Romans obrazów stworzonych przez talent JackaLondyn, upór jego bohaterów, dążący do osiągnięcia celu, mimo wszelkich przeszkód, niezwykłe otoczenie, które umieszcza w swoich bohaterach, w magiczny sposób oddziałują na czytelnika, który odkrywa, zwłaszcza jeśli dzieje się to po raz pierwszy, jego najlepsze prace.
Dziecko urodziło się w bardzo ekscentrycznej kobiecie1876 z San Francisco poza związkiem małżeńskim. Jego własny ojciec, Irlandczyk, ekscentryczny astrolog, porzucił dziecko. Osiem miesięcy później matka wychodzi za mąż za mężczyznę, który dał adoptowanemu synowi imię John (Jack to zdrobnienie dla Johna) Griffith London i prawdziwą opiekę ojcowską. A Jack z kolei stał się kochającym i troskliwym synem tego, który go wychował. Rodzina mieszkała na przedmieściach dużego miasta, w Oakland, i żyli coraz gorzej. Wstając o trzeciej nad ranem i niosąc poranne gazety, dziesięcioletni chłopiec pobiegł do szkoły, a potem roznosił wieczorne gazety.
Port San Francisco ze statkamiprzybywając z różnych krajów, odwrócił głowę nastolatka. Został przyjęty do "piratów ostryg". Po dusznych, ciemnych warsztatach to życie wydawało się młodemu Jackowi bardzo atrakcyjne. Wolność, walki, cukinia, whisky - Jack London zakochał się w całej tej świcie. Biografia mogła skończyć się tragicznie: łatwo i szybko mógł zasnąć. Ale Jack dołączył do patrolu morskiego, który walczył z piratami i zmienił jego styl życia. Później ukaże się książka „Tales of the Fishing Patrol”. Ale marzy o wielu przygodach na całym świecie, dlatego w wieku 17 lat wynajmuje szkuner, który płynie na Morze Beringa po foki. Jack London, biografia mówi, walki na pięścizdobywa miejsce i szacunek na szkunerze wśród doświadczonych żeglarzy skandynawskich. Udało mu się udowodnić załodze, że jest prawdziwym „wilkiem morskim”. Ta podróż nie stwardniała i nie z grubsza go, ale dostarczyła wielu nowych wrażeń. Stanowią później podstawę jego morskich prac, które czyta się jednym tchem. Przyniosą mu miłość i sławę na całym świecie. Jack London, jak pokazuje jego biografia, przeszedł próbę odwagi.
Bezrobotny Jack w wieku osiemnastu lat dołączyłtłum tysięcy takich samych bezrobotnych i udał się do Waszyngtonu. Była to tak zwana „armia Kelly'ego”, która po drodze stopniowo traciła uczestników, więc sam Kelly miał kiepskie pojęcie o celu kampanii. Tutaj Jack London zapoznaje się z marksizmem, z ideami socjalizmu, z całym zapałem adepta wstępuje do Socjalistycznej Partii Pracy Ameryki.
Nie ma pieniędzy na naukę.Aby je zarobić, jedzie na Alaskę. W ten sposób rozpoczęła się epicka opowieść o Jacku Londonie Klondike. Przyniosła mu nie pieniądze, ale wrażenia, które później wyraził w zbiorach opowiadań „Syn Wilka”, „Księżycowa twarz”. W nich i wielu innych opisze prawdziwe życie poszukiwaczy złota bez ozdób, wszystko jest w punktach zwrotnych losu, ale maluje duchem romansu i wiary w człowieka.
Poważnie Jack London zaczął pisać (normą było1000 słów dziennie, pięć kartek na maszynie do pisania), począwszy od początku XX wieku. Napisał zbiory opowiadań, powieści, które przyniosły mu popularność, sławę i pieniądze.
Postanowił osiedlić się w Kalifornii, zbudować dom,który chciał nazwać „Dom Wilka” - swoją kryjówką, w której będzie mu wygodnie spędzić pozostałe lata. Budowany dom zamienił się w pałac, w którym pozyskiwano najdroższe i najrzadsze materiały. Ale przed parapetem ucieleśniony sen został podpalony. Był po prostu w szoku. Ale pozostał w pobliżu, w małym skromnym domu.
Spodziewane lub nieoczekiwane zakończenie, ale taka jest biografia. Jack London niejako przewidział jej podsumowanie w „Martinie Edenie”, choć oczywiście nie można go do końca utożsamiać z tym bohaterem.
