Τα περισσότερα αναπτυξιακά προγράμματα του κράτουςσυμπεριλαμβανομένης της συντήρησης του ίδιου του κρατικού μηχανισμού, πραγματοποιείται με την υποστήριξη των εσόδων του προϋπολογισμού. Στη γενικότερη μορφή, οι πιστώσεις του προϋπολογισμού είναι τέτοια κονδύλια που είναι πιστοποιημένα με την υπογραφή του διαχειριστή τους και προορίζονται να παρέχουν υλική, τεχνική και οικονομική υποστήριξη σε οργανισμούς και έργα του προϋπολογισμού. Αυτοί οι πόροι μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση διαφόρων ειδών πληρωμών στον πληθυσμό, όταν πρόκειται για κρατικούς και κρατικούς προϋπολογισμούς οργανισμούς και προγράμματα. Μεταξύ των πιο σημαντικών τομέων στους οποίους κατευθύνονται οι πιστώσεις του προϋπολογισμού είναι:
- μεταφορά οικονομικών πόρων από το ένα επίπεδο εξουσίας στο άλλο, για τη διασφάλιση της λειτουργίας των θεσμών εξουσίας ·
- κόστος αποζημίωσης κατά την εφαρμογή των κοινωνικών προγραμμάτων ·
- δαπάνες που διατίθενται για τη στήριξη των δραστηριοτήτων και της ανάπτυξης των ενόπλων δυνάμεων, την αγορά όπλων, εξοπλισμού ·
- διασφάλιση των δραστηριοτήτων των ιδρυμάτωνκράτη που χρηματοδοτούνται απευθείας από τον προϋπολογισμό (συστήματα εξουσίας και επιβολής του νόμου, εκπαιδευτικά ιδρύματα και ιδρύματα υγείας, στοχευμένα κοινωνικά προγράμματα κ.λπ.) ·
- αναπλήρωση και ανανέωση πόρων,πιστώθηκε στο κρατικό αποθεματικό. Με βάση τις λειτουργίες της που εκτελούνται στην κοινωνία, οι δημοσιονομικές πιστώσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την κατάσταση της οικονομίας, την τομεακή διάρθρωσή της, να σχηματίσουν επαρκείς αναλογίες κατανομής και ανακατανομής των πόρων μεταξύ των περιφερειών της χώρας με στόχο μια πιο αποτελεσματική και ισοδύναμη ανάπτυξη. Κατά κανόνα, οι κύριοι καταναλωτές αυτών των πιστώσεων είναι επιχειρήσεις, ιδρύματα και οργανισμοί που ανήκουν στο κράτος και δεν έχουν σταθερές και απαραίτητες πηγές χρηματοδότησης. Αυτοί οι πόροι απευθύνονται σε αυτές τις οντότητες (νομικά πρόσωπα που δεν ανήκουν στο κράτος), αλλά εμπλέκονται στην απόφαση των κρατικών προγραμμάτων.
Κατανομή των πιστώσεων των δημοσιονομικών ιδρυμάτωνΔιεξάγεται σύμφωνα με τη διοικητική υπαγωγή του αντικειμένου χρηματοδότησης σε μια ή άλλη αρχή, η οποία είναι υπεύθυνη για τη σωστή κατανομή των πόρων του προϋπολογισμού και την προβλεπόμενη χρήση τους. Λοιπόν, Art. 289 του Αστικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, θεωρεί ως αδίκημα την κατάχρηση κονδυλίων του προϋπολογισμού, η οποία συνίσταται στην αποστολή τους για την επίλυση αυτών των οικονομικών ή άλλων προβλημάτων που δεν περιλαμβάνονται στο νομοθετικά εγκεκριμένο σχέδιο προϋπολογισμού για οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι πόροι που:
- δεν επιβεβαιώνεται από τον κατάλογο προϋπολογισμών του διαχειριστή που ορίζεται από το νόμο ·
- δεν έχουν καμία ειδοποίηση για τη συμπερίληψή τους στις πιστώσεις του προϋπολογισμού ·
- δεν περιλαμβάνονται και δεν επιβεβαιώνονται από την αντίστοιχη εκτίμηση εσόδων και εξόδων, για το συγκεκριμένο πρόγραμμα ή έργο του προϋπολογισμού ·
- δεν έχετε άλλους νομικούς λόγους για τη λήψη.
Όλες οι πιστώσεις του προϋπολογισμού χωρίς εξαίρεση,που κατανέμονται από προϋπολογισμούς όλων των επιπέδων, είναι αποκλειστικά στοχευμένου χαρακτήρα. Επομένως, ακόμη και με όλη την πολυπλοκότητα της διαδικασίας επιλεξιμότητας για τη χρήση κονδυλίων του προϋπολογισμού, όλες οι δράσεις που περιλαμβάνουν δημοσιονομικές υποχρεώσεις πρέπει να βασίζονται μόνο στη βάση του νόμου.
Σύμφωνα με το BC RF, με υποχρέωση προϋπολογισμούΣημαίνει την υποχρέωση του σχετικού εκτελεστικού ή διοικητικού οργάνου να δαπανά τους πόρους του προϋπολογισμού αυστηρά σύμφωνα με τους κανόνες της νομοθεσίας του προϋπολογισμού. Υπό αυτήν την έννοια, αυτή η υποχρέωση θεωρείται αναπόσπαστο μέρος μιας ευρύτερης έννοιας - υποχρέωση δαπανών, αλλά η οποία δεν περιέχει ακριβείς ενδείξεις για το χρονοδιάγραμμα και το ποσό της πληρωμής.
