Zespoły DIC są uważane za dość poważnechoroba charakteryzująca się upośledzoną hemostazą, w której obserwuje się rozproszone krzepnięcie krwi. W wyniku takiego naruszenia powstają tak zwane agregaty komórkowe i maleńkie skrzepy krwi, które z kolei blokują istniejące mikrokrążenie, a następnie powodują zmiany dystroficzne. W tym artykule opiszemy bardziej szczegółowo, czym różnią się zespoły DIC.
Według ekspertów najczęściej torodzaj choroby występuje z powodu zniszczenia płuc lub niektórych chorób zakaźnych (na przykład ospy, opryszczki, różyczki). Z drugiej strony zespoły DIC często rozwijają się na tle interwencji chirurgicznej w celu usunięcia śledziony lub duru brzusznego. Ponadto choroba może być spowodowana rozległym uszkodzeniem tkanek, niedokrwistością hemolityczną. Niezwykle rzadko zdiagnozowano DIC z powodu cukrzycy lub padaczki.
Taka dolegliwość zwykle przechodzi przez kilka faz.Tak więc początkowo pacjenci mają zwiększoną krzepliwość krwi i konsekwentne tworzenie mikrozakrzepów. Następnie liczba płytek krwi gwałtownie spada. Na trzecim etapie lekarze z reguły zauważają ostrą dysfunkcję krzepnięcia krwi. Na ostatnim etapie wskaźnik ten jest znormalizowany, ale tutaj prawdopodobieństwo powikłań jest bardzo wysokie. Jeśli chodzi o same objawy, zależą one głównie od początkowej dolegliwości, która posłużyła jako przyczyna rozwoju DIC. Należy pamiętać, że czas trwania każdego z powyższych etapów zależy wyłącznie od tempa rozwoju samej choroby. Z uwagi na fakt, że choroba charakteryzuje się ogólnym krwawieniem, objawy oczywiście są określane przez pojawienie się krwiaków podskórnych, siniaków. W niektórych przypadkach pacjenci mają nawet krwawienia z jelit i płuc.
Diagnoza tej choroby jest przeprowadzanana podstawie identyfikacji dolegliwości przyczynowych. W tych chorobach, w których ten zespół jest naturalną manifestacją, z reguły diagnoza jest szybka. W przeciwnym razie, na przykład u noworodków, postawienie takiej diagnozy może być bardzo trudne. Główną metodą badań laboratoryjnych jest pełna morfologia krwi i jej układ krzepnięcia. Bardzo ważne jest określenie poziomu tzw. Antytrombiny III.
Terapia jest często bardzo długa.Przede wszystkim lekarze muszą wyeliminować główną dolegliwość, która sprowokowała pojawienie się tego zespołu. W przypadku procesów zakaźnych i zapalnych przepisywane są leki przeciwbakteryjne. W przypadku wstrząsu roztwory infuzyjne podawane są głównie w celu poprawy krążenia krwi.
Jako główne metody zapobiegawcze eksperci zdecydowanie zalecają terminowe leczenie chorób wywołujących. Bądź zdrów!
