Specjalnym „przemysłem” lotnictwa wojskowego jest jegobombowce Cel tych samolotów jest jednoznaczny z ich nazwą: służą one do uderzania w naziemne i naziemne cele wroga za pomocą szerokiego zakresu bomb i pocisków. Do tej pory strategiczne samoloty bombowe dalekiego zasięgu są reprezentowane przez Tu-95MS i Tu-160, „odległego” Tu-22M3, a także „bombowce” na linii frontu. Rolą tych ostatnich są samoloty Su-34 i Su-24. Wykonują funkcje taktyczne.
Formularz jest do nich dołączany tylko w celu zapewnienia wysokiegowydajność aerodynamiczna i oszczędność paliwa, które ze względu na ich duży zasięg i wysokie obciążenie bombą są niezwykle ważnym warunkiem. Jednocześnie niektóre nowoczesne myśliwce (na przykład domowy T-50 lub „amerykański” F-35) mogą równie dobrze służyć jako bombowce. Ale wyspecjalizowane „bombowce” nadal lepiej nadają się do tej roli, ponieważ mają duży promień działania i mogą przenosić dużą liczbę potężnych bomb i / lub pocisków.
Zauważ, że blok NATO specjalizuje siębombowce, które są samolotami Su-34, zasadniczo nie pozostały, ponieważ ich miejsce zajęły samoloty uniwersalne. Na przykład ostatni specjalistyczny Lockheed F-117 został przycięty do metalu w 2008 roku. Rola bombowców taktycznych w promieniu linii frontu jest teraz przypisana do F-15E i F-16, flota używa F / A-18 do tych zadań, czyli Szerszeń.
Dziś duże samoloty są umieszczane na tym samolocie.ma nadzieję, ponieważ powinien zapewnić główną moc samolotów strajkowych w kraju. Pokładowe wyposażenie maszyny umożliwia korzystanie z całej istniejącej domowej broni z powietrza na powierzchnię. Początkowo samoloty Su-34 zostały stworzone w celu zastąpienia starego Su-24M. Obecnie produkcja tego sprzętu jest jednym z priorytetowych obszarów całego przemysłu obronnego, na te cele przeznaczono znaczne środki. A kłótnia z takim stwierdzeniem jest bardzo trudna.
Jeśli w momencie doprowadzenia Gruzinów do pokoju, nasza armiadysponowały tylko dwoma takimi samolotami, a następnie w połowie 2015 r. w oddziałach znajdowało się 69 jednostek. Podczas majowej parady zwycięstwa zaobserwowano 14 takich pojazdów. Istnieją informacje, że nasz kraj powinien mieć co najmniej 150-200 takich samolotów.
Niestety, nawet legendarny Su-34 nie jestjest czysto rosyjskim wynalazkiem. Jego projekt rozpoczął się 19 czerwca 1986 roku. Prototyp po raz pierwszy poleciał 13 kwietnia 1990 roku. Należy zauważyć, że sowieccy inżynierowie nie zaczęli opracowywać nowej maszyny od zera, wykorzystując rozwój Su-27. Ten samolot został stworzony specjalnie w celu zastąpienia Su-24, który już zdążył stać się znacznie przestarzały.
Główny projektant został mianowany Rolland Martirosov. Jak powiedzieliśmy, prototyp odleciał w 1990 roku, ale dalsza droga do adopcji samochodu była niewątpliwie opóźniona.
Tak więc główne etapy działania państwatesty zakończyły się dopiero pod koniec 2010 roku. I dopiero w 2014 r. Samoloty wojskowe Su-34 zostały oficjalnie przyjęte. Co ciekawe, bombowiec wszedł do serii ... od 2006 roku! Kwestią tą zajmowała się spółka holdingowa Suchoj reprezentowana przez Nowosybirski Zakład Lotniczy nazwany na cześć słynnego pilota Czkałowa. Na podstawie dwóch umów zawartych w 2008 i 2012 r. Planowane jest dostarczenie 124 samolotów. Od ubiegłego roku Ministerstwo Obrony donosi, że produkcja osiągnęła już 14-20 samolotów rocznie. Tak więc już w 2014 r. Dostarczono 18 samochodów, kiedy plan obejmował 16 sztuk.
