We herinneren ons gevleugelde uitdrukkingen uit de fabels van Krylov

Ivan Andreevich Krylov werd vriendelijk aandacht besteedpubliek en autoriteiten tijdens zijn leven. Tegen de tijd dat hij stierf in 1844 in Rusland, waren de boeken van de fabulist al gepubliceerd in een hoeveelheid van 77.000 exemplaren. Hij ontving prijzen en een genereus pensioen van de koning, zijn verjaardag in 1838 veranderde in een belangrijke nationale feestdag onder auspiciën van de keizer.

De schrijver heette Russische Lafontaine.Natuurlijk zat hierin een kern van waarheid: van de 200 fabels die hij maakte, werden er veel geschreven op basis van de creaties van Aesop en La Fontaine. Maar de kern van veel werken is de oorspronkelijke plot. Voor lezers van de 19e eeuw waren deze poëtische gelijkenissen niet alleen interessant voor satire en goede Russische, maar ook voor het uitlachen van evenementen en mensen (inclusief hooggeplaatste personen), wiens tijdgenoten lezers waren. Het leek een beetje op de parodieën die komieken vandaag maken.

Но творения русского Лафонтена затрагивают problemen die typerend zijn voor onze tijd: omkoping, bureaucratie, luiheid, arrogantie, hebzucht en vele andere ondeugden floreren vandaag. Maar zelfs als het de lezer lijkt te weten dat hij deze schrijver niet kent of niet leuk vindt, vergist hij zich, omdat de gevleugelde uitdrukkingen uit de fabels van Krylov al lang deel uitmaken van het actieve vocabulaire van bijna elke Russisch sprekende persoon.

Сердясь на ребенка, не желающего выполнять наши eisen, roepen we bitter uit: "En Vaska luistert en eet!" Nadat we een eenvoudige oplossing hadden gevonden voor een probleem dat moeilijk leek, grijnsden we: "Maar de kist is net geopend!" nu daar. " We vertellen vrienden over het hectische tempo van het moderne leven en bezoeken: "Ik draai als een eekhoorn in een wiel." Soms amuseren een paar ambtenaren ons, blaffen naar elkaar, en we zeggen sarcastisch: "De koekoek prijst de haan voor het prijzen van de koekoek."

Soms citeren we niet heel nauwkeurig gevleugelduitingen van de fabels van Krylov, maar we gebruiken ze gedeeltelijk of enigszins. Degenen die het niet eens kunnen worden, worden vergeleken met Swan, Cancer en Pike uit de fabel met dezelfde naam. Niet op zijn plaats wordt de assistentie door iemand een 'berendienst' genoemd. We merken de onrust, overdreven spraakzaamheid van een persoon bij het noemen van een gevoelig onderwerp en mentaal "helder zien": "En het stigma zit in zijn kanon!" Merkend op na een lange zoektocht een groot object dat op een prominente plaats ligt, lachen we: "Ik heb de olifant niet eens opgemerkt! "En het kitten, dat tevergeefs probeert een goudvis te vangen die in het aquarium zwemt, is leerzaam om te zeggen:" Wat, Ryzhik, ziet het oog en de tand is gevoelloos? "

Soms weten we niet aan wie de beroemdezinnen en afbeeldingen. Het lijkt ons dat zulke gemeenschappelijke karakters en uitdrukkingen altijd hebben bestaan. Ze hebben hun oorsprong echter te danken aan deze complete, luie en zorgeloze persoon die zijn werk alleen serieus en bedachtzaam nam en eindeloos elk klein meesterwerk aan het honen was.

De gevleugelde uitdrukkingen van de fabels van Krylov in de afgelopen 200 jaar zijn een integraal onderdeel van de Russische taal geworden.

Trouwens, literaire critici en gewone lezershet leek er altijd op dat Ivan Andrejevitsj een zuiver binnenlands fenomeen was dat niet kon worden overgebracht naar vreemde bodem zonder schade aan de inhoud. Ondertussen is het in Groot-Brittannië nog steeds de meest vertaalde Russische dichter van de XIX eeuw. Hoe het Engels gevleugelde uitdrukkingen vertaalt uit de fabels van Krylov, die eigenlijk idioom zijn geworden, is een onderwerp voor een afzonderlijke studie.

Dus op een van de lange winteravonden zou je het volume van de werken van de Russische Lafontaine kunnen herlezen - zonder vooroordeel, maar met dankbaarheid.