Grafiki z dzieciństwa sprawiają, że nasze życie jest żywe i kolorowe. Pomimo obecności mediów i wszechobecnego Internetu, książki nadal żyją na naszych półkach, rozjaśniając wolny czas.
Przejście z opowieści dla dzieci na poważniejszeZajmujemy się literaturą w piątej klasie. W tym wieku pojawiają się pojęcia takie jak gatunek i fabuła, wyjaśniają nam ukryte znaczenie dzieł i próbują nauczyć nas czytać między wierszami. Lekcje literatury nie zawsze są zachwycające, czasem dzieje się odwrotnie. Niestety nie wszystkie prace zawarte w szkolnym programie nauczania rezonują w duszy dziecka. I nie jest to zaskakujące, ponieważ wszyscy jesteśmy tak różni. Recenzja książki „Taras Bulba” zgodnie z planem szkolnego programu nauczania polega na napisaniu eseju na jeden z proponowanych tematów.
Praca jest badana w klasie 7.Według nauczycieli ma ono na celu pielęgnowanie ducha patriotyzmu. Trudno się nie zgodzić. Rzeczywiście, dzieło jest napisane wyłącznie w duchu miłości do ojczyzny i nienawiści do wrogów. Ale czy nasi studenci są gotowi na takie zmiany? Recenzja książki Gogola „Taras Bulba” (klasa 7) jest sugestywna. Według dzieci czytanie opisów stepów ukraińskich i kozackich jest nudne. Ponadto dziecku trudno jest skomponować pozytywny wizerunek Kozaka ze scen niepohamowanej pijaństwa i przemocy opisanych w pracy, a także zrozumieć stosunek do „Żydów” i motywów Kozaków, którzy, kierując się wolą Tarasa, idą okraść i zabić Polaków, paląc wszystko na swojej drodze.
Recenzja książki „Taras Bulba” autorstwa jednego z czytelnikówsprawia, że myślisz o stosunku głównego bohatera do jego synów. Dziecko, które czyta dzieło w siódmej klasie, stawia całkiem naturalne pytanie: „Dlaczego powinienem oddawać moje dzieci na długie 9 lat na naukę, a następnie wysyłać je na step Zaporoże, gdzie zdobyta wiedza jest absolutnie niepotrzebna? Jak możesz posłać swoich synów na pewną śmierć? ” Niestety, psychika dzieci nie jest gotowa na przyjęcie takich dzieł, nie w tym wieku ...
Na szczególną uwagę zasługuje literaturastyl. Język Gogola jest tak kolorowy, że po prostu zanurza czytelnika w atmosferze pracy. I to znowu nie zawsze jest przydatne dla psychiki dziecka, biorąc pod uwagę mnóstwo krwawych scen. Informacje zwrotne na temat książki „Taras Bulba” mogą być dość negatywne. Niemniej jednak Gogol umiejętnie przekazuje czytelnikowi swoją miłość do Ojczyzny, piękno ukraińskich stepów i atmosferę panującą w Sich.
Kiedy czytasz opisy Kozaków, mimowolnieprzyzwyczaj się do każdego obrazu. Sich jest dobrze opisany: drewniane budynki, palisada, kocioł na centralnym placu. Wygląda na to, że widziałeś to miejsce na własne oczy.
Nie do końca jasne dla dziecka w wieku 12-13 latstać się motywem samej pracy, ponieważ w 7 klasie przedmiotu szkolnego „Historia” nie ma ani słowa o Kozakach i wojnie z Polską. Po wielu latach niewoli ziemie Małej Rosji, jak wcześniej nazywano Ukrainę, znalazły swoich obrońców w osobie Kozackich Zaporoże. Dla prawdy należy powiedzieć, że społeczeństwo w Syczu zebrało się bardzo.
Wszystkich łączyła miłość do wolności i nienawiść do wrogów. Trudno jednoznacznie scharakteryzować ludzi zamieszkujących Sycz. Jedyne, co można argumentować, to to, że obawiali się i byli bardzo nienawidzeni przez Tatarów i Polaków.
Aby zrozumieć samą pracę, musisz się dowiedziećmotywy, które kierują bohaterami, i do tego trzeba zdawać sobie sprawę z wydarzeń tamtych lat. Studiowanie historii oddzielnie od historii tamtych czasów jest niedopuszczalne. Mimo to student musi zostawić recenzję książki „Taras Bulba”. Praca jest napisana na kilka tematów. Oferują możliwość scharakteryzowania jednej z postaci, porównania postaci, wyrażenia swojego stosunku do wydarzeń, powiedzenia o roli dzieła w literaturze, o duchu patriotyzmu, chociaż jest mało prawdopodobne, aby dzieci w pełni rozumiały, o czym piszą.
Studiowanie tego z pozoru prostego iprzejrzysta praca zasługuje na specjalne podejście. To, jak dziecko postrzega historię, zależy od punktu widzenia nauczyciela. Cokolwiek mówią krytycy i psychologowie, każdy nauczyciel przechodzi pracę przez siebie, poprzez swoje podejście do życia, wiedzy i doświadczenia. To nauczyciel przekazuje uczniowi swoją recenzję książki „Taras Bulba”. Klasa 7 pisze esej, będąc pod wrażeniem nie tylko tego, co czytają, ale także słuchając emocji nauczyciela.
