Το πρόγραμμα σπουδών του γυμνασίου έχει ένα ποίημαΠεζογραφία του Ivan Sergeevich Turgenev "Ρωσική γλώσσα". Υπάρχει μια τέτοια γραμμή εκεί: «Ωραία, δυνατή, αληθινή και ελεύθερη ρωσική γλώσσα». Κάτι σε αυτήν την πρόταση φαινόταν στους πολίτες μας, σταματημένο από τον καθολικό γραμματισμό, κοντά, και το πήρε στην υπηρεσία, αν και ελαφρώς περιορισμένο. Υπήρχε λοιπόν ένα ρητό: "Η μεγάλη και δυνατή ρωσική γλώσσα." Βασικά, αυτή η φράση προφέρεται σε ένα ειρωνικό πλαίσιο: σε περίπτωση που κάποιος έκανε λάθος στην προφορά της λέξης, στην κατασκευή της πρότασης και ούτω καθεξής. Και καθίσταται σαφές σε όλους σχετικά με αυτό. Δηλαδή, η ποιητική γραμμή μετατράπηκε σε μια παροιμία - ένα είδος επανάστασης του λόγου με ένα χιουμοριστικό υπόθεμα. Αλλά αν καταλήξουμε στο τέλος, για παράδειγμα: «Η μεγάλη και δυνατή ρωσική γλώσσα, επομένως πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε με επιδεξιότητα», τότε θα πάρουμε μια παροιμία.
Σε όλες τις γλώσσες, χωρίς εξαίρεση, υπάρχουν παροιμίες καιρήσεις: για την τεμπελιά, για την εργασία, για τις δεξιότητες, για τις παρατηρήσεις, γενικά, για όλα όσα συμβαίνουν σε εμάς και στον κόσμο γύρω μας. Εξέλιξαν σε πολλές γενιές και μέσα από χιλιετίες μας φέρνουν τη σοφία των προγόνων τους. Από αυτούς μπορείτε να καταλάβετε πώς σχετίζονται οι παππούδες μας με αυτό ή αυτό το φαινόμενο.
Για παράδειγμα, η τεμπελιά είναι γνωστή σε όλους μας χωρίς εξαίρεση.Μερικοί αγωνίζονται με αυτό, και μερικές φορές με επιτυχία, άλλοι υποκύπτουν σε αυτό - και επίσης φτάνουν σε ορισμένα ύψη σε αυτό το θέμα. Φυσικά, τα ίχνη αυτού του αγώνα δεν θα μπορούσαν παρά να αντικατοπτρίζονται στη λαογραφία. Ως αποτέλεσμα, εμφανίστηκαν πολλά λόγια για την τεμπελιά. Μερικά από αυτά είναι γνωστά σε όλους, αλλά τα καταλαβαίνουμε σωστά; Ας το κάνουμε σωστά.
Όλοι γνωρίζουμε το ρητό:«Τα άλογα πεθαίνουν από τη δουλειά.» Στην αρχική πλήρη έκδοση, με τη μορφή μιας παροιμίας, έμοιαζε με αυτό: «Τα άλογα πεθαίνουν από τη δουλειά και οι άνθρωποι γίνονται πιο δυνατοί». Είναι εύκολο να δούμε ότι η έννοια του ρητού και της παροιμίας είναι το αντίθετο.
Το ρητό λέει ότι δεν χρειάζεται να δουλέψεις,επειδή η κατοχή είναι σκληρή και αχάριστη, ακόμη και τέτοια ανθεκτικά ζώα όπως τα άλογα δεν μπορούν να αντέξουν. Η παροιμία εξηγεί ότι είναι απαραίτητο να εργαστούμε, γιατί ένα άτομο (σε αντίθεση με ένα ζώο που δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία και τη σημασία της εργασίας) από αυτό γίνεται υγιέστερο και δυνατότερο.
Ας δούμε μερικά λόγια για την τεμπελιά.Για παράδειγμα: "Η δουλειά κάποιου άλλου είναι λίγο πρόβλημα." Αν και η τεμπελιά δεν αναφέρεται ρητά εδώ, υπονοείται: όταν δουλεύει κάποιος άλλος, μπορούμε να ξεκουραστούμε και να μην ενοχλούμαστε. Σωστά? Όχι όχι έτσι. Εδώ μιλάμε για κάτι άλλο: εάν πρέπει να αντικαταστήσετε έναν φίλο στην εργασία, τότε δεν πρέπει να φοβάστε να κάνετε υπερβολική εργασία, γιατί αυτό είναι καλό και δεν χρειάζεται να το αντιλαμβάνεστε ως πρόσθετες δουλειές και επιβάρυνση.
Υπάρχουν και άλλα λόγια για την τεμπελιά. "Beat the buck", για παράδειγμα. Χρησιμοποιούμε αυτήν τη φράση με την έννοια "να είμαστε τεμπέληδες, να μην κάνουμε τίποτα." Και αρχικά η έννοια αυτού του ρητού ήταν διαφορετική.
Το Baklusha είναι μια προετοιμασία για ένα ξύλινο κουτάλι.Ήταν ένα συνηθισμένο τσοκ, πελεκημένο από ένα ημερολόγιο. Μια τέτοια δουλειά δεν απαιτούσε πολλές δεξιότητες, επομένως ανατέθηκε στους δασκάλους από βοηθούς - μαθητευόμενους. Και αυτό το απλό επάγγελμα ονομάστηκε «να νικήσει την πίσω πόρτα». Κατά συνέπεια, το ρητό δεν σημαίνει αδράνεια, αλλά μάλλον απλή δουλειά.
Εφόσον θυμόμαστε εδώ τα λόγια για την τεμπελιά, αν όχιστη φωνή: "Η δουλειά δεν είναι λύκος - δεν θα τρέξει στο δάσος." Δηλαδή, δεν χρειάζεται να βιαστείτε, η δουλειά θα περιμένει όταν συναντηθούμε - τότε θα το κάνουμε. Αλλά αν τερματίσουμε αυτήν τη φράση καθώς οι πρόγονοί μας το έκαναν, θα πάρουμε τα εξής: «Η δουλειά δεν είναι λύκος - δεν θα φύγει μέσα στο δάσος, επομένως πρέπει να μετανοηθεί και να καταραστεί». Δηλαδή, αντλείται το αντίθετο συμπέρασμα - τραβήξτε, μην τραβήξετε, αλλά το ζήτημα δεν θα πάει πουθενά ούτως ή άλλως, επομένως είναι καλύτερα να το αντιμετωπίσετε χωρίς καθυστέρηση.
Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα από όλα αυτά που έχουν ειπωθεί; Η σοφία των ανθρώπων λέει: μην είσαι τεμπέλης - αυτό είναι αμαρτία. Πρέπει να εργαστούμε εμείς και ο γείτονάς μας για να βοηθήσουμε - και τότε όλα θα πάνε καλά με εμάς.