Jak powiedzieliśmy, poprzednikbombowiec stał się Su-27. Nawiasem mówiąc, zgodnie z liczbą zaciągniętych od niego pożyczek samolot ten jest niekwestionowanym liderem. Tak więc, nawet w projekcie legendarnego Su-47 „Golden Eagle” zastosowano ulepszenia Su-27. Byliśmy jednak rozproszeni.
Tak więc wzięli „dawcę” prawie bez zmianwspornikowe części skrzydeł, również pożyczony ogon. Jednak kształt kadłuba został znacznie zmieniony w imię poprawy właściwości aerodynamicznych. Ale pokrewieństwo jest nadal widoczne gołym okiem.
Kabina jest podwójna, całkowicie szczelna.Po raz pierwszy w samolotach tej klasy (nawiasem mówiąc, na całym świecie), jest on wykonany w postaci w pełni tytanowej kapsułki o grubości ścianki 17 mm. Jego przeszklenie, na wzór doświadczenia śmigłowca Mi-24, jest również opancerzone. Pod wieloma względami takie podejście wynikało z rozprzestrzeniania się MANPADS, pocisków zaprojektowanych specjalnie do pokonania pilotów. Powietrze w kokpicie jest ogrzewane lub klimatyzowane w zależności od sytuacji. Po raz pierwszy zastosowano lądowanie załoga-ramię. Upraszcza to interakcję między pilotami, zmniejsza zmęczenie podczas wykonywania złożonych manewrów.
Po lewej stronie jest pilot, po prawej nawigator.W przeciwieństwie do innych bombowców taktycznych, samolot Su-34 (którego zdjęcie znajduje się w artykule) ma tak przestronną kabinę, że łatwo jest wstać, a nawet po niej wejść. Jeśli lot jest długi, piloci mogą na zmianę spać w przejściu. Istnieje również kuchenka mikrofalowa do racji żywnościowych i łazienka. Piloci wchodzą do kokpitu z rufy za pomocą rozkładanej drabiny.
Uważa się, że samolot należy do klasy 4+.Komputer pokładowy ma wiele zupełnie nowych programów, które mogą znacznie zwiększyć przeżywalność maszyny podczas walki, zapewniając jej wysoką manewrowość. Umożliwi to nawigatorowi i samemu pilotowi zwrócenie większej uwagi na samo bombardowanie.
Jednocześnie obciążenie pilotów nie przekraczastandardowe, ponieważ mogą odpoczywać podczas lotu. Ważną różnicą między tym modelem a jego poprzednikiem jest całkowita otwartość sprzętu elektronicznego, a także jego modułowa konstrukcja. Dzięki temu każdy element wbudowanej elektroniki można zastąpić nowym, bardziej wydajnym analogiem. Ogólnie rzecz biorąc, ta cecha jest charakterystyczna dla produktów Sukhoi, dzięki czemu maszyny tej marki zajęły dominującą pozycję w rosyjskich siłach powietrznych.
Samolot jest godny uwagi ze względu na zabytkiwysoka rozdzielczość, system wymiany danych z siłami lądowymi, samolotami i okrętami nawodnymi. Korzystanie z tego sprzętu pozwala na lepszą interakcję z różnymi gałęziami sił zbrojnych i zwiększenie skuteczności wykorzystania w walce. Jak powiedzieliśmy, maszyna charakteryzuje się możliwością użycia wszystkich nowoczesnych „inteligentnych” bomb i pocisków, w tym wykorzystujących wielokanałowe systemy naprowadzające.
Ten bombowiec był już używany dwukrotnieprawdziwa walka. Pierwszy odcinek pochodzi z 2008 roku. Te dwa samoloty były z powodzeniem wykorzystywane przez nasze lotnictwo, tłumiąc zidentyfikowane punkty gruzińskiej obrony przeciwrakietowej. Aby uniemożliwić załogom wroga celowanie w samoloty uderzeniowe, legendarny Su-34 został również użyty do ustawienia aktywnej interferencji. Ponadto skierowano pociski kierowane na gruziński Bukam i S-125. Głównym zwycięstwem w tej wojnie eksperci uznają całkowite zniszczenie wrogiego radaru 36D6-M, który znajdował się w pobliżu Gori. Jest to również zasługa opisywanej maszyny.
Na koniec opisujemy główne cechy techniczne badanego przez nas samolotu:
Taki właśnie jest samolot Su-34, którego charakterystykę omawiamy w tym artykule.
