Ivan Andreevich Bunin posiadał wybitny talentOdkryj najbardziej ukryte rogi postaci swoich postaci. Krótka opowieść Bunina „Piękno”, której krótkie podsumowanie następuje, jest dziełem niewielkim, ale wypełnionym najgłębszym znaczeniem moralnym.
Wiadomo, że autor napisał tę pracę, będąc w dość zaawansowanym wieku. Jest to czas, w którym następuje pewna ponowna ocena wartości i wiele rzeczy zaczyna być postrzeganych w zupełnie innym świetle.
„Beauty” został stworzony przez Bunina w latach 40. XX wiekustulecie i uzupełniony wspaniałym zbiorem opowiadań Iwana Andreevicha „Dark Alleys”. Ta historia odzwierciedla myśli autora o połączeniu piękna zewnętrznego i wewnętrznego, o tym, jak okrutne może być stworzenie, które na pierwszy rzut oka może być piękne. Opowieść Bunina „Beauty” podsumowuje bardzo ważne informacje, oczyszczone z niepotrzebnych szczegółów. Łatwo jest przeczytać „za jednym zamachem”, ale sprawia, że czytelnik myśli głęboko.
Historia zaczyna się od przesłaniastarszy urzędnik wdowy poślubił młodą dziewczynę. Okazała się rzadką pięknością. Sam ten człowiek był cichy i skromny, zupełnie nieatrakcyjny, dość zwyczajny. Inni zastanawiali się, jak udało mu się poślubić tak piękną dziewczynę. Szczególnie zawstydzało wszystkich, że pierwsza żona urzędnika była piękna.
W młodej żonie wszystko było w porządku.Była schludna, oszczędna, inteligentna i spokojna. Natychmiast wziął całą moc z domu w swoje delikatne ręce. Ale tak się stało, że mały siedmioletni syn jej męża z pierwszego małżeństwa jej się nie podobał. Nienawidziła go i zaczęła go całkowicie ignorować, udając, że chłopiec nie istnieje. Poddając się jej mocy, ojciec dziecka wkrótce poddał się wpływowi swojej żony i, aby nie rozgniewać małżonka, przestał w ogóle zwracać uwagę na swoje dziecko.
Мальчика отселили из комнаты отца в небольшую pokój, w którym znajdowała się aksamitna tapicerowana sofa, która stała się jego łóżkiem. Ponieważ dziecko spało niespokojnie, piękna kochanka martwiła się, że może wytrzeć aksamit na kanapie. Powiedziała pokojówce, żeby wyjęła stary materac z klatki piersiowej jego zmarłej matki i położyła łóżko pasierba na podłodze.
Potem chłopiec całkowicie się wyleczyłz całej rodziny. Nikt się nim nie interesował. Wszystkie jego rozrywki polegały na rysowaniu kredą na tablicy lub czytaniu tej samej książki, którą kupił mu matka. Nikt nie dbał o to dziecko.
W historii I. A.Podsumowanie „Beauty” Bunina nie zniekształca fabuły. Praca krótkometrażowa imponuje skalą smutku małego chłopca porzuconego przez bliskich. Piękna kobieta, która została kochanką domu, władcza i bezkompromisowa kobieta. „Spokojnie” nienawidziła chłopca, to znaczy okazywała mu niesamowitą obojętność. Tak więc Bunin pokazuje, jak okropna może być esencja osoby, ukryta przez zwodniczy wygląd. Bohaterka opowieści na końcu nie jest postrzegana przez czytelnika jako piękna kobieta, pozostaje jedynie „pięknem” o obrzydliwym, zuchwałym sercu, pozbawionym ciepła.
Opowieść Bunina „Beauty” z krótką treścią i głębokim znaczeniem przyciągnęła uwagę milionów czytelników na całym świecie.
