Η αναδρομική ισχύς του νόμου στην ποινική νομοθεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Η αναδρομική ισχύς του νόμου είναι ένας νομικός ορισμός,που είναι συνηθισμένο να υποδηλώνει την επέκταση του αποτελέσματος μιας πράξης που επιβλήθηκε από το κράτος σε γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από την έγκρισή του. Με άλλα λόγια, η έννοια υποδηλώνει τη νομιμότητα της έναρξης των νομικών συνεπειών ενός γενικά δεσμευτικού κανόνα σε σχέση με τις περιστάσεις κατά τη στιγμή της εμφάνισης των οποίων υπήρχε ένας άλλος κανόνας συμπεριφοράς.

Σύμφωνα με το γενικά αποδεκτό έθιμο, ο νόμος δεν έχειαναδρομική δύναμη. Αυτή η διάταξη αποτελεί νομικό αξίωμα. Το άρθρο 54 του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας αποκλείει την ευθύνη προσώπων για αδίκημα που δεν ήταν τέτοιο κατά τη στιγμή της διάπραξής του. Όμως, το έγγραφο υποδεικνύει ότι σε περίπτωση που ο νέος νόμος περιέχει μια ηπιότερη πρόταση από τον προηγούμενο υφιστάμενο κανόνα, ο πρώτος υπόκειται σε εφαρμογή.

Οι διατάξεις του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας αντικατοπτρίζονται καικαθορίζονται στον ομοσπονδιακό νόμο και τις κανονιστικές πράξεις χαμηλότερου επιπέδου. Έτσι, το άρθρο 54 του θεμελιώδους νόμου επαναλαμβάνεται και αποκαλύπτεται στο άρθρο. 10 του Ποινικού Κώδικα. Ο νομοθέτης εισάγει μια σημαντική τροποποίηση της συνταγματικής διάταξης, η οποία, σύμφωνα με την έννοια της διατύπωσης, περιέχεται σε ένα έγγραφο με την υψηλότερη νομική ισχύ. Ωστόσο, ταυτόχρονα, η διάταξη του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας παρέχει στους πολίτες πρόσθετες εγγυήσεις. Έτσι, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η αναδρομική ισχύς του νόμου λαμβάνει χώρα όχι μόνο εάν ο νέος κανόνας προβλέπει ηπιότερη τιμωρία, αλλά και αν βελτιώνει κάπως την κατάσταση του δράστη.

Αυτή είναι με την πρώτη ματιά μια μικρή προσθήκη στοΗ πρακτική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για τον δράστη. Λαμβάνοντας υπόψη τη γενική πολιτική χαλάρωσης του ποινικού δικαίου, η οποία ξεκίνησε στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν και, κατά συνέπεια, την τροποποίηση ορισμένων άρθρων αυτού του κώδικα, μπορεί να δηλωθεί ότι ο δράστης έχει την ευκαιρία να λάβει μια πιο επιεική καταδίκη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αναδρομικός εγκληματίαςΟ νόμος επεκτείνει τα αποτελέσματά του σε άτομα που εκτίουν ποινές σύμφωνα με τον πιο αυστηρό κανόνα που είχε εφαρμοστεί προηγουμένως. Η εγκληματική διαδικασία, η οποία ξεκίνησε μετά την εκπλήρωση μιας πράξης, η αποποινικοποίηση της οποίας έχει εγκριθεί από το κράτος, τερματίζεται, ανεξάρτητα από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται.

Εκτός από τον μετριασμό ή την εξάλειψη των προτάσεωννέο νόμο, η αναδρομική ισχύς του νόμου λαμβάνει χώρα, εάν στο κείμενο της νομοθετικής πράξης υπάρχει ένδειξη αυτού. Αυτή η διάταξη δεν κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ούτε καν έρχεται σε αντίφαση (αν λάβουμε υπόψη το άρθρο, σύμφωνα με το οποίο ο ομοσπονδιακός νόμος, ο ομοσπονδιακός νόμος και άλλες γενικά δεσμευτικές πράξεις των αρχών πρέπει να βελτιώσουν, αλλά όχι να επιδεινώσουν, την κατάσταση των πολιτών). Για αυτόν τον λόγο, μπορεί να αμφισβητηθεί η νομιμότητα αυτού του κανόνα.

Έγγραφο με την υψηλότερη νομική ισχύΥιοθετήθηκε σε ένα δημοφιλές δημοψήφισμα και θεωρήθηκε ότι τα κείμενα των κατώτερων νόμων απαιτούνται για να συμμορφωθούν με αυτό. Όμως, οι πολίτες δεν έχουν στη διάθεσή τους ένα προσβάσιμο, έγκυρο και σφαλμένο νομικό μέσο με το οποίο θα μπορούσαν να εκφράσουν τη γνώμη τους σχετικά με την αποδοχή και την ορθότητα των γενικά δεσμευτικών διατάξεων που δεν σχετίζονται με το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Έτσι, το αποτέλεσμα ενός κανόνα σύμφωνα με τον οποίο το αναδρομικό αποτέλεσμα ενός νόμου μπορεί να αποδειχθεί από το κείμενο μιας κανονιστικής πράξης φαίνεται αντισυνταγματικό.