Biografia Rembrandta jest tragiczna.Artysta umierał w biedzie, ale zanim stracił wszystkich swoich bliskich. Jego obrazy nie zostały docenione za jego życia, a studenci zdradzili go w najtrudniejszym okresie. Ale próby nie przełamały wielkiego malarza, siła jego ducha była tak wielka, że mógł śmiać się z własnych smutków, a nawet z samej śmierci.
W XVII wieku Holandia była jednym z nichnajbogatsze państwa w Europie. Różne towary z całego świata przybywały do Amsterdamu. Bankierzy i kupcy chcieli zobaczyć dzieła, które naprawdę odzwierciedlają ich życie. W takich warunkach malarstwo było najpopularniejszą i najbardziej rozwiniętą formą sztuki. Każdy szanujący się Holender wierzył, że obraz z pewnością musi być obecny w jego domu. I właśnie w takich warunkach rozwijała się twórcza biografia Rembrandta.
Niektórzy mistrzowie malowali, inni - martwe natury,trzeci to wspaniałe sceny rodzajowe. Czwarty wolał przedstawiać naturę. Wszyscy starali się jednak przedstawiać rzeczywistość zgodnie z prawdą i bez upiększeń. Ale bez względu na to, jak wielkie umiejętności holenderskich malarzy, Rembrandt przewyższył wszystkich.
Tacy ludzie rodzą się raz na sto lat, a nawetrzadziej. W jego opanowaniu żyła prostota i ludzkość, ale w nim był cały wszechświat. Jak nikt inny, Rembrandt był w stanie poznać wewnętrzny świat człowieka i jego złożone doświadczenia emocjonalne. Krótka biografia tego mistrza znajduje się dziś w różnych źródłach, a po jego przeczytaniu zastanawia się, w jaki sposób ta osoba mogłaby tworzyć swoje płótna, kiedy trzeba zmusić ich do oddania ich za nic, a jego inni pisarze z pogardą nazwali go „heretykiem w malarstwie”. Prawdziwy artysta tworzy nawet wtedy, gdy rzuca się w niego kamieniami.
Nigdy nie był otoczony wielbicielami.Żaden poeta nie zaśpiewał tego podczas swojego życia. Tego malarza nie zaproszono na oficjalne uroczystości, a nawet w czasach wielkich uroczystości o nim zapomniano. Nie był jednak zdenerwowany. Zwykła ulubiona firma Rembrandta składała się ze sklepikarzy, filistynów, chłopów i rzemieślników. Zwykli ludzie byli mu bardzo bliscy. Ulubionym miejscem artysty była jedna z cukinii portowych, w której chodzili żeglarze, wędrowni aktorzy i drobni złodzieje. Siedział tam godzinami, obserwując i robiąc szkice. W świecie sztuki, który jest niczym innym jak szczególnym odbiciem rzeczywistości, który został przekazany tylko wybranym, Rembrandt spędził całe życie. Biografia, której streszczenie przedstawia tylko najważniejsze fakty z życia, została przedstawiona poniżej. Jednak, aby poczuć niesamowite opanowanie tej błyskotliwej osobowości, musisz zobaczyć dzieła. W końcu życie artysty jest przenoszone na jego obrazach.
W 1606 r. W holenderskiej rodziniebogaty młynarz o imieniu Harmens, urodził się syn, który stał się szóstym dzieckiem. Nazywali go Rembrandt. Młyn znajdował się w pobliżu miasta Ren, dlatego Van Ren został dodany do nazwiska wszystkich członków rodziny. Pełna nazwa jednej z największych postaci w malarstwie światowym to Rembrandt Harmenszoon Van Rijn.
Krótka biografia tej osoby może byćopisany w kilku słowach: ciągła praca i ciągłe poszukiwania twórcze. Być może właśnie talent go uratował. W życiu artysty było tyle strat i rozczarowań, że być może tylko sztuka mogła ulżyć rozpaczy. Ale zanim przejdziemy do tragicznych wydarzeń w jego życiu, należy powiedzieć kilka słów o tamtym czasie, który wyróżniał się bezchmurnością i bezprecedensowym sukcesem kreatywności. Warto oddać hołd losowi wielkiego mistrza. Rembrandt Van Rijn nie zawsze był samotny i nieszczęśliwy.
Jako dziecko Rembrandt studiował łacinę i inne ważne przedmiotynauka Rodzice nie oszczędzali na edukacji swojego ukochanego syna, ponieważ marzyli, że zostanie oficjalnym lub sławnym naukowcem. Jednak pragnienie rysowania, które we wczesnych latach objawiło się w uroczych rysunkach, później, już w okresie dojrzewania, zaprowadziło Rembrandta do warsztatu jednego z lokalnych malarzy. Tam studiował tylko przez sześć miesięcy, a następnie otworzył własny.
