Reprezentacja centralizacji i decentralizacjito dwa systemy rządowe. W ramach pierwszej koncepcji przewiduje się, że władza rządowa uczestniczy w ogólnej regulacji życia publicznego. Wraz z tym stara się kierować działaniami władz terytorialnych, podporządkowując jej bezpośredni wpływ wielu lub wszystkim aspektom życia terytorialnego. Decentralizacja zarządzania zapewnia rozróżnienie między działaniami władz lokalnych i państwowych. Pojęcie to jest nieco związane z terminem „samorząd”, jednak nie jest z nim tożsame. Decentralizacja jest szerszą koncepcją, ponieważ zapewnia pełną autonomię regionów, system federalny. Ponadto samorząd zakłada obowiązkową zależność od jednej władzy ustawodawczej. Jednocześnie takie zjawisko jest dopuszczalne tylko w jednej części państwa, na jednym lub kilku jego terytoriach.
Первоначально централизация и децентрализация miał różny rozwój i dystrybucję na całym terytorium. Biorąc pod uwagę niewystarczającą liczbę szlaków komunikacyjnych, konsekwentny wzrost władzy państwa z późniejszym podziałem jej wpływu na wszystkie aspekty życia kraju był niemożliwy. Wraz z tym dążyła do tego pewna część populacji, reprezentująca koła rządzące. Tworząc jednolity system regulacyjny, władze widziały polityczne i ekonomiczne środki wykorzystywania mas.
Centralizacja i decentralizacja były odrębnew starożytnych represyjnych stanach. Tak więc władze wyznaczyły satrapy (władców) w oddzielnych prowincjach, zażądały od nich żołnierzy i pieniędzy. Jednocześnie władze nie mogły sprawować kontroli nad swoimi działaniami. Władcy na ich terytoriach posiadali prawie całkowitą niezależność.
Centralizacja i decentralizacja w Cesarstwie Rzymskimbyły nieco zrównoważone. Mimo ustroju autokratycznego i faktu, że prowincje powstawały tylko po to, by zachować jedną władzę państwową, państwo uznawało samorządność w miastach i na prowincji.
Po upadku Cesarstwa Rzymskiego w całej Europie (npz wyjątkiem Bizancjum) ustrój państwowy nie przewidywał centralizacji. Było to typowe dla wielu ówczesnych stanów. W ustroju feudalnym nie było też warunków do powstania systemu centralnego. Wraz z tym dążyła do tego rozwijająca się władza królewska. Na przykład we Francji odniosła największy sukces. Następnie zasady monarchii francuskiej stanowiły podstawę struktury republiki. Ale w republikańskim systemie państwowym we Francji obowiązuje również zasada suwerenności. Jednak uprawnienia zarządcze podlegają kontroli jednego organu państwowego. Jednocześnie samorząd jest tu raczej słabo rozwinięty.
Stała się konsekwentna centralizacjamożliwe dopiero w XIX wieku. W tym okresie powstały sprzyjające warunki, w szczególności pojawiły się i były dobrze rozwinięte szlaki komunikacyjne, prawidłowo funkcjonowała telegraf i poczta.
Należy zauważyć, że pewnestruktury państwowe, ze względu na swoje właściwości, mogą normalnie istnieć tylko w warunkach kontroli scentralizowanej. Struktury te obejmują wojsko, handel międzynarodowy, marynarkę wojenną i inne. Środki komunikacji (telegraf, poczta), środki komunikacji (koleje) również nie mogą być bez szkody poddane jurysdykcji władz, których właściwość rozciąga się na niewielki obszar. Istnienie i rozwój tych dziedzin wymaga finansowania, które rządzi się tymi samymi zasadami, przez jeden organ.