Совсем другой отзыв о книге «Тарас Бульба» дает dojrzały czytelnik. Prawie wszyscy znają tę pracę. Po dojrzałości wielu czytelników powraca do zapomnianych książek, aby je przemyśleć. Opinie można podzielić na trzy kategorie: tych, którzy zachowują neutralność, tych, którzy podziwiają dzieło, i tych, którzy mówią wyjątkowo negatywnie o głównej bohaterce i idei historii. Dla prawdy muszę powiedzieć, że czytelnicy pozostawiają głównie pozytywne opinie na temat książki „Taras Bulba”.
Przede wszystkim zwracamy uwagę na styl Gogola.Mistrzostwo, z jakim autor wprowadza nas w naturę, pozwala nam nie tylko widzieć całe piękno, ale także wąchać i wąchać. Myśląc o tym, co czytasz, zaczynasz rozumieć, że takie szczegółowe opisy nie są przypadkowe. Przekazują nam stan emocjonalny bohaterów, ich uczucia. To samo dotyczy kolorowych opisów samych Kozaków, wtedy wyobrażamy sobie nie tylko wygląd, ale także postać. Wygląda na to, że znasz całą populację Sich, z nimi walczyła więcej niż jedna bitwa.
После прочтения повести трудно себе представить, że Kozacy mogą wyglądać jakoś inaczej. Na wzmiankę o Tarasie świadomość ujawnia wizerunek dwumetrowego mężczyzny o opalonej pomarszczonej twarzy, w wieku 50-60 lat, z długim szarym wąsem i niezmiennym „koniem”. Ta osoba jest bardzo silna, fizycznie silna, ale zdolna do najszczerszych uczuć.
Miłość głównego bohatera do Ojczyzny i wiara w cosłużyć, godna podziwu. Przede wszystkim ceni więzi partnerstwa, wiary chrześcijańskiej i wolności. Recenzja książki „Taras Bulba” najczęściej odnosi się do patriotyzmu bohatera. Miłość do Ojczyzny zastępuje wszystkie inne uczucia - strach przed śmiercią, ból z powodu utraty synów i towarzyszy. Jedynym równie silnym uczuciem jest nienawiść do wrogów.
Taras to wizerunek, który stał się dla wieluucieleśnienie ukraińskiego Kozaka. To człowiek jego słowa, bezkompromisowy, przestrzegający swoich zasad, zdolny do osiągnięcia swojego celu w jakikolwiek, nawet najbardziej uczciwy sposób. Wystarczy przypomnieć, jak Kozacy Tarasa podżegali do ataku na Polskę. Musiał przetestować swoich synów w działaniu i wymyślił wymówkę, znalazł właściwe słowa, tchnął w armię przekonanie, że idą na świętą sprawę. Był szanowany i Bulba wiedział, że Kozacy pójdą za nim, gdziekolwiek rozkaże. Maskarada polegająca na przebraniu się w polską sukienkę w celu penetracji egzekucji pokazuje także zaradność umysłu Tarasa. Chociaż obecność egzekucji powoduje podwójne uczucie. Z jednej strony Taras potajemnie ma nadzieję na cud, z uwagi na fakt, że w ostatniej chwili jego syn pozostanie przy życiu, z drugiej strony ważne jest dla niego, aby Ostap umarł jak prawdziwy Kozak, a nie zdradził ani Sich, ani wiarę.
Zdrada w pracy podlega karze śmierci.Ojciec nie może wybaczyć Andrijowi i zaakceptować jego czynu. Dla starego Kozaka nie jest przerażające, że jego syn jest zakochany w polskiej kobiecie, ale że podniósł broń przeciwko swoim braciom. To kolejny tragiczny moment w historii, wywołujący chyba najsilniejsze emocje czytelnika. Krótki przegląd książki „Taras Bulba” bardzo często odnosi się do samego rozdziału, w którym główny bohater w lesie spotyka Andrija, który przebrał się i zabija go.
Opowieść Gogola jest pełna tajnych znaków.Każdy, nawet najmniejszy szczegół, musi mieć swoje znaczenie. Na przykład kolebka Tarasa. Wydawałoby się, że to? Cóż, zgubiłem się, możesz wziąć kolejny. W rzeczywistości kołyska staje się ostatnią słomą, stratą, z którą nie można się pogodzić. To ona zapobiega Tarasowi ucieczki przed prześladowaniami. Czytelnikowi trudno jest zrozumieć uczucia starego Kozaka. Straciwszy synów i większość towarzyszy, nie może pogodzić się z kolejną stratą. Poszukiwanie kołyski kończy się schwytaniem Bulby. Nie martwi się jednak o siebie. Taras z przyjemnością obserwuje, jak Kozacy pływają w mewach. I jego ostatnie słowa skierowano do nich z wezwaniem do powrotu i pójścia na spacer tak, jak powinny.