Nauczyciele Rembrandta byli rówieśnikami iartyści z przeszłości. Opanował technikę malowania i grawerowania, studiował sztukę włoską w kopiach. Jednym z pierwszych obrazów jest „Lekcja anatomii Tulpa”. Można powiedzieć, że z tego płótna niezależna ścieżka twórcza rozpoczęła artysta Rembrandt. Jego biografia mówi, że pierwsze lata po ukończeniu malarstwa w jego życiu były tylko radosnymi wydarzeniami.
W wieku dwudziestu pięciu lat artysta przeprowadził się do stolicy,a trzy lata później ożenił się z córką burgomastera. Nazywali dziewczynę Saxią. I stała się główną muzą mistrza. Wizerunek jego żony jest uwieczniony przez słynnego portrecistę z niezwykłą czułością.
Rodzinne szczęście zbiegło się z twórczym startem -Rembrandt zaczął otrzymywać wysoko płatne zamówienia od bogatych ludzi. A jednocześnie miał wielu studentów. Artysta w końcu mógł zdobyć własny dom. Rembrandt Van Rijn, którego krótka biografia została przedstawiona w artykule, nie tylko dużo napisał, ale także szanował talent innych mistrzów. Był zaangażowany w kolekcjonowanie, kolekcjonowanie autentycznych perskich miniatur, muszli, wazonów i antycznych popiersi. W jego nowym domu było wystarczająco dużo miejsca na warsztaty, salony i specjalny pokój, w którym przechowywane były dzieła Rafaela, Durera i Mantegny.
Tak rozpoczął swoją karierę Rembrandt.którego biografia obejmuje tylko jeden mały okres uznania i sukcesu, a mianowicie lata 30-te. W tym czasie artysta namalował ponad sześćdziesiąt portretów. Najbardziej znanym z nich jest Danae. W okresie pracy nad tym obrazem malarz był u szczytu świetności.
Ale nagle wszystko się zmieniło:zginęło troje dzieci, zmarła jego ukochana żona. Wkrótce stracił matkę i siostry. Rembrandt został sam ze swoim młodym synem. Życie pękło, co nie trwało do końca jego dni.
W latach 50. zamówienia stawały się coraz mniejsze imniejszy. Zamożni ludzie nie potrzebowali już jego portretów. W kościołach obrazy również nie były wymagane. Tłumaczono to tym, że protestantyzm zwyciężył jednak w Holandii, którego przedstawiciele bardzo negatywnie patrzyli na wykorzystanie motywów religijnych w sztukach wizualnych.
Ponadto dały o sobie znać zaległe długi.Formalny pozew został złożony przeciwko Rembrandtowi. Został ogłoszony niewypłacalnym, a cały majątek został sprzedany. Ale nawet po tym nie wszyscy wierzyciele zostali zaspokojeni, a sąd orzekł, że obrazy, które powstaną w przyszłości, powinny również iść na spłatę pozostałych długów. Wszystko to oznaczało egzystencję absolutnie żebraczą.
Malarz, który w przeszłości znał sławę i fortunę,w wieku pięćdziesięciu lat stał się samotnym, zapomnianym przez wszystkich biednym człowiekiem. Choć nadal dużo malował, wszystkie jego płótna zostały natychmiast zabrane przez wierzycieli. Pocieszeniem była druga żona, z którą Rembrandt był tylko w cywilnym małżeństwie, co spotkało się z sporą dezaprobatą społeczeństwa. Jednak małżeństwo z tą kobietą oznaczało dla niego utratę opieki nad synem.
Rozpoczął się więc nowy trudny okres, który jednakRembrandt Harmenszoon van Rijn wytrwał z niezwykłą odwagą. Od tego momentu biografia artysty składa się z więcej smutków, a nawet jeśli nadeszły chwile oświecenia, to nie trwało to długo, a potem znowu wydarzyła się jakaś tragedia.
Wizerunek drugiej żony utrwalony jest również na płótnach.słynny malarz. Była gorsza od pierwszej w młodości i urodzie, ale artysta spojrzał na nią oczami miłości i przedstawił ją z wielkim ciepłem. Ale kościół potępił jego sposób życia, a córka, którą druga żona dała Rembrandtowi, została uznana za nieprawowitą. Trudna sytuacja doprowadziła do tego, że rodzina malarza została zmuszona do przeniesienia się do jednej z najbiedniejszych dzielnic Amsterdamu.
Rembrandt, którego biografia zawiera wielesmutne fakty, znałem prawdziwą miłość. A Hendrickje była nie tylko troskliwą i kochającą żoną, ale także wyróżniała się niezwykłą życzliwością. Ta kobieta była w stanie zastąpić matkę synowi Rembrandta z jego pierwszego małżeństwa.
Przez chwilę udało nam się naprawić materiałpozycja. W tym pomagał artyście syn, który wraz z macochą otworzył antykwariat. Ale los nadal testował artystę. W 1663 stracił ukochaną Hendrickje Rembrandt.
Biografia i książki poświęcone życiu wielkiego mistrza mówią, że w jego życiu była inna muza. Ta kobieta była znacznie młodsza od Rembrandta, ale jej nieszczęsny artysta również przeżył.
