W sprawie takiej reformy, jak sekularyzacja ziemi,należący do kościoła, był jeszcze na przełomie XV i XVI wieku. Ale dopiero w XVIII wieku rozwiązanie tego problemu wreszcie się ukształtowało. W tym stuleciu państwu udało się rozwiązać zadanie postawione za panowania Iwana III.
Sekularyzacja to eliminacja dużego kościoławłasności gruntów. I właśnie z tym procesem zakończyła się długa walka rosyjskich władców i kościoła o ziemię. A fakt, że stało się to dopiero w XVIII wieku, nie jest przypadkowy.
Do tego czasu powstał kapitalizm kupieckiuniemożliwiły to wielkie sukcesy i forma praw, które istniały w odniesieniu do ziem kościelnych. Głównym trendem było to, że ziemia jest towarem, z którego należy osiągać zysk. Zadowolony był to z reformy z pierwszej połowy XVIII wieku, która uwolniła własność ziemi od suwerennej zależności. Tymczasem tereny kościelne, ze względu na szczególny charakter ich użytkowania, nie zostały wyobcowane. Duchowieństwo mogło je tylko zdobyć, ale nie ma prawa do wyobcowania w żaden sposób.
Taka była tylko ogólna przyczyna tego zjawiskatytuł „sekularyzacja ziem kościelnych”. Były też inne powody, powiedzmy, bardziej prywatne. Faktem jest, że wszystkie polityki dotyczące ziem rosyjskich zależały w dużej mierze od szlachetnych interesów. Ta twierdza monarchii z całych sił próbowała rozszerzyć swoje posiadłości, podczas gdy wolne zasoby ziemi w centralnej części państwa były już praktycznie wyczerpane. Cóż, niewiele osób interesowało się ziemiami na obrzeżach. Szlachta uznała, że sekularyzacja dóbr kościelnych i chłopów stworzy dobry fundusz, który pozwoli im dalej się rozwijać.
Osoby rządzące przez bardzo długi czas nie mogły się zdecydowaćnaruszenie związku, który powstał z przyjaźni państwa i kościoła. Jedynie w drugiej połowie XVIII wieku dominowały obiektywne wysiłki. Po serii wahań Piotr III wydał dokument w 1762 r., Który był przyczyną utworzenia specjalnego College of Economy, który zarządzałby wszystkimi posiadłościami kościelnymi. Jednocześnie zalecono usunięcie z nich wszystkich osób, które miały rangę duchowną. Chłopi, którzy pracowali na majątkach kościelnych, byli zobowiązani, zamiast wcześniejszych obowiązków, płacić ruble należne od pensji. Tak więc w użytkowaniu chłopskim pozostały ziemie, które zaorali na dziedzictwo kościelne, ale ziemię, która wcześniej nie była w ich użytkowaniu (młyny itp.), Należy dać tym, którzy chcą wynająć. Wszystkie otrzymane kwoty zostały przekazane do dyspozycji ustanowionego College. W ten sposób praca nie była przeciążona, ale wszystkie rekwizycje przejęte przez władców natychmiast zwrócono chłopom.
Dekret obowiązywał jednak przez krótki czas.czas. Ze względu na wyjątkową sytuację w państwie Katarzyna Wielka musiała przejść do „sztuczki”. Sekularyzacja ziem kościelnych została przez nią uznana za bezmyślną decyzję, dekret został anulowany, a kościoły wróciły na ziemie, w tym i chłopi. Cesarzowa ponownie otworzyła kościoły domowe zapieczętowane podczas Piotra III i zaczęła pod każdym względem przyczyniać się do ożywienia wpływu duchownych na cenzurę itp.
Zniesiona sekularyzacja ziem kościelnychwywołał niepokój wśród chłopów z klasztoru. A szlachta była, delikatnie mówiąc, niezadowolona. W rezultacie Katarzyna Wielka podjęła nową decyzję: czasowo zawiesić zniesienie sekularyzacji i utworzyć komisję do kompleksowego przestudiowania tego problemu. Do tego czasu cesarzowa upewniła się, że duchowieństwo jako siła polityczna jest bardzo słaba. W końcu jej rozkazy, choć wywoływały oburzenie i wielki szmer wśród hierarchów, ale nikt nie odważył się mówić otwarcie. Tak więc zgodnie z dekretem z 1764 r. Wszystkie majątki biskupie, synodalne, kościelne i klasztorne zostały ostatecznie przekazane jurysdykcji Kolegium. Ale zamiast wybranych ziem duchowieństwo musiało teraz polegać na utrzymaniu w pełnym wymiarze godzin, a następnie, podczas ogólnego przeglądu gruntów, otrzymało małe działki.
Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, co przyniosła więcej sekularyzacja ziem kościelnych, dobra czy zła, ale z pewnością fakt, że ta miara była naprawdę wyjątkowa w swoim stuleciu.
