Większość ludzi (w tym tych, którzy są wyczerpanidiety) z wielkim trudem obejść się bez chleba. Niektórzy nawet nie jedzą arbuza bez niego, podczas gdy inni jedzą makaron z chlebem. Jak każde inne danie, różnorodne bułki mają swój niepowtarzalny smak, a miłośnik chleba żytniego nie zawsze zrozumie miłośnika pszenicy. Ale w odniesieniu do chleba pita prawie wszyscy, którzy nie odmawiają produktów mącznych, są solidarni: jest to rzecz, którą należy stosować przynajmniej od czasu do czasu.
Nadal nie ma zgody co do tego, która kuchnialudzie odnoszą się do tego „pomocniczego” naczynia, bez którego często nie można nawet zbudować głównego. Gruzja, Armenia i Turcja ubiegają się o autorstwo; Dołączają do nich Azerbejdżanie i Tatarzy; chleb pita wypiekano nawet w Persji, która już należy do przeszłości, która obecnie stała się jednym z regionów Iranu.
Jednak dla współczesnego rosyjskiego nie-historyka lawasz jest raczej chlebem ormiańskim. Najczęstsze tłumaczenie nazwy jest zwykle dokonywane ze starożytnego ormiańskiego, gdzie oznaczało „dobre jedzenie”.
To prawda, niektórzy mylą dwa różne pieczywo,które, choć przekazane światu przez jedną osobę, wciąż różnią się od siebie: lawaszem i matnakaszem. Oba ciasta są zwykle nazywane przez naszych ludzi lawaszem; ale jeśli zastosujesz się do terminologii, to ta nazwa to cienki pszenny „naleśnik”, zwykle owalny i długi na około metr. Jednocześnie prawdziwy lawasz ormiański - bez drożdży i innych dodatkowych składników.
I bujna wersja, choć oparta na pszenicy,ale tradycyjnie łączy kilka odmian mąki, ciasto to drożdże, a skórka powinna być wyraźna. Ale główna różnica polega na tym, że lawasz szybko wysycha, a „wysuszony” zachowuje jadalność przez bardzo, bardzo długi czas. Z drugiej strony Matnakash jest podobny do zwykłego chleba i dość szybko czerstwy.
Jeśli zamierzasz gotować ormiański lawaszw domu należy pamiętać, że oryginalny przepis zawiera prawie tylko mąkę i wodę. Nawet sól uważana jest za zbędną, ponieważ „chleb” powinien podkreślać, a nie zniekształcać smak dania głównego. Drożdże, jajka, mleko (kefir, serwatka - wszystko nabiał) również będą zbędne podczas pieczenia. Tradycyjnie powinno być więcej zakwasu. Zwykle była to niewielka pozostałość po poprzednim teście. W przypadku braku klasycznego otwartego piekarnika, w którym wypieka się ciasta, można ugotować ormiański lawasz w piekarniku lub na suchej patelni. Ta ostatnia metoda jest polecana jako bardziej skuteczna - w piekarniku często okazuje się zbyt sucha.
Szklanka wody, funtmąka, drożdże - 20 g żywego lub 8 g suszu. Chociaż oryginalne ciasto nie zawiera drożdży, ormiański lawasz jest przygotowywany z nich w domu. Namocz drożdże w jednej czwartej wody i pozostaw do spęcznienia. Następnie dodaje się resztę wody (sól), mąkę przesiewa się do miski i ugniata ciasto. Dzieli się go na kilka kawałków (zwykle 5 lub 6), zwiniętych w kulki, które muszą stać ciepłe, aby ciasto wyrosło. Następnie grudki są bardzo cienko rozwałkowane. Powstały placek powinien być prawie przezroczysty. Każdy jest szybko (15 sekund) smażony na gorącej patelni. Nie smaż dłużej - przesusz! Pozostaje tylko przesunąć „chleb” wilgotnymi chusteczkami i wymyślić, co w nie zawinąć.
Chleb w każdej kulturze kulinarnej jestdanie towarzyszące. Lawasz ormiański nie jest wyjątkiem. Przepis z nadzieniem, cokolwiek to jest, zwykle polega na zawinięciu go w ciasto. Więc wygodniej jest jeść i smaczniej. „Wnętrza” mogą być dowolne. Ale najbardziej demokratyczny jest lawasz ormiański z serem - harmonizuje z prawie każdym innym daniem i może być używany niezależnie.
