TU 22m3: charakterystyka samolotu (zdjęcie)

Naddźwiękowy lotniskowiec rakietowy Tu-22m3 jest włączonyw tej chwili najnowszy model z serii bombowców dalekiego zasięgu skodyfikowany "Backfire". Modyfikacja o zmiennej geometrii skrzydeł została stworzona w celu zastąpienia przestarzałego TU-16. Nowe M3 są w stanie przenosić potężną broń, rozwiązywać strategiczne zadania i latać na duże odległości. W klasyfikacji międzynarodowej bombowiec Tu-22m3 należy do średniej klasy lotnictwa wojskowego.

Zadania i cel

Nośnik rakiet w modyfikacji M3 jest idealnyza ataki bombowe na cele lądowe i morskie podczas działań wojennych. Uderzenia są wykonywane przez pociski kierowane i lotnicze. Bombowiec Tu-22m3 może trafiać w cele w grupie samolotów i pojedynczo o każdej porze dnia, nawet w najgorszych warunkach pogodowych.

Ochrona przed atakami jest realizowana za pomocąspecjalne zakłócacze elektroniczne i nowoczesne systemy obrony powietrznej. Dziś nie ma lepszego bombowca, który mógłby z dużą prędkością uderzać niewidzialne optycznie cele niż Tu-22m3. Charakterystyki samolotu sprawiają, że jest on niezbędny do ataków na małym obszarze z maksymalnych wysokości.

Dziś ta modyfikacja jest w stanie rozwiązać następujące zadania:

1. Klęska ważnych z militarnego punktu widzenia obiektów przemysłowych na tyłach wroga.

2. Zniszczenie celów podczas prowadzenia działań wojennych przez wojska strategiczne i lotnictwo.

3. Atak zgrupowań morskich jednocześnie z przeciwstawieniem się ogniu przeciwlotniczemu.

4. Odizolowanie wrogich sił uderzeniowych od zbliżających się rezerw operacyjnych.

5. Konfigurowanie zagłuszania i hałasu dla samolotów atakujących i pocisków kierowanych.

6. Prowadzenie rozpoznania z wysokości maksymalnych i średnich.

7. Udział w różnych operacjach wojsk, flot i frontów obrony powietrznej.

Historia stworzenia

Szeroka produkcja modyfikacji TU-22Mtrudno było opanować drogie i skomplikowane technologie. Jednak podczas projektowania opracowano nowe podejście do stworzenia uniwersalnego bombowca uderzeniowego. Najpierw inżynierowie porzucili pomysł myśliwca jednomodowego. Po przestudiowaniu wszystkich niuansów postanowili zaprojektować samolot wielotrybowy, który mógłby manewrować na różnych wysokościach i prędkościach, a jednocześnie uderzać siły wroga z maksymalną dokładnością. Rozwiązaniem problemu było wprowadzenie koncepcji zmiennej geometrii skrzydeł.

W przeciwieństwie do poprzednich modeli, TU-22m3cechy umożliwiły wykonywanie misji dalekiego zasięgu z maksymalnie załadowanym przedziałem na głowice. Decyzja o powszechnej produkcji bombowca została podjęta w 1974 roku w Radzie Ministrów ZSRR. Nowa maszyna oparta jest na ulepszonym silniku NK25. Jednak projekt nie wystarczył na jedną wymianę. Modernizacji uległa zarówno konstrukcja nośnika rakiet, jak i jego aerodynamika. W wyniku modyfikacji masa samolotu została znacznie zmniejszona.

Pod koniec lat 70. produkcja dużychpartie "M3", które zaraz po testach przeszły na szalę radzieckich sił powietrznych. Jedną z głównych różnic modelu od poprzednich było zwiększenie kąta ugięcia skrzydła do 65 stopni. Umożliwiło to ukrycie jednostek hydraulicznej jednostki wychylnej w obrysie owiewki. Wydłużono też kadłub i poprawiono wyposażenie bojowe. Ponadto po raz pierwszy w układzie zasilania TU-22m3 zastosowano generatory bezstykowe i hydromechaniczne.

Specyfikacje techniczne

Projekt bombowca tocałkowicie metalowy jednopłat wspornikowy. Usytuowanie skrzydła jest średnie, zmienne, przesunięte. Ogon jest pojedynczym płetwem. Podwozie - chowane, trójkołowe. Charakterystyki techniczne kokpitu są godne uwagi dla TU-22m3. Może pomieścić do 4 osób. W tym przypadku załoga jest parami: z przodu - dwóch pilotów, z tyłu - nawigator i nawigator.

