Na świecie papież Innocenty 3 był znany jakoLothario de Senyi. Urodził się w pobliżu miasta Anagni. Dokładna data urodzenia papieża nie jest znana. To jest 1160 lub 1161. Jego ojciec Trasimono nosił tytuł hrabiowski, a matka była rzymską patrycjuszką. Lothario był spokrewniony z dwoma innymi papieżami. Jego wujem był Klemens III, a bratankiem Grzegorz IX.
Przyszła głowa Kościoła Katolickiego Innocenty 3 sjego młode lata odznaczały się wybitnymi zdolnościami intelektualnymi. Studiował prawo w Bolonii i teologię w Paryżu. Rok po zabójstwie Thomasa Becketa Lothario udał się na pielgrzymkę do Canterbury.
W 1190 r. 30-letni Włoch stał się jużkardynał. Celestyn III trzymał go jednak z dala od swojej świty. Dlatego zdolny kardynał podjął działalność literacką. Jego traktat „O pogardzie dla świata, czyli o znikomości ludzkiego losu” został sprzedany w znacznym nakładzie. Członkowie kurii lubili Lothario. W 1198, po śmierci Celestyna, wybrali go nowym papieżem, który przyjął imię Innocenty III.
Od pierwszych dni w nowej jakości dla siebieInnokentiy miał zauważalne szczęście. Od dłuższego czasu papiestwo pozostawało w konflikcie z cesarską władzą Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W 1197 zmarł monarcha Henryk VI, a jego państwo pogrążyło się w wewnętrznych konfliktach między Gibelinami a Gwelfami. Niemcy całkowicie pogrążyły się w wojnie domowej. Wszystko to tylko umocniło pozycję Innocentego 3. Biografia jego młodości wiązała się z różnymi krajami Europy, które odwiedzał na studia i pielgrzymki. Teraz Innocenty, jako głowa katolików, musiał skontaktować się z monarchami wszystkich tych państw.
Paraliż władzy cesarskiej pozwolił papieżowiprzywrócić kontrolę nad Państwem Papieskim, rozszerzając jego granice na Morze Adriatyckie po aneksji Marka Ankona i Spoleto. Pod rządami Celestine Wieczne Miasto cierpiało z powodu anarchii z powodu konfliktów między frakcjami arystokratycznymi. Sam Innocenty był patrycjuszem po matczynej stronie i wykorzystując więzy rodzinne potrafił pogodzić szlachtę. Sukcesy polityczne głowy Kościoła katolickiego we Włoszech ukoronował fakt, że został regentem Królestwa Sycylii, położonego na południu Półwyspu Apenińskiego. Na krótko przed jej śmiercią jego władczyni Konstancja poprosiła papieża, aby został opiekunem jej młodego syna Fryderyka do czasu jego pełnoletności. Innocenty 3 przyjął tę propozycję.
Papież nie miał tyle szczęścia w walceprzeciwko muzułmanom. W ślad za poprzednikami Innocenty III próbował odzyskać Jerozolimę z rąk niewiernych i w tym celu pobłogosławił IV krucjatę. W 1198 r. wydano dekret, zgodnie z którym od organizacji kampanii wojennej ustalono podatek w wysokości 2,5% dochodów kościoła. Pieniądze zbierano przez kilka lat, ale nigdy nie wystarczały. Zgodnie z planem krzyżowcy mieli przeprawić się przez Morze Śródziemne na statkach weneckich. Jednak po przybyciu do republiki handlowej książęta i rycerze nie byli w stanie zapłacić żądanej od nich kwoty (84 tys. srebrnych marek).
Przedsiębiorczy doża Wenecji Enrico Dandolozaoferował krzyżowcom pomoc w zdobyciu węgierskiego miasta Zara na wybrzeżu Adriatyku. W zamian za wsparcie sędziwy polityk nadal obiecywał przetransportować wojsko, dążąc do przedostania się do Palestyny. W rezultacie Zara została schwytana i splądrowana. Upadkowi chrześcijańskiego miasta w sercu Europy towarzyszyły rabunki i mordy na ludności cywilnej.
