Mikhail Lermontov "Three Palms" เขียนในปี 1838งานนี้เป็นคำอุปมาบทกลอนที่มีความหมายทางปรัชญาลึกซึ้ง ไม่มีวีรบุรุษเนื้อร้องนักกวีฟื้นขึ้นมาในธรรมชาติทำให้เธอมีความสามารถในการคิดและความรู้สึก Mikhail Yuryevich ได้เขียนบทกวีเกี่ยวกับโลกรอบตัวเขาบ่อยๆ เขารักธรรมชาติและชอบเธองานนี้เป็นความพยายามที่จะเข้าถึงจิตใจของผู้คนและทำให้พวกเขาเป็นคนเมตตา
กลอนของ Three Palms ของ Lermontov บอกถึงสามปาล์มที่กำลังเติบโตในทะเลทรายอาหรับ ระหว่างต้นไม้มีลำไส้เย็นที่ทำให้โลกแห่งการไม่มีชีวิตชีวากลายเป็นโอเอซิสที่สวยงามซึ่งเป็นสวรรค์ที่ทุกเวลาทั้งกลางวันและกลางคืนพร้อมที่จะพักพิงคนแปลกหน้าและดับกระหาย ทั้งหมดจะไม่มีอะไร แต่ฝ่ามือจะเบื่อเพียงอย่างเดียวพวกเขาต้องการที่จะเป็นประโยชน์กับคนและพวกเขาเติบโตในสถานที่ที่ไม่มีใครเดินเท้าได้ก้าว เฉพาะพวกเขาหันไปหาพระเจ้าด้วยการร้องขอเพื่อช่วยให้พวกเขาบรรลุตามชะตากรรมของพวกเขาขณะที่คาราวานของพ่อค้าปรากฏขึ้นบนขอบฟ้า
Пальмы с радостью встречают людей, кивая им ท็อปส์ซูเป็นปุย แต่ที่ไม่สนใจเกี่ยวกับความงามของสถานที่โดยรอบ พ่อค้าเก็บเหยือกน้ำเย็นและต้นไม้ถูกสับเพื่อทำเพลิงไหม้ เมื่อโอเอซิสบานออกไปชั่วข้ามคืนกลายเป็นซากขี้เถ้าซึ่งลมจะพัดพาออก กองคาราวานไปทางซ้ายและในทะเลทรายมีเฉพาะลำธารที่เหงาและไม่มีที่กำบังทำให้แห้งภายใต้แสงแดดที่ร้อนจัดและบินโดยใช้ทราย
Лермонтов «Три пальмы» написал, чтобы раскрыть ธรรมชาติของความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ คนที่ไม่ค่อยชื่นชมในสิ่งที่โลกให้แก่พวกเขาพวกเขาเป็นคนโหดร้ายและไม่เมตตาพวกเขาคิดเพียงประโยชน์ของตนเองเท่านั้น ได้รับคำแนะนำโดยชั่วขณะหนึ่งมนุษย์โดยไม่ลังเลใจสามารถทำลายดาวเคราะห์ที่เปราะบางที่ตัวเขาอาศัยอยู่ได้ การวิเคราะห์บทกวี "Three Palm Trees" ของ Lermontov แสดงให้เห็นว่าผู้เขียนต้องการทำให้ผู้คนคิดถึงพฤติกรรมของพวกเขา ธรรมชาติไม่สามารถป้องกันตัวเอง แต่ที่นี่มีความสามารถในการแก้แค้น
จากมุมมองเชิงปรัชญาบทกวีประกอบด้วยธีมทางศาสนา กวีเชื่อมั่นว่าผู้สร้างสามารถขอร้องเพื่ออะไรก็ได้ที่หัวใจปรารถนา แต่ถ้าผลสุดท้ายจะพอใจ แต่ละคนมีโชคชะตาของตัวเองชีวิตจะไปตามที่กำหนดไว้ข้างต้น แต่ถ้าคนปฏิเสธที่จะยอมรับมันและขออะไรบางอย่างการวิ่งครั้งนี้อาจนำไปสู่ผลร้ายแรงนั่นคือสิ่งที่ผู้อ่านเตือน Lermontov
