Маринованный имбирь в домашних условиях позволит musisz zachować cenne właściwości tej przyprawy, ponieważ gdy jest świeża, wysycha wystarczająco szybko, zmieniając się w gładkie beżowo-szare grudki. Imbir jest znany od starożytności w wielu krajach wschodnich, gdzie jest uprawiany kulturowo. Jest to piękna roślina o kwiatach podobnych do storczyków. Ale tylko korzeń, który ma osobliwe procesy, jest używany do jedzenia, dzięki czemu imbir ma swoją nazwę. Przetłumaczone z sanskrytu, to słowo oznacza „rogaty”.
Marynowany imbir w domuwystarczająco łatwe do gotowania. Aby to zrobić, weź 0,3 kg korzenia, sól do smaku, pół szklanki octu winnego, półtorej łyżki cukru, trzy łyżki czerwonego wina i wody. Obierz bulwy, pokrój w cienkie koła, umieść na patelni. Następnie należy zalać korzenie wrzącą wodą i gotować przez około 4 minuty, zalać wodą i ostudzić imbir. Marynata składa się z cukru, octu i wina rozpuszczonego w gorącej wodzie, którą należy wymieszać i dodać do posiekanych bulw. Następnie imbir jest przechowywany w temperaturze pokojowej przez około 3 dni, a po zakończeniu procesu trawienia jest przechowywany w lodówce.
W niektórych przypadkach marynowany imbir w domuwarunki są przygotowywane inaczej. Niezbędne składniki: funt korzenia imbiru, 0,1 litra octu ryżowego, łyżka cukru, sól. Musisz także zacząć od czyszczenia i krojenia. Następnie „płatki” należy zmieszać z solą i pozostawić na godzinę. Wlej ocet ryżowy na patelnię, dodaj cukier i podgrzewaj na małym ogniu, aż cukier się rozpuści. Następnie mieszaninę należy doprowadzić do wrzenia. Kawałki korzenia należy usunąć z soli, osuszyć ręcznikiem papierowym z soku, włożyć do wysterylizowanego słoika i wlać kolejną gorącą marynatę. Pojemnik należy zwinąć i schłodzić w temperaturze pokojowej. Przechowywać w lodówce.
Marynowany różowy imbir staje się innysposoby. W warunkach rosyjskich efekt ten uzyskuje się zwykle poprzez dodanie do wody soku z buraków lub kawałka buraka na etapie blanszowania bulw. Ale to jest fałszywe. W krajach azjatyckich marynowany imbir w domu („Amazu Shoga” lub „Gary Jinger”) jest wytwarzany z młodych bulw, które zawierają flawonoidy - antocyjany, które w kontakcie z kwasem octowym dają delikatny różowy kolor. Jeśli chcesz zrobić prawdziwe „tsukemono” (po japońsku marynowane warzywa), to w supermarkecie musisz spróbować znaleźć imbir o bardzo cienkiej skórce lub samodzielnie go wyhodować.
Ostatnio popularny marynowany imbirutrata wagi to w rzeczywistości komercyjny „chip”. Ten produkt jest naprawdę niskokaloryczny, zawiera wiele witamin, aminokwasów, soli magnezu i wapnia. Poprawia trawienie, „rozgrzewa” i rozrzedza krew. Można go stosować jako suplement diety, ale bez aktywności fizycznej i odpowiedniej diety nie należy oczekiwać cudownych efektów. Ponadto nie powinny być nadużywane przez osoby z wrzodami, zapaleniem żołądka, kobiety w ciąży i karmiące.
