Biała pierś - cenne trofeum grzybowe

Jednym z cennych trofeów w koszyczku jestbiały grzyb mleczny, jedna z odmian grzybów z rodziny Russula, rodzaj dojarzy. Rozróżnij białe, czarne, żółte, niebieskie, pieprzowe, dębowe, osikowe i inne rodzaje grzybów mlecznych. Grzyb zawdzięcza swoją nazwę swojej masywności, można powiedzieć, ciężkości. Mleko należy do warunkowo jadalnych grzybów pierwszej kategorii.

Biała bryła ma prawie płaski kapelusz z dołeczkiempośrodku, z wygiętymi krawędziami. U młodej rośliny krawędzie są mocno zawinięte, podczas gdy stary grzyb ma kształt lejka. Maksymalna średnica kapelusza to 50 cm, ale częściej 10–20 cm Kolor grzyba nie jest czysto biały, ma różne odcienie: mleczny, kremowy, beżowy. Czapka może mieć żółte plamy lub koncentryczne okręgi w innym odcieniu. Łodyga jest krótka, gruba, z zagłębieniem wewnątrz dojrzałego grzyba. Miąższ rośliny jest biały, o ostrym korzennym zapachu, raczej kruchy. Podczas cięcia i łamania uwalnia się mleczny sok, który po pewnym czasie żółknie. Sok nadaje grzybowi gorycz, dlatego przed jedzeniem moczy się go w zimnej wodzie. Wewnętrzna strona czapki jest lamelkowa. Aby jednak nie popełnić błędu podczas „cichego polowania” i nie zerwać jakiegoś trującego grzyba, lepiej wcześniej zbadać grzyba białego mleka (foto). Są podobne do tego grzyba: podgruzdok biały, grudka żółta, grudka niebiesko-pieprzna.

Białą grudkę można spotkać od końca lipca doPaździernik. Poszukiwanie tej rośliny jest dość trudnym przedsięwzięciem, ponieważ grzyb lubi się maskować i na pierwszy rzut oka trudno go zauważyć, wydaje się, że to tylko kopiec lub guzek porośnięty liśćmi. Aby uzyskać najlepszy efekt „cichego polowania”, lepiej uzbroić się na końcu w kij z widelcem. Mleko rośnie w brzozowych lub mieszanych lasach sosnowo-brzozowych na łagodnych zboczach. Ale jeśli jest choćby jeden grzyb, to nie warto oddalać się od tego miejsca - grzyby mleczne lubią rosnąć w całych rodzinach, więc można zebrać całe „żniwo”.

Siedliskiem białego grzyba jest Białoruś, regiony Górnej i Środkowej Wołgi, Ural, północna Rosja, Zachodnia Syberia. Ma inne nazwy: białe, surowe mleko, pravsky.

Biały grzyb mleczny jest dobry w soleniu, chociaż majedną cechą wyróżniającą jest lekko niebieskawy kolor. Przed użyciem grzyby należy dokładnie oczyścić z brudu i innych resztek leśnych, a następnie namoczyć i posolić. Moczenie trwa od jednego do dwóch dni w okresowo wymienianej zimnej wodzie. Lepiej solone w beczce z przyprawami. Grzyby są gotowe do spożycia w 40 dni. Rzadziej marynowane są grzyby mleczne. Gotowanie pomaga całkowicie usunąć trucizny z rośliny. Jako składnik każdej potrawy grzyb mleczny jest używany tylko po soleniu.

Biała laktoza jest bardzo bogata w białko, zawiera jąwięcej niż 30% i przewyższa mięso pod względem kaloryczności. Grzyb ten jest szeroko stosowany w medycynie ze względu na swoje właściwości przeciwbakteryjne. Służy do produkcji leków przeciwgruźliczych. Dobrze jest stosować grzyby mleczne w okresie przeziębień, gdyż wzmacnia oskrzela i płuca. Wykazano, że białe grzyby obniżają poziom cukru we krwi. Do usuwania brodawek można stosować okłady grzybowe.