Wybierając mruczącego zwierzaka, najpierw ludzieskup się na jego wyglądzie. Jest to zrozumiałe: charakter kociaka jeszcze się nie rozwinął, nawyki, zarówno dobre, jak i złe, nie zostały określone, więc należy polegać wyłącznie na wizualnej percepcji zwierzęcia. A jeśli ktoś wybierze zwierzaka wśród zwierząt rasowych, marmurowy kot nieuchronnie przyciągnie jego uwagę - żaden inny kolor nie może się z nim równać pod względem jasności i jasności.
Hodowcy wyhodowali wiele odmiankolory plemienia kotów. W tej palecie znajduje się sekcja o nazwie tabby. Łączy zwierzęta, w których wełna jest pomalowana na dwa (rzadko trzy) różne kolory, a kontrastujący odcień powinien być dobrze zdefiniowanym wzorem. Wśród nich są koty cętkowane, pręgowane, tykane i arlekiny, co jest uważane za klasyczne. Główne i obowiązkowe cechy tych ostatnich to:
Rysunki powinny być wyraźne, a nie rozmyte, a kontrast między kolorem podstawowym a drugim powinien być bardzo ostry.
„Marmur” może mieć prawie dowolny kolor właściwy dla sierści kota. Według międzynarodowej klasyfikacji marmurowy kolor kotów obejmuje następujące odmiany:
Prawie wszystkie koty krótkowłose mająmarmurowe odmiany barwników. U „kudłatych” kotów trudno jest uzyskać wyraźny obraz właśnie ze względu na długość sierści - wizualnie się rozkłada. Jednak wśród Persów marmurowy kolor kotów jest nadal zarejestrowany. Ale wśród Syberyjczyków, aby uzyskać wyraźny obraz, nie wyszło z powodu innej struktury wełny. Sfinksy nie mają takiego koloru. I to jest zrozumiałe, ponieważ nie mają wełny. Jednak najbardziej znanym kotem jest brytyjski arlekin (dzięki reklamie telewizyjnej „Wiskas”). Wiele osób, które chcą uzyskać zwierzę takiego koloru, nazywa to „zabarwieniem whisky” i nie rozumie, co mówią o kolorze marmuru. Szkocki marmurowy kot, zwłaszcza koty, jest również bardzo wzruszający i popularny. Hodowano również maine coony tego koloru, a dostały go inne znane rasy.
Ze wszystkich opcji tabby ma marmurkowy kolor kotównajbardziej recesywny. Dlatego, aby uzyskać kocięta o pożądanym kolorze, podczas krzyżowania obojga rodziców marmurkowanie jest obowiązkowe - wtedy kocięta na pewno będą miały odpowiedni wzór. Krycie jest nieco mniej skuteczne, w którym jedno z rodziców jest zauważone lub pręgowane. Kiedy kojarzą się tylko tygrysy, rodzą się wszelkiego rodzaju kocięta - i „tygrysy”, i dostrzegane, i „kulki”, chyba że rodzice mają oczywiście odpowiedni gen. Krzyżowanie producenta tygrysa i cętkowanego da te same wyniki, ale para cętkowanych da tylko marmurowe i takie same.
Jak już jasno wynika z artykułu, taka piękna kolorystykasierść kotów jest sztucznie sztuczna. Jednak nawet tutaj przyroda wyprzedzała ludzi. Jest prawdziwy, naturalny marmurowy kot, który otrzymał swój kolor w naturalny sposób. Wielkość zwierzęcia odpowiada jego rodzinnym krewnym i jest bardzo do nich podobna, tylko ogon jest dla nas dłuższy niż zwykle, ponieważ zwierzę żyje na drzewie i używa go jako balansera. Tylko analiza DNA wykazała, że marmurowy kot jest bliżej dużych krewnych, takich jak lwy i tygrysy. Bestia żyje z dziwaczną kolorystyką w strefie Nepalu (północne Indie i Indonezja), jest nadal słabo poznana (nawet liczby są znane w przybliżeniu), aw niewoli występuje w jednym egzemplarzu - w tajlandzkim zoo.
