Niesamowici ludzie - Hellenes (więc oni saminazywany), przybył na półwysep Peloponez i zaludnił go. W czasach starożytnych wszyscy ludzie próbowali mieszkać w pobliżu rzeki pielęgniarki. Ale w Grecji nie było dużych rzek. Grecy stali się ludem przybrzeżnym - karmili je morze. Odważni, ciekawi, budowali statki i żeglowali po wzburzonym Morzu Śródziemnym, handlując i tworząc osady na jego brzegach i wyspach. Byli także piratami i czerpali zyski nie tylko z handlu, ale także z rabunków. Ci ludzie dużo podróżowali, widzieli życie innych narodów i tworzyli mity i legendy o bogach i bohaterach. Krótki starożytny mit grecki stał się narodową tradycją folkloru. Zazwyczaj opowiadał o niektórych zdarzeniach, które przytrafiły się tym, którzy zachowywali się nieprawidłowo, odbiegając od ogólnie przyjętych norm. I zazwyczaj ta historia była bardzo pouczająca.
Tak i nieNikt ich nie czci, nie składają ofiar, nie przychodzą do swoich sanktuariów, prosząc o radę. Ale każdy krótki starożytny mit grecki uratował życie zarówno bogom, jak i bohaterom. W tych opowieściach czas jest zamrożony i nie rusza się, ale bohaterowie walczą, aktywnie działają, polują, walczą, próbują oszukać bogów i rozmawiają między sobą. Oni żyją. Grecy natychmiast zaczęli wyobrażać sobie bogów w postaci ludzi, tylko piękniejszych, bardziej wykwalifikowanych i obdarzonych niesamowitymi cechami.
Na przykład krótki starożytny grecki mit Zeusa,najważniejsze bóstwo, może nam powiedzieć, jak wysoko na jasnym Olympusie, otoczony swoją krnąbrną, niegrzeczną rodziną, Zeus zasiada na wysokim złotym tronie i potwierdza porządek oraz surowe prawa na ziemi. Podczas gdy wszystko jest spokojne, bogowie ucztują. Córka Zeusa, młoda Hebe, przynosi im ambrozję i nektar. Śmiejąc się, żartując, przynosząc orzełowi jedzenie, może zrzucić nektar na ziemię, a następnie wyleje się w letni ciepły deszcz.
Ale nagle Zeus był zły, marszcząc brwi, a teraz szare chmury burzowe pokrywały czyste niebo. Grom ryknął, błyskawica błysnęła. Trzęsie się nie tylko ziemia, ale także Olympus.
Zeus wysyła ludziom szczęście i nieszczęście, zbierającje z dwóch różnych dzbanków. Pomaga mu córka Dike. Nadzoruje sprawiedliwość, broni prawdy i nie toleruje oszustwa. Zeus jest gwarantem rzetelnego procesu. On jest ostatnim, do którego bogowie i ludzie dążą do sprawiedliwości. Ale Zeus nigdy nie interweniuje w sprawy wojny - nie ma sprawiedliwości i nie może być sprawiedliwości w bitwach i rozlewu krwi. Ale na Olympusie jest bogini szczęśliwego losu - Tyuhe. Z róg obfitości, rogi kozła Amalfei, którym karmiono Zeusa, przekazuje ludziom prezenty szczęścia. Ale jak rzadko to się zdarza!
Tak więc, utrzymując porządek w całym greckim świecie, dominując zło i dobro, Zeus króluje na zawsze. Czy on żyje? Krótki starożytny mit grecki twierdzi, że żyje.
Współczesny człowiek nigdy nie nudził się studiowaniemstarożytne mity greckie. Czytanie krótkich opowiadań, zastanawianie się, jak głębokie jest ich znaczenie, jest po prostu interesujące i fascynujące. Przejdźmy do następnego mitu.
Przystojny Narcyz uważał się za godnegomiłość Nie zwracał na nikogo uwagi, tylko siebie podziwiał i podziwiał. Ale czy to męstwo i cnota człowieka? Jego życie powinno przynieść radość, a nie smutek wielu. Ale Narcyz nie może powstrzymać się od spojrzenia w swoje odbicie: niszcząca go namiętność do samego siebie zjada go.
Nie zauważa piękna świata:rosa na kwiatach, gorące promienie słońca, piękne nimfy pragnące przyjaźni z nim. Narcyz przestaje jeść i pić i czuje nadejście śmierci. Ale on, tak młody i piękny, nie boi się, ale na nią czeka. Opierając się na szmaragdowym dywanie z trawy, umiera cicho. Bogini Afrodyta ukarała Narcyza. Według Greków bogowie najchętniej pomagają komuś, kto zbliża się do śmierci. Dlaczego żyje Narcyz? Z nikim się nie cieszy, nikomu nie zrobił nic dobrego. Ale nad brzegiem strumienia, gdzie podziwiał się samolubny przystojny mężczyzna, wyrósł piękny wiosenny kwiat, który daje szczęście wszystkim ludziom.