Syn zmarł pięć lat po śmierci Hendrickje.Z Rembrandta pozostała tylko córka, która w tym czasie miała czternaście lat. Ale mimo wszystko malarz nie poprzestał na tym i nie poddał się. Nadal malował, wycinał ryciny...
W 1669 roku wielki malarz zmarł w ramionach córki. Wyszedł cicho i niepostrzeżenie. A jego talent doceniono dopiero po jego śmierci.
Biografia Rembrandta to historia życia męczennika.Jego twórczość jest szczytem malarstwa holenderskiego. Ten mistrz był jednak niezwykle samotny wśród swoich kolegów artystów. Współcześni go nie rozpoznali. Ale sztuka barokowa, a przede wszystkim twórczość Michała Anioła, miała ogromny wpływ na twórczość holenderskiego malarza.
Artysta namalował to, co zobaczył na własne oczyw prawdziwym życiu. Biografia Rembrandta mówi, że jego życie rozwinęło się w taki sposób, że mógł widzieć otaczający go świat bez upiększeń. Smutne doświadczenie kontemplacji przeniósł na płótno. Ale sposób, w jaki to zrobił, wyróżniał się niezwykłą poezją. Na płótnach Van Rijna zawsze króluje zmierzch. Delikatne złote światło sprawia, że postacie się na nim wyróżniają.
Ważne miejsce w twórczości holenderskiego artystyzajmowane przez religię. To tutaj pokazał oryginalność swoich umiejętności. Tematy biblijne były głównym źródłem inspiracji przez całą karierę Rembrandta. Nawet gdy obrazy o tematyce religijnej nie były już poszukiwane, malował je dla siebie, ponieważ odczuwał nieodpartą potrzebę tego. Na płótnach poświęconych temu tematowi umieścił swoją duszę, swoją modlitwę, a także pogłębioną lekturę Ewangelii.
Ostatnie prace artysty są niesamowite.A pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest wyrafinowanie stylu, głębia penetracji wewnętrznego świata obrazów artystycznych. Biografia Rembrandta i jego obrazy wydają się nie mieć żadnego związku. Obrazy na płótnach są tak spacyfikowane, że nie łączy się to w żaden sposób z trudnym tragicznym losem autora.
W ostatnich latach artysta często pisałautoportrety. Patrząc na nie, można odnieść wrażenie, że Rembrandt próbował rozwikłać własne życie. Patrząc w nie, jak w lustro, starał się poznać swój los i plan Boga, który tak dziwacznie prowadził go przez życie. Jego autoportrety stały się nie tylko szczytem kreatywności. Nic takiego w sztuce światowej nie istnieje. Te płótna nie mają odpowiedników w historii portretu.
Ostatnie autoportrety przedstawiają mężczyznę zuduchowiona osoba, która heroicznie znosi trudne próby i pokonuje gorycz straty. Rembrandt jest twórcą szczególnego gatunku biografii portretowej. Takie zdjęcia oddają nie tylko wygląd zewnętrzny, ale także losy człowieka, jego wewnętrzny świat.
Biografia i twórczość Rembrandta w latach pięćdziesiątychlata to przede wszystkim wybitne osiągnięcia w malarstwie portretowym. W tym okresie jego prace wyróżniały się z reguły imponującymi rozmiarami, monumentalnością form i spokojną, pogodną postawą. Osoby siedzące często siedziały w pompatycznych, głębokich fotelach, z rękami złożonymi na kolanach i twarzami zwróconymi w stronę widza. Jedną z charakterystycznych cech wielkiego portrecisty jest podkreślenie światłem twarzy i dłoni.
Z reguły opiekunami byli ludzie starsi,mądrzejszy od trudnych doświadczeń życiowych - starzy mężczyźni i kobiety z głębokim odciskiem ponurych myśli na twarzach i trudną pracą na rękach. Takie modele zapewniły artyście możliwość genialnego zademonstrowania nie tylko zewnętrznych oznak starości, ale także wewnętrznego świata osoby. W niezwykle serdecznych portretach wielkiego Rembrandta można wyczuć, przy długim studium, życie człowieka. Kiedy mistrz portretował krewnych, przyjaciół, nieznanych starców, miejskich żebraków, potrafił z niezwykłą czujnością przekazać subtelne ruchy emocjonalne, żywy podziw na twarzy, a nawet zmianę nastroju.
Dziedzictwo tego mistrza jest ogromne.Rembrandt wyróżniał się niesamowitą zdolnością do pracy: stworzył ponad dwieście pięćdziesiąt obrazów, trzysta rycin i tysiąc rysunków. Wielki mistrz zmarł w ubóstwie. Dopiero po jego śmierci płótna stworzone przez Rembrandta zaczęły być wysoko cenione.
Krótka biografia i kreatywność Holendrówmalarz jest przedstawiony w tym artykule. Ale to daje bardzo powierzchowne zrozumienie trudnej drogi geniusza, który odegrał wybitną rolę w rozwoju światowej sztuki. Dziś płótna mistrza znajdują się w wielu muzeach na całym świecie i znajdują się w kolekcjach prywatnych.
