Integracja: definicja, typy, etapy

Polityka i ekonomia to dwie powiązane linie,określanie żywotnej aktywności państwa. We współczesnej erze integracji tworzenie międzynarodowych związków gospodarczych i politycznych, walutowych i walutowych staje się szczególnie dotkliwe.

„Integracja" - definicja, a ściślej pojęcie, którerozpatrywane w polityce, socjologii, politologii, filozofii. W każdej z nauk określa się ją jako jedność, zbliżenie, połączenie wszelkich zjawisk, koncepcji, działań, systemów itp. Tradycyjnie mówi się o międzynarodowej integracji gospodarczej lub politycznej.

Integracja polityczna to szereg środkówpodjęte w celu zbliżenia kilku podmiotów politycznych (państw, partii) do współpracy, co jest równie korzystne dla wszystkich partii. Innymi słowy, jest to tworzenie pewnego rodzaju złożonego systemu politycznego na poziomie międzypartyjnym lub międzynarodowym. Taka integracja wymaga utworzenia formalnych i nieformalnych organów, instytucji w celu wspólnego rozwiązywania i rozwiązywania różnych problemów. Charakterystyczną cechą państw, które wkroczyły na ścieżkę integracji politycznej, jest obecność nie tylko wspólnych interesów, ale także wartości.

Jeśli państwa zgadzają się na integrację,doświadczyć nie tylko wzajemnych oczekiwań, ale także zaspokoić je w procesie zbliżenia politycznego, proces ten będzie owocny, obiecujący i długofalowy. W przeciwnym razie integracja polityczna między niektórymi państwami się wyczerpie.

Chociaż „integracja" - definicja, to znaczy podkreśleniedobrowolny charakter unii państw na najkorzystniejszych dla nich warunkach, wymaga starannego i gruntownego przygotowania. A praca takiego związku wymaga kontroli jakości i zarządzania. Oczywiście nie jest to kwestia jednego dnia, miesiąca czy roku. Etapy integracji obejmują szereg środków i decyzji, od poziomu gospodarczego po polityczny.

Etapy integracji:

1. Początek jakiejkolwiek integracji na autostradziepoziom uznaje się za umowy handlowe. Kraje zainteresowane zbliżeniem zapewniają sobie korzystniejsze warunki dla rynku usług i towarów niż inne państwa.
2. Kolejnym etapem zbliżenia jest strefa wolna.handel, który zaczyna działać między krajami partnerskimi. Taryfy celne są anulowane, opracowywana jest wspólna strategia handlowa. Wszystko to jest kontrolowane i koordynowane przez specjalnie utworzony organ przedstawicieli krajów sprzymierzonych.
3. Unia celna to kolejne wspólne ogniwołańcuch integracji, jego wprowadzenie oznacza wyższy poziom relacji między krajami partnerskimi. Biorąc pod uwagę, że termin „integracja” jest definicją stosunków związkowych, na tym etapie trwa proces nawiązywania bezcłowych stosunków handlowych, anulowanie krajowej taryfy celnej każdego państwa członkowskiego związku, tworzenie wspólnego systemu handlu pozataryfowego z innymi krajami. Ponadto unia celna charakteryzuje się swobodnym przepływem usług i towarów w ramach państw integrujących się.
4. Po utworzeniu unii celnej powstajewspólny rynek dla uczestniczących krajów. I to jest nie tylko rynek usług i towarów, ale także kapitał, który porusza się swobodnie na poziomie międzypaństwowym, a także swobodny przepływ siły roboczej. W ten sposób kraje uczestniczące tworzą wspólną politykę gospodarczą oraz ich organy zarządzające i koordynujące. W UE Rada Europejska, w skład której wchodzą szefowie państw i rządów, Rada Ministrów UE oraz Sekretariat UE, zajmuje się tymi kwestiami.
5. Jeszcze wyższy poziom integracji -koordynacja polityk gospodarczych państw na poziomie makro, na poziomie budżetu, waluty, podaży pieniądza. Przepisy krajowe dostosowują się do tych nowych wymagań, a polityka gospodarcza poszczególnych krajów uczestniczących jest w coraz większym stopniu budowana z uwzględnieniem interesów i potrzeb innych integrujących się stron. Znajduje to odzwierciedlenie w organach ustawodawczych i zarządczych na poziomie międzynarodowym.
6. Uwzględniany jest najwyższy poziom integracjitworzenie związków politycznych lub integracja polityczna. Zatem termin „integracja” jest definicją, która daje wyobrażenie o stopniowym, stopniowym procesie zbliżenia państw opartym na wzajemnie korzystnych interesach.