Stoimy w obliczu pracy Paustovsky'ego,nauka w szkole. Chcę trochę zanurzyć się w biografii tej niesamowitej i utalentowanej osoby. Częściowo opisuje go w swojej autobiograficznej trylogii „The Tale of Life”. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie prace Paustovsky'ego opierają się na jego obserwacji życia osobistego i doświadczeniu, a zatem, czytając je, zapoznajecie się z wieloma ciekawymi faktami. Jego los nie był łatwy, jak każdy obywatel tej złożonej i kontrowersyjnej epoki. Przede wszystkim Konstantin Paustovsky jest czczony jako autor licznych opowiadań i fikcji dla dzieci.
Biografia Paustovsky'ego rozpoczęła się 31 maja 1892 r.,kiedy urodził się przyszły pisarz. Urodził się w Moskwie, w rodzinie Georgiya Maksimovicha Paustovsky'ego, dodatkowego członka kolei. Mama miała na imię Maria Grigorievna Paustovskaya. Według ojca jego rodowód prowadzi do starożytnej rodziny hetmana kozackiego PK Sagaydachnego. Jego dziadek był kumackim chumakiem, który zaszczepił w swoim wnuku miłość do swojego narodowego folkloru i natury. Mój dziadek walczył w rosyjsko-tureckim, był w niewoli, skąd wrócił z żoną, turecką Fatimą, która została ochrzczona w Rosji pod nazwą Opłaty. Dlatego w żyłach pisarza przepływa krew ukraińsko-kozacka i turecka.
Prawie całe dzieciństwo spędził naUkraina, aw 1898 roku przeprowadziła się tam i cała jego rodzina. Paustovsky zawsze dziękował losowi, że dorastał na Ukrainie, i to on stał się tą lekką lirą, z którą pisarz nigdy się nie rozstał.
W rodzinie Paustovsky'ego było czworo dzieci. Kiedy jego ojciec opuścił rodzinę, Constantine musiał opuścić szkołę w szkole, ponieważ musiał pomóc matce.
Dalsza biografia Paustovsky'ego pokazuje towykształcenie, które otrzymał po studiach w klasycznym gimnazjum w Kijowie. Później w tym samym mieście wstąpił na uniwersytet na Wydziale Historii i Filologii. Po pewnym czasie przeniósł się na Uniwersytet Moskiewski i studiował na Wydziale Prawa w celu uzupełnienia swojej edukacji. Ale tu rozpoczęła się pierwsza wojna światowa.
Pisarz rozpoczyna swoją pracę od opowiadania „Onwoda ”, później zostanie wydrukowana w kijowskim magazynie„ Ogni ”. Podczas wojny Paustovsky miał prawo nie brać w niej udziału, ponieważ dwaj starsi bracia już walczyli. Dlatego pozostał do pracy na tyłach i stał się liderem w tramwaju, a następnie pracownikiem pociągu wojskowego, którym podróżował w 1915 r. Przez Białoruś i Polskę.
Po rewolucji 1917 r. Rozpoczął karierękorespondent wojenny. W tym samym okresie rozpoczyna się wojna domowa, a pisarz znajduje się najpierw w szeregach Petliurystów, ale potem przechodzi na stronę Armii Czerwonej.
Po wojnie Konstantin Paustovsky podróżujena południu Rosji. Od pewnego czasu mieszka w Odessie, pracując w gazecie „Moryak”. Tam spotyka tak znanych pisarzy jak I. Babel, S. Slavin, I. Ilf. Pracuje w fabrykach w Taganrog, Jekaterynosławiu, Yuzovsku. Jednocześnie napisał swoją pierwszą powieść „Romantycy”, która jednak zostanie opublikowana dopiero w 1930 roku.
А потом он переезжает на Кавказ и живет в Сухуми, Batumi, Baku, Tbilisi i Erewan. W 1923 roku był już w Moskwie, gdzie został zaaranżowany przez redaktora ROSTA. Tutaj prace Paustovsky'ego zaczynają być szeroko drukowane.
