Η παραγωγή είναι μια τέτοια ανθρώπινη δραστηριότητα, στοτο αποτέλεσμα του οποίου ικανοποιεί τις υλικές του ανάγκες. Δεδομένου ότι η φύση δεν μπορεί να του προσφέρει όλα τα απαραίτητα οφέλη στη σωστή ποσότητα, αναγκάζεται να τα παράγει. Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η παραγωγή είναι αντικειμενική αναγκαιότητα. Οι ανθρώπινες ανάγκες χωρίζονται σε πνευματικά και υλικά, αυτό είναι μόνο μια κατά προσέγγιση κατανομή, αλλά αντικατοπτρίζει με μεγάλη ακρίβεια τις κοινωνικές και φυσικές ανάγκες ενός ατόμου. Η ικανοποίηση της πνευματικής αρχής του ανθρώπου δεν είναι λιγότερο ενοχλητική από το υλικό, ωστόσο, παρέχεται επίσης με τη βιομηχανική δύναμη της σύγχρονης παραγωγής.
Με την ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου,ανθρώπινες ανάγκες, η οικονομική θεωρία παρουσιάζει αυτήν την τάση ως το νόμο της ανύψωσης των αναγκών. Ως αποτέλεσμα της αύξησης των ανθρώπινων αναγκών, η παραγωγή πρέπει να αυξάνεται συνεχώς προκειμένου να παρέχει σε ένα άτομο το απαραίτητο βιοτικό επίπεδο. Ο σκοπός της παραγωγής είναι η πλήρης ικανοποίηση των αναγκών της ανθρώπινης κοινωνίας, εν μέρει επιτυγχάνεται λόγω των αλληλεπιδράσεων του ανθρώπου και της φύσης.
Κάθε επιχείρηση είναι τελικά προσανατολισμένηγια να λάβετε το υψηλότερο δυνατό κέρδος, ταυτόχρονα είναι σαφές ότι καμία παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών δεν είναι πλήρης χωρίς κόστος. Η εταιρεία επιβαρύνεται με συγκεκριμένα κόστη για την αγορά πρώτων υλών, την πληρωμή εργαζομένων και τη διαφήμιση. Ταυτόχρονα, επιδιώκει να ξεκινήσει μια διαδικασία παραγωγής στην οποία ο απαραίτητος όγκος παραγωγής θα διαθέτει ελάχιστο κόστος για την οργάνωση αυτής της παραγωγής.
Διάκριση μεταξύ μεταβλητού και σταθερού κόστους.Οι μεταβλητές περιλαμβάνουν το κόστος, η αξία των οποίων ποικίλλει ανάλογα με τον όγκο της παραγωγής. Τέτοιες δαπάνες περιλαμβάνουν πληρωμή για υπηρεσίες μεταφοράς, αποζημίωση εργασίας, αγορά πρώτων υλών, καύσιμα και πρόσθετα υλικά. Το μεταβλητό και σταθερό κόστος συνολικά αποτελεί το συνολικό κόστος, το οποίο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την αποδοτικότητα αυτής της παραγωγής.
Για να παρέχετε το απαραίτητο επίπεδοτο αποτέλεσμα της εταιρείας πρέπει να φέρει ένα πλήθος δαπανών. Ανάλογα με την αλλαγή στον όγκο αυτών των δαπανών, ο όγκος της παραγωγής αλλάζει. Ορισμένοι όγκοι δαπανών υφίστανται αρκετά γρήγορες προσαρμογές, ενώ άλλοι απαιτούν επιπλέον χρόνο για την επίλυση αυτού του ζητήματος. Κόστος, η ρύθμιση του οποίου απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα, καθορίζει το μέγεθος και τις παραμέτρους της παραγωγικής ικανότητας της εταιρείας και ονομάζονται σταθερό κόστος.
Το σταθερό κόστος είναι κόστος γιατη χρήση παραγόντων παραγωγής, ενώ το κόστος καθορίζει την κατανάλωση πόρων στη φυσική τους μορφή, ενώ το κόστος αντιπροσωπεύει το κόστος των δαπανών. Μέσα σε μια μεμονωμένη επιχείρηση ή επιχείρηση, το σταθερό κόστος περιλαμβάνει μεμονωμένα κόστη παραγωγής, τα οποία είναι το κόστος ενός συγκεκριμένου αντικειμένου και τα κοινωνικά κόστη, τα οποία στοχεύουν στην παραγωγή ενός όγκου προϊόντος.
Δεδομένων των παραπάνω γεγονότων, μπορείτε να το κάνετετο συμπέρασμα είναι ότι σε μια οικονομία της αγοράς είναι δυνατή και απαραίτητη η διαχείριση του κόστους. Η οικονομική σκέψη φτάνει σε ένα εντελώς νέο λογικό επίπεδο, πράγμα που σημαίνει ότι το μεταβλητό και το σταθερό κόστος υπόκεινται σε θεμελιώδεις αλλαγές, κάτι που θα απαιτήσει την ανάγκη δημιουργίας νέων θεωριών, καθώς και εντελώς νέας επαγγελματικής κατάρτισης για τους εργαζομένους. Όλες αυτές οι αλλαγές θα απαιτηθούν για προοδευτική καινοτόμο διαχείριση παραγωγής, η οποία αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της ευημερίας της ανθρώπινης ζωής.
