Zespół Hornera niezbyt częstoznalezione we współczesnej praktyce medycznej. Choroba jest związana z uszkodzeniem włókien nerwowych układu współczulnego. Warto wziąć pod uwagę, że dość często podobna patologia występuje na tle innych niezwykle niebezpiecznych chorób. Dlatego, gdy pojawią się pierwsze objawy, powinieneś poszukać pomocy.
W niektórych przypadkach podobna jest chorobawrodzony. Czasami włókna nerwowe ulegają uszkodzeniu podczas interwencji medycznej lub w wyniku urazu. Warto zauważyć, że najczęściej choroba ma łagodny przebieg. Z drugiej strony rozwój zespołu Hornera może wskazywać na obecność poważnych patologii.
Czasami zdarza się z tego czy innego powodukompresja łańcucha współczulnego w odcinku piersiowym lub szyjnym, co oczywiście wpływa na funkcjonowanie nerwów. W niektórych przypadkach zespół występuje na tle klasterowych bólów głowy lub zapalenia ucha środkowego.
Kompresja i uszkodzenie włókien nerwowych możebyć spowodowane wzrostem guza, w szczególności rakiem wierzchołka płuca lub tarczycy. Czasami choroba pojawia się na tle stwardnienia rozsianego, tętniaka lub rozwarstwienia aorty.
Dlatego przy pierwszych objawach zespołu Hornera kompletny badanie ciała. Leczenie samej choroby jest możliwe tylko wtedy, gdy jej pierwotna przyczyna zostanie wyeliminowana.
Z reguły główne objawy chorobypojawiają się na twarzy, więc zauważ, że nie jest to takie trudne. Z powodu uszkodzenia włókien nerwowych unerwienie jest zakłócone, a w konsekwencji praca niektórych tkanek.
Co ciekawe, jedna jest w większości uszkodzona.z boku, co sprawia, że choroba jest jeszcze bardziej zauważalna. W szczególności jednym z najczęstszych objawów jest opadanie powiek spowodowane naruszeniem unerwienia mięśnia stępowego - jedna górna powieka pacjenta jest stale pomijana. Nawiasem mówiąc, czasami to się zdarza i odwrotnie - dolna powieka unosi się.
Ponadto u pacjentów z podobną diagnoząCzęsto występuje zwężenie źrenicy, w wyniku czego jeden uczeń jest cały czas zwężany. W niektórych przypadkach uczeń całkowicie przestaje reagować na światło. Objawy obejmują również cofnięcie gałki ocznej. Jeśli choroba pojawiła się w dzieciństwie, dziecko ma heterochromię, w której tęczówki oczu mają inny kolor.
Czasami skóra połowy twarzy puchnie i zmienia kolor na czerwony. W niektórych przypadkach normalne procesy pocenia się są zakłócone.
Do diagnozowania choroby stosuje się szereg testów.Na przykład stosuje się krople podchlorynu kokainy, które w normalnym stanie ciała powodują gwałtowne rozszerzenie źrenicy - w przypadku naruszenia układu współczulnego nie obserwuje się reakcji. Jeśli chodzi o leczenie, sprowadza się to do pełnego badania ciała i wyeliminowania przyczyn zespołu. W niektórych przypadkach taka choroba znika sama. Czasami stosuje się metodę mioneurostymulacji, która polega na wystawieniu uszkodzonego nerwu lub unieruchomionego mięśnia na pewne wyładowania prądu elektrycznego.
