταν αρχιεπισκοπή του. Διόρισε μητροπολίτες των Ελλήνων, αλλά σε 1051 διαμορφώθηκε στο κεφάλι της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας. Πριν από την πτώση του Βυζαντίου το 1448 απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως Πατριαρχείο. Στην κεφαλή της Εκκλησίας της Μόσχας Μητροπολίτης Ιωνάς σηκώθηκε, και το 1589 για πρώτη φορά στη Ρωσία έχει πλέον το δικό του πατριάρχη εργασίας του.
Μόσχα Επισκοπή Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ονομάζεται επίσηςΟρθόδοξη Εκκλησία της Μόσχας) ιδρύθηκε το 1325, σήμερα έχει πάνω από 1.500 ναούς. Στα μοναστήρια και τις ενορίες της μητρόπολης ανήκουν 268 παρεκκλήσια. Πολλές συνοικίες της μητρόπολης ενώνουν 1153 ενορίες και 24 μοναστήρια. Στη μητρόπολη, επιπλέον, υπάρχουν τρεις συν-θρησκευτικές ενορίες εντελώς υποταγμένες του επισκόπου της Μητροπόλεως της Μητροπολιτικής Μητροπόλεως Κροτσίτσι και της Κολωμίνας Juvenal.
