Wiele osób nazywa podróż do Mińska wehikułem czasu.Rzeczywiście, w pierwszych godzinach uroczystości nieustannie dąży do „deja vu ZSRR”. Turyści twierdzą, że to jest jak podróżować w latach 80. Wśród architektury miasta wiodą radzieckie wieżowce. Ale Mińsk się zmienił. A obok stalinowskich budynków sąsiadują duże nowoczesne kompleksy handlowe i centra biurowe.
Czystość, zadbana i mierzona - to właśnie świętują goście miasta. Nawet hotele są przepełnione tą atmosferą. , na przykład potwierdź to uczucie.Budynki Starego Mińska mają już około 900 lat. Ale jest ich bardzo niewiele, ponieważ 80% miasta zostało zniszczone podczas II wojny światowej. Wiele starożytnych budynków zostało niedawno zrekonstruowanych.
Centrum osady odbudowano po wojnie izawód. Ze szczególnym zainteresowaniem turyści rozważają budynki wzniesione w pierwszej powojennej dekadzie. W końcu zaczęto budować na dużą skalę obszary mieszkalne z budynkami tego samego typu.
Привычных ларьков с шаурмой в Минске нет, а в Przejścia podziemne nie sprzedają kwiatów. Są przeznaczone wyłącznie do przekraczania ulic pod ziemią. Ponadto w mieście nie można znaleźć butików z wysokimi cenami. Panuje tutaj zupełnie inny styl życia.
I oczywiście są tutaj milizabytki. „City Gates” witają gości już przy wyjściu z dworca kolejowego. Tak więc mieszkańcy Mińska z miłością nazywają dwa dziesięciopiętrowe budynki. Ci bliźniacy zostali zbudowani w 1956 roku. Dziś są uważane za symbol miasta i przedstawiane na pamiątkach: magnesach, pocztówkach, filiżankach.
Bardzo blisko stacji - placNiezależność Został uznany za największy w Europie. Częścią zespołu architektonicznego tego miejsca jest kościół Świętych Symeona i Eleny. Ten kościół katolicki jest najbardziej znany w Mińsku. Nawiasem mówiąc, należy do starych budynków miasta. Został zbudowany w odległym 1905 roku. Nie przejdziesz, bo użyli jasnej czerwonej cegły do budowy.
podróżny zostanie gościnnie przyjęty.A potem możesz kontynuować znajomość z „rezerwą ery sowieckiej”. Na przykład poznaj legendę związaną z kościołem. Mówią, że kościół zbudowali szlachcice, którzy stracili syna i córkę z powodu ciężkiej choroby. Dziewczyna widziała we śnie bajkowy kościół. Chore dziecko dało ten rysunek swoim rodzicom. Na podstawie obrazu stworzyli projekt, a następnie zbudowali świątynię.
