Rozwój ludzkości w przestrzeni powietrznejzacznij od balonów, czyli samolotów o średniej gęstości mniejszej niż gęstość powietrza. Jednak odkrycia w dziedzinie aerodynamiki stworzyły warunki do wprowadzenia zasadniczo różnych środków poruszania się w atmosferze i doprowadziły do pojawienia się lotnictwa.
Ma to wpływ na każdy samolot latający na niebiecztery siły: grawitacja, tarcie, ciąg silnika i druga, która utrzymuje go w powietrzu. Jednak taki samolot, jak szybowiec, nie ma silnika i wykorzystuje do ruchu energię przepływów atmosferycznych. Co więc powstrzymuje ciężki samolot przed upadkiem z powodu grawitacji i kompensuje go? Wektor w górę to siła podnosząca, która występuje, gdy powietrze jest myte na powierzchniach skrzydeł. Wyjaśnienie jego natury nie jest trudne. Jeśli dokładnie przyjrzysz się skrzydłu samolotu, okaże się, że jest wypukły. Podczas ruchu cząsteczki powietrza z dołu przechodzą na krótszą odległość niż z góry. Prowadzi to do tego, że ciśnienie pod płaszczyzną staje się większe niż powyżej. Powietrze ponad skrzydłem „rozciąga się”, coraz bardziej rozładowywane niż pod płaską powierzchnią dna. Ta różnica ciśnień jest siłą podnoszącą, która popycha samolot do góry, pokonując siłę grawitacji.
Pierwsi producenci samolotów stanęli przed potrzebąrozwiązanie wielu problemów technicznych wymagających nowych rozwiązań w tym czasie. Było jasne, że siła nośna skrzydła zależy od geometrii jego profilu prędkości. W takim przypadku samolot w powietrzu porusza się nierównomiernie. Ponadto start i odlot wymagał więcej energii niż latanie na stałej wysokości. Górna atmosfera jest bardziej rozładowana, co również wpływa na właściwości nośne konstrukcji. Opuszczanie i lądowanie wymagało specjalnych trybów pilotowania. Znalezionym rozwiązaniem problemu była możliwość zmiany charakterystyki profilu skrzydła poprzez jego mechanizację. W projekcie uwzględniono ruchome elementy zwane klapami.
При отклонении их вверх подъемная сила снижается, a kiedy są obniżane, wzrasta. Nowoczesne samoloty mają wysoki stopień mechanizacji skrzydeł - w ich konstrukcji zastosowano wiele komponentów i zespołów, które umożliwiają wydajną kontrolę sprzętu lotniczego w różnych trybach dużych prędkości i w różnych warunkach. Przednia część jest wyposażona w listwy, u dołu z reguły są klapy hamulcowe, ale zasada pozostała taka sama, jak w pierwszych samolotach: siła podnoszenia skrzydła samolotu zależy od różnicy prędkości przepływu powietrza w pobliżu górnej i dolnej powierzchni.
Klapy skrzydeł mocy podczas startusą maksymalnie obniżane, co pozwala na skrócenie długości rozbiegu. Podczas lądowania ich pozycja jest taka sama, a następnie można ją wykonać przy minimalnej prędkości. Podczas wykonywania manewrów poziomych pilot używa drążka lub jarzma do zmiany położenia klap tak, aby podnośnik był zgodny z jego intencją podniesienia samolotu wyżej lub niżej. Podczas lotu na danej wysokości ze stałą prędkością elementy mechanizacji skrzydła znajdują się w pozycji neutralnej, czyli środkowej.