Papież Innocenty 3, który dowiedział się o incydencie, przybył do:wściekłość. Ekskomunikował wszystkich uczestników kampanii. Wkrótce jednak interweniowała polityka. Klątwa ogólna oznaczała ostateczną porażkę kampanii, którą można było jeszcze uratować. Ponadto papież nie zamierzał kłócić się z panami feudalnymi z całej Europy. Po rozważeniu wszystkich za i przeciw, papież odwołał klątwę, pozostawiając klątwę tylko na inicjatorach ataku na Zarę, wenecjanach.
Najgorsze miało jednak dopiero nadejść.Krzyżowcy nawiązali kontakt z obalonym cesarzem bizantyjskim Aleksiejem, który poprosił ich o pomoc w odzyskaniu tronu. W zamian skarżący obiecał wspierać katolików w ich wojnie przeciwko muzułmanom posiłkiem i pieniędzmi. Zgodził się również na podporządkowanie Kościoła greckiego zachodniemu. Kusząca oferta wywróciła plany krzyżowców i Wenecjan do góry nogami. W 1204 zdobyli i splądrowali jedno z największych miast średniowiecza, Konstantynopol. Na gruzach Bizancjum powstało katolickie imperium łacińskie, do którego należeli Frankowie.
Papież Innocenty 3 próbował powstrzymać panów feudalnych,udał się do Konstantynopola. Nie udało mu się tego zrobić. Co więcej, nie doszło do zjednoczenia kościołów. Podział na katolików i prawosławnych tylko się pogłębił. Jednak Innocenty III, którego krótka biografia jest przykładem papieża, który bezlitośnie prześladował apostatów i niewiernych, nie stracił wiary w skuteczność ruchu krzyżowców.
Na początku XI wieku w prowincji francuskiejW Langwedocji powstała chrześcijańska sekta albigensów (we współczesnej nauce zaczęto ich nazywać katarami). Odmawiali sakramentów kościoła, świętych obrazów i samych świętych. Większość katarów była skoncentrowana w południowo-zachodniej Francji. Pomogli im niektórzy niezadowoleni z zakonów biskupi, a także lokalni zamożni arystokraci.
Wstępując na tron papieski, Innocenty zaczął…wykorzenienie odstępców. Co ciekawe, na początek wysłał negocjatorów do heretyków, w tym św. Dominika i opata Sito. W 1209 r. nie powiodła się próba ugody dyplomatycznej, a papież ogłosił początek nowej krucjaty, która ostatecznie trwała dwadzieścia lat.
W 1209 roku rozpoczęła się nie tylko krucjataprzeciwko albigensom, ale powstał pierwszy wielki zakon żebraczy franciszkanów. Historia jego pojawienia się stała się podstawą popularnej średniowiecznej legendy. Kaznodzieja Franciszek z Asyżu sprowadził swoich wyznawców do Rzymu, chcąc uzyskać zgodę papieża na utworzenie nowego zakonu. Ten człowiek nie miał żadnych powiązań na wyższych szczeblach kościoła. Jednak jego popularność wśród ubogich i własna charyzma pomogły mu przekonać katolickich biskupów do zorganizowania spotkania podróżnika z papieżem.
Według legendy Innocenty III założył zakonFranciszkanie dopiero po tym, jak miał sen, w którym św. Franciszek własnymi rękami trzymał Bazylikę na Lateranie. Przed tym znakiem był podejrzliwy wobec nieznanego wędrownego kaznodziei, którego we Włoszech było w tym czasie bardzo wielu. Wielu z nich nie różniło się od świętych głupców i sekciarzy.
Franciszek nie był taki jak reszta fałszywych mesjaszyże głosił ascezę, miłość bliźniego i dążenie do ubóstwa. Jego zwolenników zaczęto nazywać „małymi braćmi”. Innocenty III założył zakon franciszkanów dopiero po tym, jak jego wątpliwości rozwiał mistyczny sen. Jeśli jednak był znak, to okazał się wizjonerem. Zakon szybko stał się niezwykle popularny. Korzystając z mecenatu Kościoła katolickiego, konsekwentnie zwiększał liczbę jego członków. W ciągu zaledwie dziesięciu lat było w nim już 3 tysiące osób, co jak na tamte czasy było liczbą znaczącą.
