Η ανάλυση του οικοπέδου. Zhukovsky. "Θάλασσα"

Γράφτηκε από τον Ζουκόφσκι στις αρχές του 19ου αιώνατο ποίημα "Η Θάλασσα" έχει θαυμάσει τους συγχρόνους του ποιητή. Παρόλο που δημιουργήθηκε το 1822, αλλά δημοσίευσε μόνο ένα δοκίμιο το 1829 στη συλλογή Northern Flowers. Η απελευθέρωση του ποιήματος δεν αγνοήθηκε από τον Πούσκιν, ο οποίος στην επιστολή του προς τον Vyazemsky εξέφρασε θαυμασμό για το έργο του Ζουκόφσκι. Ο Λερμόντοφ το έμαθε από την καρδιά του. Το elegy βασίζεται στη ρομαντική εικόνα του στοιχείου νερού - αυτό δείχνει η ανάλυση στην πρώτη θέση. Zhukovsky "θάλασσα" έγραψε με τη χαρακτηριστική διείσδυσή του και την πνευματικότητα. Ο ποιητής, όπως και κανένας άλλος, δεν αισθάνθηκε τη φύση και κατάλαβε τη διάθεσή της.

Η θάλασσα μεταφέρει τη θέση του λυρικού ήρωα και τουείναι ένα μυστήριο στοιχείο, το οποίο ο ποιητής προσπαθεί να λύσει το μυστήριο. Ο συγγραφέας παρατηρεί μόνο το ήσυχο ή οργισμένο νερό και, με βάση τη συμπεριφορά του, κάνει συμπεράσματα για τον εαυτό του. Η ανάλυση του ποιήματος "Η Θάλασσα" του Ζουκόβσκι δείχνει τη συμβολική σχέση μεταξύ της γης και των ουράνιων στοιχείων. Ο ποιητής σημειώνει ότι η διάθεση της αβύσσου της θάλασσας εξαρτάται από τα ουράνια ύψη. Ο πρώτος δεν είναι ελεύθερος, επιβαρύνεται με γήινη δουλεία, οπότε μένει μόνο να παρατηρήσουμε και να θαυμάσουμε έναν απομακρυσμένο και ιδανικό φίλο.

Ο ουρανός είναι η προσωποποίηση της πανέμορφης εικόναςπου φέρουν ψηλά, σύμβολο ειρήνης, ηρεμίας και ομορφιάς. Η θάλασσα συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή, προσπαθώντας να επιτύχει το ιδανικό. Η καταιγίδα είναι επίγειες δοκιμές, αγωνίες και θλίψεις. Σε μια λεπτομερή μελέτη του ποιήματος, όλα αυτά δείχνουν πολύ καλά την ανάλυση. Zhukovsky "Θάλασσα" χωρίζεται σε τρία μέρη, κάθε ένα από αυτά έχει τη δική του διάθεση, περιεχόμενο, ρυθμική δομή και τον ύφος.

Στο πρώτο μέρος του ποιήματος κυριαρχεί η ηρεμίατην ηρεμία και την ηρεμία. Κανείς δεν εμποδίζει τη θάλασσα να θαυμάσει τον ουρανό, την πρωινή και την βράδυ μεταμόρφωση του. Η σχέση μεταξύ των δύο εικόνων είναι προφανής, όπως δείχνει η ανάλυση. Zhukovsky "Θάλασσα" έγραψε με σκοπό να μεταδώσει την ενότητα των πανέμορφων και επίγειων καταστάσεων του ανθρώπου. Σε αυτό το μέρος του ποιήματος κυριαρχεί ένας μετρούμενος ρυθμός, συναρπαστικός, μελωδικός και λίγο ρομαντικός.

Στο δεύτερο μέρος αρχίζει η καταιγίδα, προκαλώνταςνερού, όπως δείχνει η ανάλυση. Η θάλασσα του Ζουκόβσκι εδώ αναφέρεται σε άτομο που προσπαθεί να επιτύχει δικαιοσύνη, να ανακτήσει ένα χαμένο ιδεώδες και να αφαιρέσει το ιερό αντικείμενο από τον εχθρό. Το στοιχείο δακρύζει, κτυπά, ουρλιάζει, οργώνει ομίχλη. Η ανήσυχη διάθεση μεταδίδεται με ένα επιταχυνόμενο ρυθμό, με αυξημένο ήχο. Έτσι, ο συγγραφέας δείχνει πόσο εξαγριωμένη είναι η θάλασσα, ότι δεν συμφωνεί με την πραγματικότητα.

Στο τρίτο μέρος του ποίημα, η διάθεση του νερούΣτοιχείο μετά την καταιγίδα δείχνει elegy "Θάλασσα". Ανάλυση Zhukovsky κάνει το γεγονός. Αποδεικνύεται ότι τα σύννεφα χωρίστηκαν, επιστρέφοντας την παλιά γαλήνια θέα στον ουρανό, η θάλασσα επίσης ηρεμήθηκε, αλλά μόνο προς τα έξω, όλα βράζουν και βράζουν μέσα σε αυτό. Το στοιχείο είναι σε αναταραχή, φοβούμενος να χάσει ξανά τον φίλο του. Ο συγγραφέας μεταφέρει τη διάθεση του λυρικού ήρωα με μειωμένη ορμητικότητα και ομαλότητα του ρυθμού, αν και υπάρχουν ακόμα ενοχλητικές σημειώσεις.

Με τη βοήθεια των ποιητικών μέσων ο Ζουκόφσκι κατάφερε να σχηματίσει μια ιδέα της θάλασσας, ως κινούμενο ον. Το ολόκληρο ποίημα είναι γεμάτο με μελωδία, που υπογραμμίζει για άλλη μια φορά το ταλέντο του ποιητή.