W 1928 roku opublikowano zbiór jego dzieł „Kontr-statki”. W latach 30. Paustovsky był aktywnie drukowany w gazecie Pravda i innych czasopismach.
Ale będzie kontynuował swoje podróże i podróżował po kraju, aby odzwierciedlić jej życie w swoich dziełach, co przyniesie mu sławę jako pisarza.
W 1931 roku słynna powieśćKara-Bugaz, napisany przez Paustovsky'ego. Opowieści, jedna po drugiej, zaczynają wychodzić spod pióra. Są to „Losy Charlesa Lonceville'a” i „Colchis” oraz „Morze Czarne” i „Opowieść północna” itd. Napisał on również wiele innych prac o regionie Meshchersky'ego i historię „Konstelacja psów gończych”, „Orest Kiprensky „,„ Taras Szewczenko ”,„ Izaak Lewitan ”i inni.
В годы Второй мировой он работает военкором.Po jego zakończeniu napędy wokół Moskwy i Tarusa (region Kaługa). Jest odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Zakonem Lenina. W latach 50. wyjechał na tournée po Europie.
Paustovsky zmarł w Moskwie w 1968 r., 14 lipca. Został jednak pochowany na cmentarzu w Tarusa.
Z pierwszą żoną Konstantinem Paustowskimspotkała się na Krymie, a miała na imię Ekaterina Stepanovna Gorodtsova. Pobrali się w 1916 roku. Mieli syna, Vadima, ale po dwudziestu latach para się rozpadła.
Jego druga żona, Valishevskaya-Navashina Valeria Vladimirovna, była siostrą słynnego polskiego artysty. Mieli ślub pod koniec lat 30-tych, ale po dłuższym czasie znów rozwód.
Biografia Paustovsky'ego świadczy o tym, że miał trzecią żonę - bardzo młodą i piękną aktorkę Tatyanę Alekseevna Evteeva-Arbuzova, która przedstawiła mu syna Aleksieja.
Wszelkie oświadczenia na temat języka pisarza Paustovsky'egomówi, że był wielkim mistrzem rosyjskiego słowa, za pomocą którego mógł „szkicować” wspaniałe krajobrazy. W ten sposób zaszczepił dzieciom miłość do natury i nauczył je widzieć piękno, które ich otacza. Konstantin Paustovsky miał również duży wpływ na rozwój radzieckiej prozy.
Dla opowieści „The Telegram” gwiazda filmowa Marlene Dietrich sama publicznie uklękła przed nim i pocałowała go w rękę. Był nawet nominowany do Nagrody Nobla, którą ostatecznie otrzymał Szołochow.
Wypowiedzi Paustovsky'ego na tematRosyjski, gdzie, na przykład, powiedział, że można dokładnie ocenić nie tylko jego poziom kulturowy w odniesieniu do języka ojczystego danej osoby, ale także jasno przedstawiać jego pozycję obywatelską. Nie sposób nie zgodzić się z jego powiedzeniem, w którym powiedział, że w naszym życiu nie ma niczego, co byłoby niemożliwe do przekazania słowem rosyjskim. I tutaj ma rację: w rzeczywistości rosyjski jest najbogatszym językiem na świecie.
Biografia Paustovsky'ego jest taka, że w odniesieniu domiał dość mocne stanowisko, ale nie musiał siedzieć w obozach i więzieniach, wręcz przeciwnie, rząd przyznawał mu nagrody państwowe.
Na cześć pamięci pisarza jego imię zostało nazwanebiblioteka nr 2 w Odessie, aw tym samym mieście w 2010 roku otworzono mu pierwszy pomnik. W 2012 r., 24 sierpnia, w Tarusie nad brzegiem rzeki Oka odsłonięto kolejny pomnik, na którym jest przedstawiony wraz ze swoim ukochanym psem Groznym. Ulice takich miast jak Moskwa, Odessa, Kijów, Tarus, Taganrog, Rostów nad Donem, Dniepropietrowsk są nazwane na cześć pisarza.
W 1958 r. Jego sześciotomowa edycja kompletnych prac ukazała się w nakładzie 225 tys. Egzemplarzy.