Trend w kierunku powstawania i ekspansji nowychZakony katolickie pod rządami Innocentego nie ograniczały się tylko do franciszkanów. Za jego czasów w Tuluzie pojawiła się wspólnota św. Dominika. Stała się podstawą kolejnego zamówienia. Innocenty nie zdołał pobłogosławić swojego stworzenia z powodu jego nagłej śmierci. Jego następca Honoriusz III zrobił to w 1216 roku. Zakon Dominikanów miał charakter edukacyjny – jego mnisi zajmowali się badaniami teologicznymi w klasztorach i miastach uniwersyteckich w całej Europie.
W 1199 Innocent opublikował bullę, która:przyznał autonomię innej wspólnocie opiekunów pielgrzymów w Palestynie. Był to początek Zakonu Krzyżackiego, który później przeniósł się nad Bałtyk, gdzie jego rycerze walczyli z poganami i rosyjskimi księstwami udzielnymi. Organizacja podlegała nie tylko zwierzchnikowi kościoła, ale także władzy cesarskiej.
Zakon Krzyżacki i Papież Innocenty 3 współpracowaliprzez wiele lat. Papież patronował Heinrichowi Walpotowi, pierwszemu Wielkiemu Mistrzowi tej społeczności. W 1215 roku Innocenty zainicjował krucjatę przeciwko Prusom. Siłą napędową tej kampanii stał się Zakon Krzyżacki. Polityka wschodnia samego Innocentego nie ograniczała się do walki z poganami. Już w 1204 r. zaproponował księciu wołyńskiemu Romanowi Mścisławowiczowi przejście na katolicyzm i otrzymanie tytułu króla Galicji. Te negocjacje nie zakończyły się niczym, ponieważ Rurikovich nie chciał zmienić swojej wiary.
Bulle papieskie Innocentego 3, ważne dla swojej epokidyplomatycznie wyjaśniali swoim współczesnym stanowisko Stolicy Apostolskiej w kluczowych kwestiach religijnych i politycznych. Najsłynniejszym takim dokumentem tego papieża był wydany w 1202 roku Venerabilem. Bulla zawierała tezy, w których głowa kościoła tłumaczyła w tezie swój stosunek do władzy cesarskiej.
Na Venerabilem Innocent potwierdził słusznośćKsiążęta niemieccy wybierają króla. W Świętym Cesarstwie Rzymskim to on został cesarzem. Jednocześnie tylko papież mógł go namaścić i ukoronować. Jeśli uważał kandydata za niegodnego do tytułu cesarskiego, książęta musieli wybrać inną osobę. Innocenty argumentował swój przywilej tym, że kościół przez cały czas potrzebował świeckiego patrona i protektora. Na wypadek niemożności wyboru przez książąt godnego kandydata, papież zastrzegł sobie decydujące prawo wyboru nowego cesarza. Wkrótce musiał skorzystać z tych uprawnień.
Bulla Venerabilem stała się kolejnym etapem walkiwładze świeckie i kościelne w Europie Zachodniej. Innocenty starał się powstrzymać wzrost wpływów cesarzy, w tym aneksję królestwa sycylijskiego do ich posiadłości. Młody Fryderyk II objął tron, ale jako dziecko nie mógł go objąć. Tymczasem połowa książąt niemieckich chciała, aby cesarzem został Filip Szwabski, a druga połowa popierała Ottona z Brunszwiku. Na kandydaturze tego ostatniego zatrzymał się także Innocenty 3. Papież namaścił Ottona na króla w 1209 roku.
Jednak otrzymawszy władzę, nowy cesarz odmówił.przestrzegać polityki papieża. Zaczął przywracać zakazane mu wpływy cesarskie we Włoszech i na Sycylii. Następnie Innocenty ekskomunikował Ottona z kościoła. W 1212 roku papież obiecał dorosłemu Fryderykowi godność cesarską (cesarzem został osiem lat później, po śmierci swego patrona i opiekuna).