Nasze życie składa się z miłości i miłosierdzia.Kolejny krótki mit grecki opowiada o genialnym rzeźbiarzu Pygmalionie, który wyrzeźbił piękną dziewczynę z białej kości słoniowej. Była tak dobra, tak przewyższająca piękno ludzkich córek, że twórca podziwiał ją z każdą minutą i marzył, że ogrzeje ją żywy zimny kamień.
Pygmalion chciał dziewczynyporozmawiaj z nim. Och, ile usiądą, pochylając się nawzajem i wierząc w tajemnice. Ale dziewczyna była zimna. Następnie na święto Afrodyty Pigmalion postanowił modlić się do bogini miłości do miłosierdzia. A kiedy wrócił do domu, zobaczył, że na martwym posągu płynie krew w jego żyłach, aw jego oczach świeci się życie i dobroć. Tak więc szczęście weszło do domu twórcy. Ta krótka historia mówi, że prawdziwa miłość pokonuje wszystkie przeszkody.
Mity i legendy greckie zaczynają być badane już wszkoła podstawowa. Ciekawe i ekscytujące starożytne mity greckie. Przeczytaj krótkie i zabawne, tragiczne i pouczające historie klasy 3, które powinny znaleźć się w szkolnym programie nauczania. Są to mity na temat dumnego Niobe, niegrzecznego Ikara, nieszczęśliwego Adonisa i zwodzącego Syzyfa.
Wszyscy bohaterowie pragną nieśmiertelności.Ale bogowie mogą to przyznać tylko wtedy, gdy sami tak postanowią. Bogowie są kapryśni i złośliwi - jest to znane wszystkim Hellenistom. A Syzyf, król Koryntu, był bardzo bogaty i przebiegły. Domyślał się, że wkrótce nadejdzie po niego bóstwo śmierci, i kazał go schwytać i związać łańcuchem. Bogowie uwolnili swego posłańca i Syzyf musiał umrzeć. Ale oszukiwał: nie rozkazał się pochować i złożyć bogom ofiary pogrzebowe. Jego przebiegła dusza poprosiła o białe światło, aby przekonać żywych do złożenia ofiar. Syzyf został ponownie uwierzony i uwolniony, ale z własnej woli nie wrócił do podziemi.
W końcu bogowie bardzo się rozgniewali iwyznaczyli mu specjalną karę: aby pokazać daremność wszelkich ludzkich wysiłków, musiał wtoczyć na górę ogromny kamień, a potem ten głaz stoczył się z drugiej strony. Powtarza się to z dnia na dzień, przez tysiąclecia i po dziś dzień: nikt nie jest w stanie poradzić sobie z boskimi dekretami. A oszukiwanie po prostu nie jest dobre.
Starożytne greckie mity są skrótem dla dzieci i dorosłych o nieposłuszeństwie i ciekawości.
Zeus zdenerwował się na ludzi i postanowił ich „obdarować”zło. Aby to zrobić, nakazał rzemieślnikowi Hefajstosowi stworzyć najbardziej uroczą dziewczynę na świecie. Afrodyta obdarzyła ją niewypowiedzianym urokiem, Hermes - subtelny, podejrzany umysł. Bogowie ożywili ją i nazwali Pandora, co tłumaczy się jako „obdarzona wszystkimi darami”. Wydali ją za spokojnego, przyzwoitego mężczyznę. W swoim domu miał szczelnie zamknięte naczynie. Wszyscy wiedzieli, że był pełen smutków i kłopotów. Ale Pandora nie była zakłopotana.
Powoli, gdy nikt nie widział, odszedł od niegopokrywa! I natychmiast wyleciały z niego wszystkie nieszczęścia świata: choroby, bieda, głupota, niezgoda, waśnie, wojny. Kiedy Pandora zobaczyła, co zrobiła, była strasznie przerażona i w oszołomieniu czekała, aż wszystkie kłopoty zostaną rozwiązane. A potem, jak w gorączce, zatrzasnęła pokrywę. A co pozostało na dole? Ostatnia to nadzieja. To jej Pandora pozbawiała ludzi. Dlatego rasa ludzka nie ma na co liczyć. Wystarczy działać i walczyć o dobro.
Jeśli ktokolwiek jest dobrze znany współczesnemu człowiekowi, to są to bogowie i bohaterowie Grecji. Dziedzictwo tego ludu jest wieloaspektowe. Jednym z arcydzieł są starożytne mity greckie, krótkie. Autor Kun Nikolay Albertovich - historyk, profesor, nauczyciel, ale o ile wiedziałi kochałem Hellas! Ile mitów ze wszystkimi szczegółami przyniosło do naszych czasów! Dlatego dziś dużo czytamy Kuhna. Mity greckie są źródłem inspiracji dla wszystkich pokoleń artystów i twórców.
