Aleksander Michajłowicz Gerasimow - jasnyprzedstawiciel socrealizmu w malarstwie. Zasłynął z portretów przedstawiających przywódców partii. Ale w jego twórczości znajdują się bardzo liryczne prace, pejzaże, martwe natury, obrazy rosyjskiego życia. Dzięki nim artysta Gerasimov jest dziś znany. „Po deszczu” (opis obrazu, historia stworzenia, środki wyrazu artystycznego) - oto temat tego artykułu.
Gerasimov A.M.Urodził się w rodzinie kupca z miasta Kozłow (współczesne Michurinsk) z regionu Tambowa w dniu 12 sierpnia 1881 r. W tym mieście spędził dzieciństwo i młodość, uwielbiał tu przyjeżdżać, kiedy stał się znanym artystą.
С 1903 по 1915 год обучался в московском Szkoła artystyczna, zaraz po zakończeniu której została zmobilizowana na front, była pierwsza wojna światowa. W latach 1918–1925 artysta mieszkał i pracował w swoim rodzinnym mieście, a następnie wrócił do Moskwy, dołączył do stowarzyszenia artystów, a kilka lat później został jego prezesem.
Gerasimov A.M. przetrwał okresy wzlotów i upadków, był kochany przez artystę Stalina, otrzymał wiele profesjonalnych nagród i tytułów. A za dni Chruszczowa wypadł z łask.
Artysta zmarł w 1963 roku, 3 tygodnie przed swoimi 82. urodzinami.
Gierasimow uczył się u największych malarzy końcaXIX - początek XX wieku - K.A. Korovin, A.E. Arkhipova, N.A. Kasatkina. Na początku swojej kariery malował głównie obrazy z życia ludowego, przedstawiające rosyjską naturę z jej skromnym i wzruszającym pięknem. W tym okresie powstały: „Żyto skoszono” (1911), „Upał” (1912), „Bukiet kwiatów. Okno ”(1914).
W czasach radzieckich artysta zwrócił się do gatunkuportret. Gierasimow wykazał się talentem do zaskakująco dokładnego uchwycenia charakterystycznych cech, osiągając wielkie podobieństwo do portretu. Stopniowo wśród bohaterów jego płócien zaczynają dominować ludzie wysokiej rangi, przywódcy partyjni i przywódcy: Lenin, Stalin, Woroszyłow i inni. Jego obrazy odznaczają się podniosłym nastrojem i nie są pozbawione plakatu patosu.
W połowie lat trzydziestych XX wieku artystą stał sięnajwiększy przedstawiciel socrealizmu w malarstwie. W 1935 roku wyjechał do rodzinnego miasta, aby odpocząć od pracy i spędzić czas z rodziną. To właśnie w Kozlovie A.M. Gerasimov „After the Rain” - obraz, który przyniósł mu sławę jako wspaniałego pejzażysty.
W latach rządów Stalina Gierasimow zajmował odpowiedzialne stanowiska kierownicze. Kierował moskiewskim oddziałem Związku Artystów Plastyków, Stowarzyszeniem Artystów Radzieckich, Akademią Sztuki ZSRR.
Opowiedziała o historii malarstwa w niejbycie siostrą artysty. Rodzina odpoczywała na tarasie swojego domu, gdy nagle zaczęło mocno padać. Ale Aleksander Michajłowicz nie ukrywał się przed nim, jak reszta rodziny. Był zszokowany tym, jak kropelki wody gromadzące się na liściach, na podłodze, na stole mieniły się różnymi kolorami, jak świeże i przezroczyste stało się powietrze, jak niebo zaczęło się rozjaśniać i rozjaśniać, gdy uderzyło o ziemię z ulewą. . Kazał mu przynieść paletę iw ciągu zaledwie trzech godzin stworzył krajobraz oszałamiający wyrazistością. Artysta Gierasimow nazwał ten obraz „Po deszczu”.
Jednak krajobraz malował się tak szybko iszybko, nie było przypadkowe w twórczości artysty. Już podczas nauki w szkole lubił przedstawiać mokre obiekty: drogi, rośliny, dachy domów. Udało mu się przekazać blask światła, jasne kolory wymyte przez deszcz. Być może przez wiele lat A.M. Gerasimov. Efektem twórczych poszukiwań w tym kierunku był „After the Rain”. Nie byłoby takiego tła, nie widzielibyśmy opisywanego płótna.
Fabuła obrazu jest zaskakująco prosta i lakoniczna.Róg drewnianego tarasu, bukiet kwiatów na okrągłym stole i soczyste liście tworzące tło. Dzięki blaskowi drewnianych powierzchni widz może zrozumieć, że ulewny deszcz niedawno się skończył. Ale wilgoć nie wywołuje uczucia wilgoci i wilgoci. Wręcz przeciwnie, wydaje się, że ulewa stłumiła letnie upały i wypełniła przestrzeń świeżością.
Czuje się, że obraz powstał jednym tchem.Nie ma w tym żadnego wysiłku ani ociężałości. Chłonęła nastrój artysty: lekki, spokojny. Zieleń drzew i kwiaty w bukiecie są napisane lekko niedbale. Ale widz z łatwością wybacza to artyście, zdając sobie sprawę, że spieszył się, aby uchwycić ten cudowny moment harmonii z naturą.
Ten krajobraz (A.M.Gierasimow „Po deszczu”) opis obrazu, środek wyrazu, jakim posługuje się artysta, daje krytykom sztuki powód do rozmowy o wysokiej technice malarskiej autora. Pomimo tego, że obraz wygląda na prosty, a nawet niedbały, objawił się w nim talent mistrza. Woda deszczowa sprawiła, że kolory były bardziej intensywne. Drewniane powierzchnie nie tylko błyszczą, ale także odbijają kolor zieleni, kwiatów i słońca, mienią się srebrem i złotem.
Uwagę zwraca również przewrócona szyba na stole.Ten pozornie nieistotny szczegół wiele wyjaśnia i sprawia, że fabuła jest łatwa do odczytania. Staje się jasne, że deszcz zaczął się niespodziewanie i szybko, zaskakiwał ludzi, zmuszał do pospiesznego zbierania naczyń ze stołu. Zapomniano tylko o jednej szklance i bukiecie ogrodowych kwiatów.
Sam A.M. uważał za jedno ze swoich najlepszych dzieł.Gierasimow - „Po deszczu”. Z opisu obrazu przedstawionego w tym artykule wynika, że praca ta jest jedną z najważniejszych nie tylko w twórczości artysty, ale w całym malarstwie radzieckim.
