/ / World of Renaissance Art Culture: Principles and Ideals

Świat kultury artystycznej renesansu: zasady i ideały

Renesans (lub renesans) jest szczególnie ważnyetap rozwoju światowej kultury artystycznej. Kolebką renesansu był Rzym, Florencja, Neapol i Wenecja. Był to tajemniczy i dwuznaczny czas, gdy dzikość, okrucieństwo i ignorancja zostały połączone z niemal heroicznymi przejawami humanizmu.

Cechy epoki

Ten czas charakteryzował się przede wszystkimzrozumienie potrzeby odnowienia człowieka, jego myśli, stylu życia i świadomości. Ta aktualizacja rozpoczęła się od nowej orientacji czasoprzestrzennej. Przestrzeń stała się sferą autoafirmacji człowieka w świecie. Uświadomiono sobie, że wyrazem struktury przestrzeni i czasu jest forma, za pomocą której człowiek dąży do opanowania świata zjawisk.

Świat kultury artystycznej renesansu (klasa 7): stół.

stół odrodzenia światowej kultury artystycznej

Perspektywa

W renesansie koncepcja matematyczna„perspektywa” została rozwinięta w sztuce. Wielu wybitnych artystów renesansu zajmowało się teorią perspektywiczną. Ta perspektywa stała się namacalnym krokiem w zbliżeniu człowieka ze światem.

W średniowieczu termin „perspektywa” oznaczałmatematyczna teoria widzenia. Nawet Euclid przedstawił geometryczne postrzeganie otaczających obiektów. Promienie przechodzące od oka do przedmiotu przedstawił w formie piramidy, której wierzchołek znajduje się w oku, a podstawa na powierzchni obiektu. Później Brunelleschi umieścił płaszczyznę obrazu na drodze promieni, uzyskując perspektywiczny obraz obiektu. To odkrycie dało artystom renesansu dokonanie tzw. Przełomu samolotu i podbicia iluzorycznej przestrzeni, która rozszerzyła się do wewnątrz i wyszła poza płaszczyznę.

Artyści renesansu definiowali perspektywę jako rzeczy widoczne z daleka, przedstawione w pewnych i określonych granicach proporcjonalnie do odległości i rozmiarów.

Leonardo da Vinci ustanowił ramy perspektywy:

  1. Pierwsza perspektywa zawiera zarysy obiektów.
  2. Drugi mówi o zmniejszaniu się i zmniejszaniu koloru na różnych odległościach.
  3. Trzeci pokazuje utratę jasności.

świat kultury artystycznej odrodzenia

W ten sposób artyści renesansu obliczyli głębię przestrzeni i stworzyli efekt obecności.

Natura i świat kultury artystycznej renesansu

W kulturze włoskiego renesansu krajobraz został przekształcony z neutralnego tła w przestrzeń aktywną. Mistrzami w transmisji światła i bogactwa barw otaczającego świata byli:

  • Lorenzo Lotto;
  • Benozzo Gozzoli;
  • Sandro Botticelli;
  • Francesco Cossa;
  • Carpaccio;
  • Pietro Perugino;
  • Leonardo da Vinci;
  • Michał Anioł;
  • Raphael;
  • Correggio;
  • Tycjanowski;
  • Giovanni Bellini.

pokrótce świat odrodzenia kultury artystycznej

Muzyka renesansowa

Muzyka to najpotężniejsza gałąź kultury renesansu:skierowała swoich słuchaczy ku wiecznemu, gardząc tym, co przemijające. Cechami ówczesnej szkoły muzycznej była prostota, klarowność, lekkość faktury, harmonijny wdzięk.

Największymi muzykami renesansu byli:

  • Giovanni Palestrina;
  • Andrian Villaert;
  • Josquin Despres;
  • Andrea Gabrieli;
  • Giovanni Gabrieli.

Architektura

Główne zadanie, które sobie postawilijasne umysły renesansu były dziełem piękna. Ponieważ architektura ma na celu organizowanie przestrzeni w celach użytkowych i estetycznych, architekci renesansu przykładali dużą wagę do praw proporcjonalności, ale w przeciwieństwie do starożytnych mistrzów tworzyli swoje dzieła dla ludzi, a także myśleli o ich wygodzie.

Literatura

Literatura renesansowa, podobnie jak dziełasztuka, była przepojona miłością. Jedną z jego charakterystycznych cech była sprzeczność między indywidualizmem a oddaniem, rozpad kochanka w ukochanej postrzegano jako całkowitą utratę wolności. A wolność to życie, dlatego kochający człowiek, utraciwszy wolność, ginie. Literatura renesansu przesiąknięta jest cierpieniem, ale także stwierdzeniem, że tylko miłość czyni człowieka pięknym i czystym.

Renesans północny

Północny renesans zajmuje szczególne miejsce w światowej kulturze epoki. Główne ideały kultury artystycznej północnego renesansu:

  • przewaga panteistycznych poglądów na świat;
  • Dbałość o szczegóły;
  • demonstracja niedoskonałości świata i wszechobecności uniwersalnego zła;
  • nacisk na cierpienie;
  • poetyzacja przeciętnego człowieka;
  • jedność tragizmu i komizmu;
  • pełna szacunku postawa i uduchowienie rzeczy;
  • protestancka pozycja życia codziennego;
  • odrzucenie zamkniętej kompozycji;
  • bogactwo semantyczne;
  • silna symbolika.

główne ideały kultury artystycznej północnego renesansu

Wybitnymi przedstawicielami północnego renesansu byli:

  • Francis Bacon;
  • Montaigne;
  • Bosch;
  • Francois Rabelais;
  • Szekspir;
  • Miguel Cervantes.

Jaki jest główny punkt?

Jeśli wyobrażasz sobie świat kultury artystycznejRenesans krótko mówiąc, można powiedzieć, że w renesansie zmieniają się ludzkie wyobrażenia o przestrzeni i czasie. Duchowe i ziemskie są zróżnicowane. Miłość i godność są uważane za najważniejsze wartości moralne.

W okresie dojrzałego renesansu idealny model świata i człowieka w twórczości Rafaela, Michała Anioła i Leonarda da Vinci nabiera wyrazu artystycznego:

  • Praca Da Vinci koncentrowała się na osobie żyjącej w naturalnym kontinuum.
  • Michał Anioł zajmował się historią duszy, kulturą, ideami.
  • Rafael próbował osiągnąć ideał moralny i estetyczny.

We włoskim renesansie przyroda była nie tylko siedliskiem, ale także jednym ze źródeł przyjemności.

Zgodnie z koncepcją renesansu dominująca rola człowieka wymagała od niego aktywności: dążył do osiągnięcia harmonii w świecie iw sobie.

Wraz z włoskim panował renesans północny i hiszpański.

Świat kultury artystycznej renesansu: stół

Oferujemy samodzielne wykonanie zadania. Temat: „Świat kultury artystycznej renesansu (klasa 7). Poniżej zamieszczamy tabelę na ten temat.

Tabela 7 klasy odrodzenia światowej kultury artystycznej

Wypełniając tabelę, ponownie przekonasz się, że ludzkość nadal korzysta z wynalazków i osiągnięć wielkich mistrzów renesansu.

Podobało mi się:
0
Popularne posty
Duchowy rozwój
Jedzenie
tak