Otto stracił wpływy monarchiczne poo tym, jak w 1214 roku został pokonany w bitwie pod Bouvin, kiedy został pokonany przez francuskiego króla Filipa II Augusta. Po kilku miesiącach zrezygnował z tytułu cesarza. Straciwszy poparcie elektorów i papieża, Otto IV zmarł z powodu dyzenterii, która go dotknęła w 1218 roku. W całej tej walce politycznej, która ogarnęła Europę na początku XIII wieku, jest wyraźna charakterystyka papieża Innocentego 3. Za jego czasów instytucja papiestwa osiągnęła szczyt swoich świeckich wpływów na monarchów Starego Świata.
Również w tym czasie relacja Świętego była trudna.tron z Anglią. W 1207 Innocent mianował Stephena Langtona nowym arcybiskupem Canterbury. Angielski król Jan Lackland odmówił uznania protegowanego Rzymu. W tym celu głowa świata katolickiego nałożyła na kraj interdykt, zakazujący odprawiania w nim nabożeństw. W odpowiedzi John opisał cały majątek kościelny w Anglii, dzięki czemu zarobił niesamowitą kwotę 100 tysięcy funtów. Wydawało się, że konflikt z władzą duchową był dla niego dobry.
Jak mówi legenda Innocentego 3, według snów on…postanowił zatwierdzić założenie zakonu franciszkanów, ale w realnej polityce papież w swoich decyzjach kierował się znacznie bardziej obiektywnymi względami. Widząc upór angielskiego monarchy, papież ekskomunikował go. Biskupi brytyjscy dobrowolnie udali się na wygnanie.
Konflikt trwał kilka lat.Wreszcie w 1213 r. Jan, który również walczył ze swoimi panami feudalnymi, posłuchał Innocentego. Po tym papież zaczął bronić króla. Zabronił francuskiemu monarchowi Filipowi II Augustowi wypowiedzenia wojny Anglii w związku z roszczeniami do Normandii. Ponadto papież Innocenty 3, którego biografia wiązała się z wieloletnią pielgrzymką do Canterbury, ekskomunikował baronów, którzy próbowali pozbawić władzy podpisującego Magna Carta Jana Lacklanda.
Kulminacją pontyfikatu Innocentego III było:Czwarta Katedra Laterańska. Został otwarty w listopadzie 1215. W przełomowym wydarzeniu wzięło udział 400 arcybiskupów i biskupów, a także kilku patriarchów Kościołów Wschodnich. W tym samym czasie nie było greckich hierarchów. Nawet jedenaście lat później horror splądrowania Konstantynopola odstraszył Bizantyjczyków od wszelkiej współpracy z katolikami.
Ponad siedemdziesiątkanony poświęcone różnorodnym zagadnieniom życia religijnego. Na przykład zabronił chrześcijanom utrzymywania stosunków handlowych z Żydami. Charakterystyczną cechą epoki była dyskryminacja Żydów, a Innocenty i jego świta byli ludźmi ich czasów.
Papież pozostawił po sobie więcej niż decyzjeKatedra Laterańska i bulla, ale także tysiące listów. Wiele z nich było poświęconych kwestiom prawnym: jak wiadomo, papież był wybitnym średniowiecznym prawnikiem. Oryginalny zbiór jego korespondencji został zdeponowany na Uniwersytecie Bolońskim.
Innocenty 3, zdjęcie średniowiecznych obrazówktóry jest pokazywany jeszcze dość młody, zmarł 16 lipca 1216 roku w Perugii w wieku 55 lat. Malaria stała się przyczyną przedwczesnej śmierci papieża. Innocenty zachorował na śmiertelną chorobę w drodze do północnych Włoch, gdzie udał się po ukończeniu katedry na Lateranie, aby rozstrzygnąć spory między Pizą a Genuą. Papież liczył na pomoc obu republik w zorganizowaniu nowej V krucjaty. Został pochowany w Perugii. Szczątki Innocentego zostały przeniesione do Rzymu w 1891 roku.
