Jednostronna odmowa wykonania umowy dostawy może wystąpić w przypadku istotnego naruszenia jednej ze stron warunków transakcji. Przepis ten stanowi 523 artykuły Kodeksu cywilnego. Rozważ bardziej szczegółowo normę.
Jednostronna odmowa wykonania umowy jest dozwolona jeśli jedna ze stron nie przestrzega warunków transakcji.W art. 523 zidentyfikował istotne naruszenia, które mogą zostać popełnione przez strony związku. W szczególności w przypadku dostawcy powtarzają się niedotrzymanie terminów, dostawa produktów o nieodpowiedniej jakości z wadami, których nie można usunąć w terminie akceptowalnym przez nabywcę. Istotne naruszenia przez kupującego będą uważane za powtarzający się brak wyboru towaru lub opóźnienie w zapłacie.
Zgodnie z ogólną zasadą ustaloną w art. 310 zabronione jednostronna odmowa wykonania umowy. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiejprzewiduje jednak wyjątki.Zgodnie z art. 450 Kodeksu (klauzula 1) zakończenie transakcji lub zmiana jej warunków jest możliwa za zgodą jej uczestników. Przepis ten ma na celu zapewnienie stabilności w obrocie cywilnym.
Ustanawiając zasady wcześniejszego wygaśnięcia zobowiązania, prawo stosuje różne pojęcia. Wśród nich w szczególności jednostronna odmowa wykonania umowyrozwiązanie umowy.Różnica między nimi polega na sposobie ich realizacji. Rozwiązanie umowy jest opcją rozwiązania zobowiązań wynikających z umowy między stronami lub w sądzie. Rozwiązanie umowy jest środkiem jednostronnym. Ponadto można to przypisać metodom oddziaływania operacyjnego w ramach zapewniania odpowiedniej reakcji na naruszenie popełnione przez kontrahenta. Druga strona z kolei musi zrekompensować straty spowodowane niewykonaniem zobowiązania. Ustawodawstwo pozwala jednak na wyzwanie związane ze stosowaniem tego środka operacyjnego.
Jeśli odmowa jednostronnego wykonania umowy przewidziane przez prawo w dowolnymczasu, należy to traktować wyłącznie jako sposób operacyjnego wpływu na kontrahenta. Skomentowana norma Kodeksu pozwala na zastosowanie tego środka w przypadku istotnego naruszenia warunków transakcji przez jednego z uczestników. Oznacza to, że rozwiązanie problemu odbywa się bez odwołania się do jakichkolwiek organów.
W art. 523 przewidującjednostronna odmowa wykonania umowyistnieje odniesienie do art. 450 kodeksu.Zapewnia oficjalną definicję istotnego naruszenia. Odnosi się do takiego działania / braku działania, które pociąga za sobą taką szkodę dla uczestnika transakcji, że traci on w dużej mierze to, na czym miał prawo polegać, wchodząc w te stosunki prawne.
Po ustaleniu ogólnej koncepcji istotności naruszenia ustawodawstwo określa jego konkretne rodzaje, w którychjednostronna odmowa wykonania umowy. Są one przewidziane w ust. 2 i 3 523 Kodeksu. Jednocześnie nabywca ustanawia takie kryterium, jak powtarzalność. Zakłada, że naruszenie zostało popełnione co najmniej dwa razy.
Artykuł 523 nie jest jedyną normąprzewidujący jednostronną odmowę wykonania umowy. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej zawiera na przykład art. 509. In a. 3 tej normy ustalono, że jeśli kupujący nie dostarczy zamówienia w wyznaczonym terminie, kontrahent ma prawo jednostronna odmowa wykonania umowy. GK przewiduje podobną możliwość w art.515. Klauzula 2 tej zasady stanowi, że kontrahent może skorzystać ze swojego prawa, jeżeli odbiorca nie wybrał wymaganej wielkości produkcji w wyznaczonym terminie. Plenum Naczelnego Sądu Arbitrażowego w jednej ze swoich rezolucji wyjaśnia specyfikę zastosowania artykułów 515 i 509. W szczególności Trybunał wskazuje, że jeżeli zgodnie z warunkami umowy transfer produktów odbywa się partiami, w przypadek jednostronnej odmowy wykonania umowy z przyczyn określonych w tych normach całe zobowiązanie zostaje zniesione, chyba że w zawiadomieniu o wypowiedzeniu stosunków prawnych postanowiono inaczej.
