Świat jest postrzegany przez człowieka przez jegopsychika, która tworzy indywidualną świadomość. Obejmuje ona całą wiedzę jednostki na temat otaczającej ją rzeczywistości. Powstaje dzięki procesowi poznawania świata poprzez jego postrzeganie za pomocą 5 zmysłów.
Odbieranie informacji z zewnątrz, jej ludzkiego mózgupamięta, a następnie wykorzystuje do odtworzenia obrazu świata. Dzieje się tak, gdy jednostka, na podstawie otrzymanych informacji, używa myślenia, pamięci lub wyobraźni.
Za pomocą świadomości człowiek jest nie tylkokontrastuje swoje „ja” z tym, co go otacza, ale jest on również w stanie przywrócić obrazy przeszłości za pomocą swojej pamięci, a jego wyobraźnia pomaga mu tworzyć to, czego jeszcze nie ma w życiu. Jednocześnie myślenie pomaga rozwiązać zadania, jakie stawia rzeczywistość na podstawie wiedzy zdobytej podczas jej postrzegania. Jeśli którykolwiek z tych elementów świadomości zostanie zakłócony, psychika zostanie poważnie zraniona.
Zatem indywidualna świadomość jest najwyższym stopniem mentalnego postrzegania przez człowieka otaczającej go rzeczywistości, w której kształtuje się jego subiektywny obraz świata.
W filozofii świadomość zawsze jest przeciwnaważne. W czasach starożytnych nazywali substancję zdolną do tworzenia rzeczywistości. Pojęcie to zostało po raz pierwszy wprowadzone przez Platona w jego traktatach, a następnie stało się podstawą chrześcijańskiej religii i filozofii średniowiecza.
Materialiści zawęzili funkcje świadomości do właściwościesencja, która nie może istnieć poza ciałem ludzkim, tym samym stawiając materię na pierwszym miejscu. Ich teoria, że indywidualna świadomość jest materią wytwarzaną wyłącznie przez ludzki mózg, nie ma podstaw. Jest to postrzegane w przeciwieństwie do ich zalet. Świadomość nie ma smaku, koloru ani zapachu, nie można jej poczuć ani przyjąć żadnej formy.
Ale zaakceptuj także idealistyczną teorięświadomość jest niezależną substancją, w stosunku do osoby jest to niemożliwe. Jest to obalone przez procesy chemiczne i fizyczne zachodzące w mózgu, gdy jednostka postrzega otaczającą rzeczywistość.
W ten sposób naukowcy doszli do wniosku, że świadomość jest najwyższą formą psychiki, odzwierciedlającą byt, który ma zdolność wpływania i przekształcania rzeczywistości.
Opisując jego strukturę, należy pamiętać, że jest dwuwymiarowy:
Indywidualna świadomość tworzy obraz świata, który obejmuje nie tylko przedmioty zewnętrzne, ale także samego człowieka z jego myślami, uczuciami, potrzebami i działaniami do ich realizacji.
Bez procesu samoświadomości rozwój człowieka nie nastąpiłby w sferze społecznej, zawodowej, moralnej i fizycznej, co nie prowadziłoby do świadomości znaczenia własnego życia.
Świadomość składa się z kilku bloków, z których główne to:
Wszystkie bloki razem zapewniają zarówno kształtowanie pewnej wiedzy o rzeczywistości, jak i zaspokajają wszystkie jej pilne potrzeby.
W filozofii i psychologii istnieje coś takiego.koncepcja, jako relacja świadomości społecznej i indywidualnej. Należy pamiętać, że społeczeństwo jest produktem indywidualnych lub kolektywnych pojęć, które powstawały przez długi okres obserwacji rzeczywistości, jej obiektów i zachodzących zjawisk.
Pierwszy w ludzkim społeczeństwiepowstały takie formy świadomości społecznej, jak religia, moralność, sztuka, filozofia, nauka i inne. Na przykład, obserwując naturalne elementy, ludzie przypisywali swoje przejawy woli woli bogów, tworząc poprzez indywidualne wnioski i obawy publicznej wiedzy o tych zjawiskach. Zebrane razem zostały przekazane następnemu pokoleniu jako jedyna prawda związana z tym społeczeństwem na temat otaczającego świata. Tak narodziła się religia. Ludzie należący do innych ludów o przeciwnej świadomości społecznej uważani byli za pogan.
