W psychologii istnieje taki termin jak neurotyczność,którego znaczenie nie jest wszystkim znane, chociaż jego rola jest bardzo ważna. Aby mieć wyobrażenie o osobie jako osobie i zrozumieć, dlaczego zachowuje się w taki czy inny sposób, musisz coś wiedzieć o tej koncepcji. Dziś porozmawiamy o tym, czym jest neurotyzm, jak się objawia i jak jest mierzony.
Zwyczajowo rozumie się neurotyzm jako cechę osobowości opartą na emocjach podatność na czynniki zewnętrzne idrażliwość. Przejawia się to w lęku, nastrojach, złości, strachu, nastroju depresyjnym i tak dalej. Na poziomie somatycznym neurotyczność wyraża się w zaburzeniach snu, wahaniach nastroju, bólach głowy, zmartwieniach i lękach oraz lęku wewnętrznym. Jednocześnie osoba rozwija niską samoocenę, staje się niespokojna i zdolna, jak mówią ludzie, do chłosty.
Neurotycy, jak tacy ludzie są nazywani, częstointerpretują zwykłe sytuacje jako groźne, więc szybko stają się sfrustrowani i zestresowani. Najczęściej są nieśmiali, nie potrafią kontrolować swoich popędów i charakteryzują się niestabilnością emocjonalną.
Neurotyczność jest czynnikiem ryzyka wystąpienia zaburzeń psychicznych, takich jak fobie, depresja, nerwice.
Neurotyczność jest bezpośrednio związana z cechamiludzki mózg. G. Aizeng zasugerował, że jest to funkcja działania układu mózgowego, który bierze udział w regulacji emocji, instynktownych zachowań, pamięci, węchu, snu i czuwania. Tak więc osoby z wysokim poziomem neurotyzacji są wyposażone w reaktywny współczulny układ nerwowy, dzięki czemu są bardziej wrażliwi na bodźce zewnętrzne.
Badając, czym jest neurotyczność, genetycy doszli do wniosku, że pewien stopień zróżnicowania w zachowaniu zależy od czynników genetycznych. Z wiekiem wzrasta również stopień neurotyzmu.
Zgodnie z wynikami badania ustalono następujący fakt:kobiety mają wyższy stopień neurotyczności niż mężczyźni. Diagnoza została przeprowadzona wśród mieszkańców pięćdziesięciu pięciu krajów świata. Wyniki pokazały, że w czterdziestu dziewięciu stanach kobiety mają wyższy stopień neurotyczności. Tylko w dwóch krajach odsetek mężczyzn jest znacznie wyższy (Botswana i Indonezja). Badając, czym jest neurotyczność, naukowcy odkryli, że w południowych regionach świata różnice między płciami są mniejsze. W krajach o wysokim standardzie życia mężczyźni mają bardzo niski wskaźnik neurotyczności.
Podczas badania, czym jest neurotyczność, byłoudowodniono jego związek z niektórymi zaburzeniami osobowości. Zatem obejmują one zaburzenia nastroju, depresję, lęk, hipochondria, dysocjacyjne zaburzenia tożsamości, schizofrenię i schizoafektywność. Im wyższe wskaźniki neurotyczności, tym wyraźniejsze są te zaburzenia.
Neurotyzm jest jednym z czterech elementówpodstawy samooceny, czyli samooceny wraz z poczuciem kontroli, samooceny i poczucia własnej skuteczności. Innymi słowy, jest to ściśle związane z wiarą w skuteczność swoich działań, szacunkiem do siebie jako jednostki, a także z tendencją do przypisywania sukcesów (porażek) czynnikom zewnętrznym lub wewnętrznym.
Ten wniosek został po raz pierwszy sformułowany przez Johna Locke'a.Zeznał, że wszystkie powyższe składowe są w stanie przewidzieć wynik pracy człowieka, określić, czy jest on zadowolony z tej czynności, czy nie, a także przewidzieć wydajność pracy.
W ten sposób znaczenie tego słowa stało się jasne„neurotyzm”. Jak się okazało, jest to cecha osobowości, która ma fizjologiczne przesłanki i wpływa na jego życie. Być może teraz wielu zrozumie ludzi, których nastroje stale się zmieniają.
