W Federacji Rosyjskiej, w 1994 roku,procedura certyfikacji produktów jest prawnie ustalona. Ta procedura to badanie wydanych towarów pod kątem zgodności z zatwierdzonymi standardami państwowymi.
System certyfikacji produktów może byćopiera się na dobrowolnym rozpoczęciu, czyli z inicjatywy samego podmiotu gospodarczego lub jest obowiązkowy. Te ostatnie należy przeprowadzać w regularnych odstępach czasu. Funkcja nadzorcza jest wykonywana przez wyspecjalizowany organ Gosstandart (krajowy) lub federalny (na poziomie podmiotów federacji). Ponadto organy te w pełni opracowują procedurę certyfikacji produktów, w której możliwe jest rozróżnienie poszczególnych etapów:
Certyfikat produkcji wydaje się tylko wtedy, gdy jest dostępnypozytywne rozwiązanie. Musi zawierać wyraźne uzasadnienie, a także numer rejestracyjny wymagany do uznania autentyczności dokumentu. W przypadku decyzji odmownej wydany zostaje również oficjalny wniosek, który z konieczności zawiera powody w pełni wyjaśniające zasadność odmowy.
Przedsiębiorstwo, które pomyślnie przeszło certyfikację,może bezpiecznie odzwierciedlić to na swoim produkcie. Zazwyczaj firmy nadają każdemu produktowi specjalny znak potwierdzający jego zgodność z najwyższymi standardami jakości. Nie zapomnij o kontroli następczej. Procedura certyfikacji produktów w niektórych systemach wymaga obecności specjalistycznej kontroli, która musi co najmniej raz w roku sprawdzać osoby prawne pod kątem dostępności licencji z ważnym terminem. Późniejsze monitorowanie umożliwia organom państwowym sprawdzenie, czy wytworzone produkty są nadal wytwarzane zgodnie z zatwierdzoną technologią i zgodnie z państwowym standardem jakości.
Takie kontrole można warunkowo podzielić nanieplanowane i okresowe, których czas trwania określają normy legislacyjne. Członkowie inspekcji zbierają informacje i wprowadzają je do akt, a następnie przesyłają je do jednostki certyfikującej.