Do nadzienia możesz wziąć twarożek lub możesztrochę miękkiego sera. Obie są mieszane z posiekanymi ziołami. Jego skład można dowolnie zmieniać: kolendra, koperek, zielona cebula, pietruszka, seler, czosnek, a nawet mięta. Nadzienie rozprowadza się na chlebie pita, który następnie zwija się w rurkę i wkłada do lodówki. Powstała rolka jest cięta na wygodne kawałki przed użyciem.
Jak wiesz, warzywa najlepiej nadają się do mięsa. Lawasz ormiański nie będzie tutaj zbyteczny. W domu można go z powodzeniem łączyć z prawie każdym warzywem. Jednym z najbardziej „słodkich” nadzień jest ogórek. Jeśli świeże ogórki pokrojone w drobną kostkę zmieszamy z posiekanym jajkiem na twardo i zieloną cebulą, dodamy sól i śmietanę - nadzienie wyjdzie po prostu pyszne. Kładą go na chleb pita, a ostatnią zawijają kiełbasą.
Lavash można trochę inaczej nadziaćOrmiański. Przepis z nadzieniem ogórkowym nabiera innego smaku, gdy główny składnik połączymy z drobno posiekaną papryką, tartym serem i zmiażdżonym czosnkiem. Okazuje się, że mniej przypomina sałatkę z pieczywem, ale raczej ostry - dokładnie to, czego potrzebujesz do kebaba.
Gotowanie rano to mało radości.Ale według lekarzy i starożytnych mędrców poranny posiłek jest najważniejszy. I tu na ratunek przychodzi domowy ormiański lawasz. Dzięki niemu można uzyskać całkowicie kompletne (a w dodatku bardzo smaczne, a także szybko zjedzone) śniadanie. Za 3 chlebki pita wieczorem kup pierś z kurczaka (cztery sztuki), wyjmij z lodówki 4 jajka i 300 g sera (odpowiedni jest najprostszy), tubkę majonezu i zioła. Piersi i jajka gotuje się, mięso rozkłada na włókna. Ser i jajka wciera się oddzielnie. Warzywa są drobno posiekane i połączone z jajkami. Dalej – najciekawsze. Blacha do pieczenia lub stół pokryty jest folią, na nim kładzie się pierwszy chleb pita. Jest posmarowany majonezem, na którym umieszczone są włókna kurczaka. Na wierzchu - znowu lavashik, posmarowany majonezem, a na nim - jajko-zielona mieszanka. Znowu ta sama tortilla namayoneznaya, na której układa się ser. Wszystko to jest zwinięte w tubę i szczelnie owinięte folią. Chowamy bułkę w lodówce: rano warstwy będą nasycone sobą, a na śniadanie znajdziesz po prostu niezapomniane danie.
Niemniej jednak jest uniwersalny – ormiański lawasz!W domu z jego udziałem nie jest trudno zorganizować wspaniały deser dla dzieci. Na jedno ciasto zużyje się 400-500 g twarogu, 50 g masła (będzie musiało być wcześniej zmiękczone, ale nie roztopione), siedem łyżek cukru, 2 jajka, osiem nektarynek (możliwe są również brzoskwinie, ale potem nieco wybierz niedojrzałe), panierkę, olej roślinny (tylko do smarowania), gęstą śmietanę (150 ml), sos czekoladowy (we własnym zakresie) i gałązki mięty do przybrania (chyba że dzieci nie są przeciwnikami tej rośliny).
Miękkie masło, twaróg, pół cukru i jajkoubijana - przynajmniej blenderem, przynajmniej mikserem, przynajmniej zwykłą trzepaczką, ale dokładnie. 3 przygotowane nektarynki drobno posiekać, włożyć do masy, którą następnie wymieszać. Forma wyłożona jest pergaminem, nasmarowana olejem roślinnym, posypana panierką. Lawasz rozkłada się na stole, układa się na nim nadzienie, ciasto zwija się najpierw rurką, którą następnie skręca się spiralnie. Należy to zrobić szybko, aby chleb ormiański nie przemoczył się i nie rozdarł. Następnie przygotowuje się „sos”: śmietanę ubija się z resztą cukru i jajkiem. 2/3 wylewa się na ciasto, które należy trochę posiekać. „Odkryte” nektarynki są przecinane na pół, pięknie układają się na powierzchni, reszta nadzienia wylewana jest na wierzch. Aby uzyskać dodatkowe piękno, możesz pokroić ciasto wachlarzem. Ten luksus powinien pozostać w piekarniku przez około dwadzieścia minut, po czym zalany jest sosem czekoladowym. Uwierz mi, żadne dziecko nie może się oprzeć takim pysznym!
