/ / Skok wzwyż przez kroczenie. Historia i technika rozwoju

Skok wzwyż poprzez kroczenie. Historia i technika rozwoju

Od czasów starożytnych ludzie zawsze się przeprowadzali istarali się pokonać przeszkody, które napotkali na swojej drodze. Później, kiedy nauczyli się oswajać zwierzęta, trudne odcinki drogi można pokonać, jeżdżąc na słoniu lub koniu. Ale aby sprawdzić swoje umiejętności w pokonywaniu przeszkód, ludzie znaleźli różne sposoby. Pojawiły się więc ćwiczenia gimnastyczne. Skoki z czasem przeniosły się na poszczególne dyscypliny Królowej Sportu.

Rozważ jeden z obszarów w lekkiej atletyce- wysokie skoki przez przeskakiwanie (u ludzi nazywa się to również „nożycami”). Pojawił się w naturalny sposób, gdy osoba napotkała niską przeszkodę, nieprzekraczającą środka ciężkości. Następnie wystarczy podnieść jedną nogę i przestawić ją na przeszkodę, i podnieść drugą nogę w ten sam sposób. Ale jeśli bariera jest wyższa niż środek ciężkości, to z miejsca nie będzie można tak łatwo jej przekroczyć. Musisz zastosować skok. Im wyższa przeszkoda, odpychanie powinno być silniejsze. Jeśli nadal podnosisz poprzeczkę, musisz już zastosować bieg, aby nie unosić się nad przeszkodą (lub nie obniżać bariery w nowoczesnych warunkach konkurencji). Aby to zrobić, sportowiec musi posiadać pewne umiejętności, aby pokonać przeszkody, które znacznie przekraczają jego środek ciężkości i wzrost fizyczny.

Historia dyscypliny

wysokie skoki

Ponieważ technika skoku wzwyż„przejście” jest najłatwiejsze, dlatego wynik skoku w ten sposób nie będzie zbyt wysoki. Pierwszy rekord oficjalnych zawodów w Anglii w 1868 r. Wynosił 1 metr 67,4 centymetra. Należał do skoczka Roberta Maycha. Ale oficjalnie pierwszy rekord świata odnotowano w biografii londyńskiego studenta medycyny Roberta Goocha. Jego wynik wynosił 1 metr 70 centymetrów. Specyfika jego stylu i techniki skoków różniła się od jego poprzedników. Gooch nie biegł prosto do baru, jak wszyscy inni sportowcy (nawet teraz robią to plemiona kenijskie, osiągając zapierające dech w piersiach wyniki około dwóch metrów), biegł pod ostrym kątem do baru, a ruchy jego nóg podczas przekraczania baru były jak nożyce.

elementy skoku wzwyż

W tak prosty sposób sportowcy przynieśli światrekord w 1937 r. do 2,09 m. Kobiety, stosując tę ​​samą technikę, osiągnęły wynik 191 cm w latach 60. Należała do Yolandy Balash. Później metoda została zmodyfikowana i nazwano ją „falą”, a następnie „przewróceniem” i „przechodzeniem”.

Wskazówki dotyczące rekordu świata

Wysokie skoki są łatwe do przejściawydajność i nie wymagają drogiego sprzętu. Ta dyscyplina jest popularna wśród młodych niedoświadczonych sportowców, uczniów i osób odwiedzających sekcje zdrowia.

skok wzwyż

Jak osiągnąć dobre wyniki za pomocąta technika w skoku wzwyż? Ważne jest, aby trochę się rozgrzać. Bieganie powinno odbywać się przed każdą lekcją. Odcinek odgrywa ogromną rolę. Specjalne ćwiczenia na rozciąganie mięśni znacznie ułatwią trening. Ważne jest również, aby początkujący uczył ich, jak prawidłowo lądować. Nie przeceniaj szybko wysokości paska dla początkujących, aby uniknąć obrażeń.

Jak wspomniano wcześniej, wysokie skoki przez przechodzenie wymagają specjalnego treningu, który odbywa się w następujących etapach:

  • Jogging.
  • Rozciąganie
  • Przechyl się na boki nogami, opierając się o szwedzką ścianę lub po prostu trzymając się poręczy. Ćwiczenia można wykonywać parami.

Prawidłowe wykonanie skoku wzwyż metodą „step over”

Sam skok składa się z następujących faz:

  • zdjąć;
  • przygotowanie do odpychania;
  • odpychanie;
  • pokonywanie baru;
  • lądowanie.

technika skoku wzwyż

Są dwa sposoby na start - w linii prostej dopręt i pod kątem. Uczeń musi mieć możliwość wypróbowania tych dwóch metod na niskiej wysokości, aby mógł wybrać wygodniejszą technikę i dalej ją doskonalić. Następujące elementy skoku wzwyż to metoda „krokowa”.

Skacz sposoby

В простой технике маховая нога переносится над pręt jest zgięty, szarpnięcie jest szybko podnoszone do niego i przenoszone całym ciałem nad prętem. W metodzie „nożycowej” (start odbywa się pod ostrym kątem) odpychanie odbywa się przed prętem. Ciało znajduje się w pozycji bocznej do przeszkody, dłonie są jednocześnie podnoszone do góry, aby popchnąć moment odbicia i utrzymać koordynację w fazie przezwyciężenia poprzeczki i w fazie zakończenia skoku. W momencie lądowania mucha najpierw staje się pierwszą, a potem szarą. Opanowanie skoku wzwyż polega na przełożeniu prędkości startu poziomego na lot pionowy. W takim przypadku środek ciężkości kończyn musi być tak zrównoważony ruchami, aby same nie chwytały poprzeczki ani nie pozwalały ciału przelatywać przez nią w powietrzu.

Skoki wzwyż nie są dziś szczególnie popularne, jednak ta wspaniała technika niewątpliwie pomoże początkującym sportowcom osiągnąć pierwsze wyniki.

Podobało mi się:
0
Popularne posty
Duchowy rozwój
Jedzenie
tak