Jednostronna odmowa wykonania zobowiązań może skutkować roszczeniami odstrona poszkodowana w celu zwrotu kontrahentowi poniesionych strat. Takie prawo przyznaje się jednak stronie związku, jeżeli naruszenie zostanie uznane za istotne. Uczestnik, który zadeklaruje jednostronną odmowę, może zgłosić roszczenie o odszkodowanie za straty wynikające z rozwiązania lub zmiany umowy. Przepis ten zapisuje art. 453 kodeksu.
W toku konfliktu, który powstajena podstawie umowy o dostawę związanej z oświadczeniem o odmowie jednostronnego spełnienia uzgodnionych warunków, uprawniony organ we wszystkich sytuacjach ocenia argumenty obu stron dotyczące jego zasadności, jeśli dotyczy roszczeń. Wydaje się, że zgodnie z instrukcjami zawartymi w paragrafach 2 i 3 recenzowanego artykułu ciężar udowodnienia istotności naruszenia musi być dzielony zgodnie z podmiotem, który go popełnił. Z tego możemy wyciągnąć następujący wniosek. W trakcie sporu wynikającego z umowy dostawy, której wykonania odmówiono, uczestnik, który ją popełnił, musi udowodnić brak istotności naruszenia. Skomentowana norma nie definiuje wyczerpującej listy działań, które mogą stanowić podstawę do wycofania się z transakcji. W tym względzie strony stosunków prawnych w umowie mają prawo do ustalenia konkretnych naruszeń, które uznają za istotne, okoliczności, w których strona poszkodowana może jednostronnie zadeklarować odmowę częściowego lub pełnego spełnienia warunków.
Jak wskazano powyżej, rozważana normama zastosowanie do niektórych stosunków prawnych bez odwołania stron transakcji do jakichkolwiek upoważnionych organów. Prawo nakłada jednak na podmiot wychodzący z transakcji obowiązek powiadomienia o tym kontrahenta. Zasadniczo po otrzymaniu takiego powiadomienia umowa zostanie uznana za rozwiązaną (lub zmienioną). Kolejny okres może być podany bezpośrednio w zawiadomieniu lub porozumieniu stron.
Zgodnie z komentowaną normą, takieZatem podmiot ma prawo odmówić wykonania jednostronnie przyjętych zobowiązań zgodnie z warunkami transakcji, jeżeli kontrahent dopuścił się istotnego naruszenia. Dla kupującego będzie to polegało na otrzymaniu towarów o nieodpowiedniej jakości, w których zidentyfikowane zostaną niedociągnięcia, których nie można szybko wyeliminować, a także na powtarzającym się nieprzestrzeganiu przez drugą stronę terminu wysyłki. W przypadku dostawcy znaczące naruszenie ze strony nabywcy będzie powtarzane w przypadku braku wyboru produktów i opóźnienia w płatności. Poszkodowany w stosunku prawnym może dochodzić odszkodowania za poniesione straty. Składając wniosek, musi wziąć pod uwagę, że sąd musi przeprowadzić kompleksowe badanie okoliczności. Zgodnie z tym sąd musi otrzymać wszystkie materiały istotne dla rozpatrzenia sporu. Wszystkie argumenty na rzecz strony poszkodowanej muszą zostać potwierdzone dokumentami.
Jednostronna odmowa odbywa się w kolejnościpozasądowe rozstrzygnięcie sporu. Prowadzi to do zakończenia relacji od momentu otrzymania przez kontrahenta powiadomienia od drugiej strony transakcji. To odróżnia tę procedurę od rozwiązania umowy. Odbywa się to w sądzie. W takim przypadku przed zgłoszeniem roszczenia zainteresowana osoba musi przeprowadzić rozliczenie roszczenia. Zgodnie z art. 452 wymogi dotyczące korekty lub rozwiązania umowy określa strona dopiero po otrzymaniu od kontrahenta odmowy wysłania mu propozycji lub nieotrzymania odpowiedzi w wyznaczonym terminie lub w ciągu 30 dni. Wspólne między tymi dwoma zdarzeniami można nazwać fakt, że w obu sytuacjach następuje zakończenie stosunków prawnych. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, w większości przypadków istotnych naruszeń warunków transakcji, przewiduje jednostronne anulowanie umowy, a nie jej wypowiedzenie.
