Pogodin Michaił Pietrowicz, biografia i kreatywnośćktóre są przedmiotem tego przeglądu, był jednym z wybitnych i wybitnych rosyjskich historyków XIX wieku. Ponadto jest znany jako osoba publiczna, publicysta, wydawca, antykwariusz i pisarz. Jego badania źródłowe przyczyniły się do rozwoju rosyjskiej nauki historycznej, a jego metodologia badań była naprawdę nowym słowem w nauce w tamtych czasach.
Pogodin Michaił Pietrowicz, krótka biografiaktóry jest przedmiotem tego artykułu, żył długim i owocnym życiem (1800-1875). Był synem chłopa-chłopa hrabiego Saltykowa, ale otrzymał bezpłatne wykształcenie i wstąpił na wydział historyczno-filologiczny Uniwersytetu Moskiewskiego. Tutaj obronił pracę magisterską i został profesorem.
Uczył historii krajowej i światowej,wkrótce Michaił Pogodin został kierownikiem wydziału historii Rosji, który został założony na podstawie karty uniwersyteckiej w 1835 r. Jednak po pewnym czasie został zmuszony do opuszczenia tego stanowiska. Stało się to w 1844 r. Z powodu konfliktu z powiernikiem instytucji. Od tego czasu Pogodin poświęcił się wyłącznie działalności badawczej, dziennikarskiej i społecznej. W latach 1820–1850 publikował czasopisma o konserwatywnym nurcie.
Pogodin Michaił Pietrowicz jest znany jako kolekcjonerRosyjskie antyki. Zebrał stare rękopisy i różne rzadkie przedmioty. Starannie je opisał i opublikował. Pod tym względem jego prace były owocne dla nauk historycznych. W końcu właśnie w tym czasie przeżywała swój świetny okres. Dlatego wprowadzenie źródeł naukowych było niezwykle istotne. Michaił Pietrowicz zaczął kolekcjonować swoją kolekcję Pogodin już w 1830 roku. Znalazł znaczną liczbę starożytnych rzeczy: ikony, obrazy, pieczęcie, autografy sławnych ludzi, starożytne rękopisy, w tym materiały aktowe. Wszystko to otrzymało nazwę „Magazyn drewna”.
Historyk zwrócił szczególną uwagę na starożytne iśredniowieczna historia Rosji. W centrum jego uwagi był problem powstania państwa. W 1825 roku napisał pracę magisterską „O pochodzeniu Rosji”. To pytanie go zainteresowało, ponieważ to w nim zobaczył różnicę w ścieżkach rozwoju naszego kraju i państw Europy Zachodniej. Przeciwstawił więc podbój, który miał miejsce na tych ziemiach, pokojowemu zwołaniu Varangian w Rosji. W 1834 r. Michaił Pietrowicz Pogodin obronił swoją drugą rozprawę „O kronikach Nestora”, w której przedstawił problem źródeł. Był także zainteresowany kwestią powodów. elewacje Moskwy. I pierwszy z historyków stworzył teorię „kolekcjonowania władzy” przez swoich władców.
Pogodin Michaił Pietrowicz stworzył swójchronologiczna siatka historii Rosji. Punktem wyjścia dla niego było powołanie Wikingów. Zastrzegł jednak, że czynnik słowiański ma ogromne znaczenie w tworzeniu państwa. Ten pierwszy okres ukończył pod rządami Jarosławia, do którego przypisał ostateczną formację rosyjskiej państwowości. Granicę drugiego etapu wyznaczył przez inwazję Tatarów mongolskich i ustanowienie jarzma Hordy. Kolejny okres, Moskwa, przypisywał czasowi aż do początku panowania Piotra I. I wreszcie Michaił Pietrowicz nazwał Pogodina współczesną epoką charakterystyczną dla całego kraju, a szczególnie pozytywnie mówił o zniesieniu pańszczyzny.
Naukowiec wyraził wiele interesujących przemyśleń na temat ogólnych icharakterystyczne cechy rozwoju Europy i Rosji. Jego zdaniem ich przeszłość ma wiele podobieństw: feudalizm i specyficzny system, a następnie osłabienie i wzmocnienie władzy monarchicznej. Jednak naukowiec argumentował, że pomimo wspólnych cech, historie te nigdy się nie przecinają. W końcu doszedł do wniosku, że nasz kraj rozwija się w szczególny sposób. Jest to możliwe, ponieważ państwo zostało założone przez pokojowe powołanie, a nie podbój. Tak więc imperium jest bezpieczne od rewolucji, które miały miejsce na kontynencie w tym czasie.
Autor w zasadzie był bliski słowianofilom, więcponieważ ten ostatni mówił także o pierwotnej ścieżce rozwoju Rosji. W przybliżeniu te same idee zostały rozwinięte w jego pismach przez Michaiła Pietrowicza Pogodina. Główną historyczną pracą badacza jest być może „Studia, uwagi i wykłady na temat historii Rosji”. Przywiązywał wielką wagę do tej dyscypliny w edukacji moralnej i patriotycznej, ponieważ widział w niej strażnika i strażnika porządku publicznego. Uważał, że w naszym kraju nie ma powodu do rewolucyjnych przewrotów, ponieważ ludzie pierwotnie byli oddani autokracji, prawosławnej wierze i ojczystemu językowi. W ten sposób naukowiec podszedł do teorii oficjalnej narodowości, która powstała w tym czasie.
Pogodin Michaił Pietrowicz, zdjęcie któregoPrzedstawiony w artykule, oprócz historii średniowiecza i starożytności, zajął się także czasami późniejszymi. Szczególnie interesujące są jego oceny różnych władców. Tym samym uważał panowanie Iwana Groźnego za naturalny etap na drodze formowania się rosyjskiej państwowości. Historyk wysoko ocenił przemiany Piotra, wierząc, że ich uwarunkowania powstały jeszcze przed początkiem jego panowania. Tak więc praca i działalność Pogodina zajmują poczesne miejsce w rozwoju historiografii rosyjskiej.
