Wśród obfitości dziwacznej flory australijskiej ifauna jest interesującym i uroczym zwierzęciem - kuskus. Jest mniej znany niż kangur, echidna czy dziobak, ale warto dowiedzieć się o nim więcej.
Kiedy Europejczycy po raz pierwszy zobaczyli bestię, nie zrobili tegonatychmiast zdecydował o swoim gatunku. Można to jednak powiedzieć o prawie każdym przedstawicielu fauny Australii. Kuskus zwierzęcy nie był wyjątkiem. Biali nie rozumieli, kto to był, i na początku zdecydowali, że przed nimi był przedstawiciel małpiego plemienia. Cechy behawioralne doprowadziły do dalszych błędów: kuskus jest często uważany za rodzaj lenistwa. Tymczasem koala może być uważana za bliskiego krewnego zwierzęcia. Kuskus odnosi się do rodzaju opos i, podobnie jak wszystkie, jest torbaczem.
Interesujące jest również to, że kuskus to zwierzę (zdjęcie), a niebędąc rdzennym Australijczykiem. Jego pierwotną ojczyzną była Nowa Gwinea. Po tym, jak zwierzę opanowało Australię, wyspy Timor i Seram, archipelag Bismarck, a nawet Wyspy Salomona.
Uważa się, że kuskus jest największym zwszystkie możliwości. Jest to tylko częściowo poprawne: w przyrodzie istnieje około 20 gatunków zwierząt. Największe zwierzę dorasta do 120 cm i waży 9 kg, a karzeł waży nie więcej niż 800 gramów, a jego wielkość nie przekracza 20 cm, ale większość gatunków osiąga długość 45 cm, a ich waga wynosi od 4 do 6 kilogramy.
Kuskus zwierzęcy ma puszyste i grube futroodcienie od jasnożółtego do gęsto brązowego. Kobiety są zwykle monofoniczne, mężczyźni mogą afiszować się z plamami i paskami. Zwierzęta ogonowe mają długi, bardzo wytrwały, prawie zawsze spiralny i koniecznie nagi do połowy. Bezwłosa część jest pokryta łuskami, które zapobiegają obrażeniom podczas używania ogona jako piątej kończyny.
Kufa kuskusu jest krótka, uszy małe iprawidłowo zaokrąglone, oczy duże, zwykle brązowe lub czarne, chociaż znaleziono osoby z tęczówką niebieską lub różową. Palce na „rękach” są długie i mocne, wyposażone w ostre, a także długie pazury - dzięki nim kuskus zwierząt jest mocno trzymany podczas poruszania się po drzewach. Nie są one zbędne w wydobywaniu żywności.
Średnia długość życia kuskusu wynosi 11 lat.
Cały wygląd zwierzęcia sugeruje, że zwierzęKuskus to ssak leśny, który rzadko schodzi na ziemię. Kuskus spoczywa na drzewach, tam też szuka jedzenia, organizuje nawet schronienia na swoich gałęziach, wyposażając coś w rodzaju gniazd ptaków.
Te torbacze są zwierzętami nocnymi.Po południu kuskus śpi; nawet jeśli z jakiegoś powodu się porusza, robi to powolnie, wyłącznie w celu znalezienia sobie odosobnionego miejsca do odpoczynku. Kuskus z natury swojego samotnika, nie błąka się w stadach, ale także nie kłóci się o terytorium - ich charakter jest spokojny, spokojny i gościnny. Ponadto można je łatwo oswoić, co czyni je przyjemnymi zwierzętami wśród koneserów zwierząt egzotycznych.
Z natury kuskus zwierzęcy jest wszystkożernypewne odchylenie w żywności roślinnej. Żywi się owocami, liśćmi i innymi darami natury. Jednak czasami chętnie zjada owady, ptasie jaja, a jeśli ma szczęście, wykorzystuje małe ptaki i rozdziawione jaszczurki.
W przeciwieństwie do wielu ssaków w hodowlikuskus nie jest ograniczony czasowo: zwierzęta te nie mają sezonu koleinowego. Są w stanie dawać potomstwo przez cały rok. W tym samym czasie kuskus nie ma stabilnych par, ponieważ zwierzęta, jak już wspomniano, są samotnikami.
Ciąża u kobiety przebiega szybko, najczęściejtrwa tylko dwa tygodnie. Urodziły się 2-3 młode, niezwykle rzadko zdarza się poczwórnie. Dzieci są z matką przez około sześć miesięcy, po czym, po zdobyciu zdolności do samodzielnego jedzenia, porzucają ją. Z całego miotu najczęściej przeżywa tylko jedno młode.
Kuskus jest nie tylko uroczym zwierzęciem i wyglądemprzyjemny w zachowaniu. Ma tajemniczą właściwość: otrzymane rany są niezwykle szybko leczone. Co więcej, nawet poważne i głębokie szkody, które dla innych zwierząt mogą być śmiertelne. Nie znaleziono jeszcze naukowego wyjaśnienia tego zjawiska, ale pomaga zwierzęciu przeżyć, ponieważ rana nie ma czasu na zarażenie.
В натуральной среде обитания исконных врагов, polowanie na kuskus, nie istnieje. Młode osoby mogą stać się ofiarą dużego węża lub dużego ptaka drapieżnego. Ponadto z roku na rok populacja kuskusu stale maleje. I osoba jest winna. Po pierwsze, jest on redukowany przez ciągłe wylesianie, pozbawiając zwierzęta ich siedlisk. Po drugie, poluje się na kuskus: piękne i różnokolorowe futro czyni je atrakcyjnymi dla przemysłu futrzarskiego. A miejscowi zabijają zwierzęta dla ich mięsa, które jest uważane za pyszny przysmak. Biolodzy przewidują, że dosłownie za dziesięć lat, jeśli nie zostaną podjęte drastyczne środki, kuskus pozostanie tylko w ogrodach zoologicznych i rezerwatach.