Kadłub też jestkonstrukcja całkowicie metalowa. Rama jest wzmocniona belkami podłużnymi. Skrzydła - kasetonowe, dwuramienne, składające się z części środkowej, węzłów obrotowych i SCHK. Wszystkie części są ze sobą nierozłącznie połączone. Kesony służą jako zbiorniki paliwa. Szybka manewrowość jest osiągnięta dzięki klapom na konsolach i trzem sekcjom zespołu wahadłowego. Pionowy ogon jest reprezentowany przez ster i kil.

Unikalne układy napędowe do samolotu Tu-22m3cechy pozwalają osiągnąć ciąg w trybie dopalacza do 20 tys. kgf. Jednocześnie maksymalna prędkość to 2300 km/h, w trybie przelotowym – 930 km/h.

Funkcje zarządzania

W wózku rakietowym Tu-22m3 prezentowany jest kokpitstabilizator wzdłużny i poprzeczny, układ sterowania sterem i spojlerem. Kontrolę zapewniają klapy i zespół obrotowy. W przypadku odchylenia awaryjnego waga jest podtrzymywana przez stabilizator.

Warto podkreślić system sterowania dopalaczemTU-22m3. Charakterystyka skrzydeł umożliwia osiągnięcie optymalnej równowagi między hydromechaniką jednostek obrotowych a elektroniką wyposażenia pokładowego. Dzięki temu bombowiec może zapewnić fiksację pod kątem od 20 do 65 stopni. Konsole klapowe utrzymują samolot w odpowiedniej pozycji dzięki sile tarcia.

Główne elementy na pokładzie tosprzęt nawigacyjny, w skład którego wchodzi kompleks NK-45, radar PNA i celownik optyczny OPB-015T, a także system naprowadzania rakiet i automatyczna stacja ABSU-145M. Komunikacja między załogą odbywa się za pomocą SPU-7.

Arsenał i obrona

Dziś jeden z najbardziej przerażających iNajpotężniejszym środkiem ataku z powietrza jest bombowiec Tu-22m3. Charakterystyki części uderzeniowej samolotu są tego dowodem. Samolot naddźwiękowy jest uzbrojony w pociski kierowane typu X-22. Ponadto bombowiec posiada specjalną komorę na sprzęt wojskowy jednostek paramilitarnych.

Wewnętrznie i zewnętrznieKonsole wyrzutowe mają możliwość zamontowania do 10 pocisków X-15. W przedziale ładunkowym znajdują się specjalne belki do zawieszania bomb lotniczych i min do 3000 kg. Warto zauważyć, że maksymalne obciążenie jakie może doświadczyć samolot to około 24 ton.

Aby chronić się przed atakiem wroga, nosiciel rakiet jest wyposażonysystem armat GSh-23 z wbudowanym radarem i jednostką obliczeniową. Kompleks Ural-M został zaprojektowany tak, aby był odporny na zakłócenia i wykrycie samolotu TU-22m3.

Użycie bojowe

Bombowiec był jednym z głównych samolotówsiły uderzeniowe podczas wojny afgańskiej pod koniec 1988 roku. Podczas działań wojennych w Czeczenii TU-22m3 i MiG-31-MB zdominowały niebo. Wspólny lot tych naddźwiękowych samolotów został przeprowadzony w celu wsparcia samolotu szturmowego zrzucaniem bomb świetlnych.

Latem 2008 roku kilka zmodernizowanych TU-22m3 wykonało celny atak na ważne punkty strategiczne armii gruzińskiej w Osetii Południowej.

Warto zauważyć, że żaden z modeli serii TU-22M nigdy nie był eksportowany, chociaż zainteresowanie nimi wielokrotnie wykazywały Chiny i Indie.

Główne modyfikacje

W tej chwili istnieją tylko dwie ulepszone odmiany bombowców:

1. W modelu TU-22m3M przebudowano system celowniczy SVP-24-22. Zmodernizowano również kompleks nawigacyjno-informatyczny.

2. TU-22m3R to samolot rozpoznawczy, którego głównym celem jest zagłuszanie systemów radarowych wroga. Ta modyfikacja nie jest powszechnie stosowana.