В нашей повседневной жизни сплошь и рядом zdarzają się wydarzenia, które nas denerwują i oburzą. Pomimo faktu, że niektóre kapitałowe i niewypowiedziane prawa zostały przyjęte w społeczeństwie, często zdarza się, że niektóre osoby otwarcie je ignorują. Co sprawia, że niektórzy przestrzegają tych praw, a inni je zaniedbują?
Opierając się więc na definicji tego pojęciaoznacza akceptację przez człowieka potrzeby podporządkowania się woli społeczeństwa. Ponieważ człowiek jest istotą społeczną, w każdym razie za życia wchodzi w różne relacje z otaczającymi go ludźmi, którzy tworzą społeczeństwo.
Dług publiczny jest z tym bardzo ściśle powiązanypojęcie jako odpowiedzialność. To ona dyktuje potrzebę ciągłego wypełniania zobowiązań wobec społeczeństwa. Obowiązek to obowiązek człowieka, który jest przez niego wypełniany nie tylko pod wpływem zewnętrznych wymagań. Wewnętrzne motywy moralne są czynnikiem, na którym opiera się potrzeba wypełnienia obowiązku publicznego. Dokładne wykonywanie swoich obowiązków nie wystarczy. Społeczeństwo oczekuje, że osoba będzie traktować ich osobiście. Świadomość swojego obowiązku, dobrowolne jego przyjęcie, osobisty interes w wypełnianiu obowiązków - wszystkie te czynniki stawiają społeczny i moralny obowiązek człowieka na scenie prowadzącej do wysoko rozwiniętych relacji społecznych.
Pierwszą właściwością długu jest jego świadomośćkonieczność. Aby człowiek mógł wypełnić swój obowiązek wobec społeczeństwa, musi zrozumieć, do czego służy. Po zrozumieniu przyczyn osoba dochodzi do wniosku, że konieczne jest wykonanie pewnych obowiązków w celu utrzymania porządku publicznego i normalnych relacji w społeczeństwie.
Stąd wynika druga właściwość długu -zainteresowanie wydajnością. Zdając sobie sprawę z konieczności wypełniania określonych obowiązków, człowiek staje się osobiście zainteresowany, a motywy moralne wiążą się ze świadomością obowiązku publicznego.
Na podstawie dwóch pierwszych nieruchomości, dług publicznycharakteryzuje się również dobrowolnością jego wykonania. Wiele, zwłaszcza zadań nie ustalonych na poziomie legislacyjnym, wykonywanych jest przez obywateli bez przymusu, a jedynie sumienie pełni rolę czynnika kontrolnego.
Dochodzimy do pytania, kto kontrolujewypełnianie naszych obowiązków obywatelskich. Powyżej rozmawialiśmy o takiej koncepcji, jak sumienie człowieka. To ona jest w tym przypadku kontrolerem wewnętrznym. Co to jest sumienie?
Oprócz kontroli wewnętrznej oczywiściejest też zewnętrzny. Społeczeństwo samo ocenia, w jaki sposób dany obywatel odpowiedzialnie wypełnia swoje obowiązki. Opinia publiczna jest regulatorem relacji między społeczeństwem a pojedynczą jednostką.