Таким образом, формировались общества, większość członków przestrzegała ogólnie przyjętych zasad. Ludzie w takiej organizacji jednoczą wspólne tradycje, język, religia, normy prawne i etyczne i wiele innych.
Чтобы понять, как взаимосвязаны общественное и indywidualna świadomość, należy wiedzieć, że to druga jest podstawowa. Na przykład świadomość jednego członka społeczeństwa może wpływać na formację lub zmianę społeczeństwa, tak jak miało to miejsce w przypadku pomysłów Galileusza, Giordano Bruno i Kopernika.
Особенности индивидуального сознания в том, что mogą być nierozerwalnie związane z jedną osobą, ale wcale nie pokrywają się z postrzeganiem rzeczywistości przez innych. Ocena otaczającego świata przez każdego człowieka jest wyjątkowa i stanowi jego konkretny obraz rzeczywistości. Ludzie, którzy mają takie samo zdanie na temat wszelkich zjawisk, tworzą podobnie myślące organizacje. Tak powstają kręgi i partie naukowe, polityczne, religijne i inne.
Индивидуальное сознание – понятие относительное, ponieważ ma na nią wpływ tradycja społeczna, rodzinna, religijna i inne. Na przykład dziecko urodzone w rodzinie katolickiej od dzieciństwa otrzymuje informacje o dogmatach związanych z tą konkretną religią, które stają się dla niego naturalne i niezniszczalne, gdy dorasta.
Z drugiej strony każda osoba pokazuje swoją własnąinteligencja, przechodząca przez etapy rozwoju świadomości, zarówno w zakresie kreatywności, jak i poznania otaczającej rzeczywistości. Wewnętrzny świat każdego człowieka jest wyjątkowy i nie jest podobny do innych. Naukowcy wciąż nie wiedzą, skąd bierze się indywidualna świadomość, ponieważ w „czystej formie” nie istnieje ona poza konkretnym nośnikiem w naturze.
Wszyscy w miarę wzrostu i rozwojuw obliczu wpływu świadomości publicznej. Odbywa się to poprzez relacje z innymi ludźmi - w dzieciństwie z krewnymi i nauczycielami, a następnie z przedstawicielami różnych organizacji. Odbywa się to poprzez język i tradycje właściwe dla tego społeczeństwa. Przez to, jak połączona jest świadomość społeczna i indywidualna, określa się, jak oddany i ważny będzie jej członek.
Jest wiele przykładów w historii, kiedy ludzie, którzy upadli ze swojego zwykłego środowiska, do społeczeństwa o innych wartościach i tradycjach religijnych, stali się jego częścią, przyjmując styl życia swoich członków.
Według tego, jak towarzyski iindywidualna świadomość pokazuje, że wzajemnie na siebie wpływają przez całe życie człowieka. W tym okresie może zmieniać religijne, kulturowe, naukowe, filozoficzne i inne pojęcia uprzednio narzucone przez społeczeństwo. Podobnie jak na przykład odkrycie naukowe jednego naukowca, może zmienić pogląd całej ludzkości na znane mu rzeczy.
Istota indywidualnej świadomości polega na sposobie i postrzeganiu właściwości rzeczywistości:
Najwyższą formą świadomości jest samoświadomość, bez której człowiek nie byłby osobą.
Świadomość siebie w fizycznym ipoziom duchowy czyni człowieka indywidualnością. Wszystkie wewnętrzne wartości, wyobrażenia o rzeczywistości, zrozumienie tego, co dzieje się z nim i wokół niego, wszystko to kształtuje samoświadomość człowieka.
To jego rozwój pomaga ludziom zrozumieć powód ich działań, ich wartość w społeczeństwie i daje nam świadomość tego, kim naprawdę są.
Jak argumentował Jung, indywidualna świadomość możeistnieją tylko w połączeniu ze zbiorową nieświadomością. Jest to duchowe doświadczenie tysięcy pokoleń ludzi, które każda jednostka dziedziczy na poziomie nieświadomości.
Obejmują one:
Oprócz rozwoju świadomości osoba charakteryzuje się samodoskonaleniem, podczas którego zmienia swoje negatywne cechy na pozytywne.