137 άρθρο του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Παραβίαση της ιδιωτικής ζωής

Σχετικά πρόσφατα, ο κόσμος έχει καθιερώσει το δικαίωμαμυστικότητα. Αυτό συνέβη στα τέλη του 19ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια των αστικών επαναστάσεων, το δικαίωμα στην ασυλία έγινε ευρέως διαδεδομένο στην Ευρώπη. Η κανονιστική ενοποίηση πραγματοποιήθηκε στη νομοθεσία της Γαλλίας. Στο νομοσχέδιο για τα δικαιώματα και το Σύνταγμα των ΗΠΑ, αυτό το δικαίωμα δεν κατοχυρώνεται θετικά. Ωστόσο, προέρχεται από ορισμένες τροποποιήσεις του βασικού νόμου της χώρας.

Ιστορικό υπόβαθρο

Η πρώτη επιστημονική ανάπτυξη του δικαίουτο απόρρητο αντανακλάται σε ένα άρθρο από τους Brendyes και Warren - νομικούς μελετητές. Το έργο δημοσιεύτηκε στις ΗΠΑ το 1890. Στη συνέχεια, αυτό το δικαίωμα υποστηρίχθηκε από ορισμένα προηγούμενα των Αμερικανικών Ένοπλων Δυνάμεων. Το Ανώτατο Δικαστήριο αιτιολόγησε την ύπαρξή του και συνήγαγε από ορισμένες τροποποιήσεις του Συντάγματος. Στα 40-50. το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή κατοχυρώθηκε σε ορισμένες διεθνείς συνθήκες. Οι κανόνες τους εφαρμόστηκαν (εφαρμόστηκαν στην πράξη) στους νόμους πολλών κρατών, συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΣΔ, και αργότερα στη Ρωσική Ομοσπονδία. Ο νόμος αναπτύχθηκε περαιτέρω σε ορισμένα προηγούμενα στο Στρασβούργο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ρυθμιστικό πλαίσιο στη Ρωσία

Στη Ρωσική Ομοσπονδία, η ιδιωτικότητα των πολιτώνθεσπίζεται από τα άρθρα 23 και 24 του Συντάγματος. Μεταξύ των κανονισμών που διέπουν αυτό το δικαίωμα είναι ο ομοσπονδιακός νόμος περί προσωπικών δεδομένων, ο αστικός κώδικας, καθώς και οι διεθνείς συνθήκες. Από τα τελευταία, τα πιο σημαντικά είναι η Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Σύμβαση για την Προστασία τους και το Διεθνές Σύμφωνο. Το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής στη Ρωσική Ομοσπονδία προστατεύεται από το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Κύριες κατηγορίες

Τι ακριβώς προστατεύει το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας; Το σχόλιο μπορεί να δοθεί ως εξής.

Τα δικαιώματα των ανθρώπων και των πολιτών περιλαμβάνουν:

• απαγόρευση συλλογής, χρήσης και αποθήκευσης πληροφοριών σχετικά με άλλα άτομα χωρίς την άδειά τους να το πράξουν ·
• προστασία της τιμής και του ονόματος;
• εξασφάλιση ανεξάρτητου ελέγχου πληροφοριών για τον εαυτό σας ·
• προστασία μεμονωμένων δεδομένων ·
• το μυστικό της επικοινωνίας.

Στο άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο νομοθέτης περιέλαβε επίσης το μυστικό της υιοθεσίας, της ιατρικής διάγνωσης και της ομολογίας.

Έννοια της ιδιωτικής ζωής

Στη νομολογία, αυτός ο όρος αναφέρεται στοως υποκειμενικό δικαίωμα ενός ατόμου να οδηγεί τον τρόπο ζωής, ο οποίος προβλέπεται από τις προσωπικές του πεποιθήσεις, τις ηθικές αξίες και την κοσμοθεωρία. Δεν υπάρχει εκτός από κοινωνικές έννοιες. Για παράδειγμα, η αναψυχή, η οποία θεωρείται στοιχείο της ιδιωτικής ζωής, μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως τύπος κοινωνικών σχέσεων.

Χαρακτηριστικά

Η ιδιωτική ζωή βασίζεται σε:

• τη διατήρηση του απορρήτου αυτών των πτυχών της ανθρώπινης ύπαρξης που δεν σχετίζονται με τις κοινωνικές σχέσεις ·
• την αρχή της ασφάλειας της προσωπικής κατάστασης.

Οι κύριες πτυχές της ιδιωτικής ζωής περιλαμβάνουν:

1. Σπίτι, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στο απαραβίαστο του σπιτιού.
2. Οικογένεια. Σε νομικό πλαίσιο, ένα άτομο έχει το δικαίωμα να μην αποκαλύπτει μυστικά, συγγενείς και φίλοι δεν μπορούν να καταθέσουν ο ένας εναντίον του άλλου στο δικαστήριο.
3. Γεν. Ένα άτομο έχει το δικαίωμα να οργανώνει σχέσεις στο σπίτι και την οικογένειά του, όπως κρίνει κατάλληλο.
4. Αλληλογραφία. Το κράτος εγγυάται το απόρρητο της αλληλογραφίας.
5. Υγεία. Ένα άτομο δεν μπορεί να αποκαλύψει την κατάσταση της υγείας του, ο γιατρός υποχρεούται να κρατήσει το μυστικό της διάγνωσης.
6. Θρησκεία. Οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να ανήκουν ελεύθερα σε οποιαδήποτε θρησκευτική οργάνωση ή να είναι άθεοι.

Οι παραπάνω πτυχές προστατεύονται από τα άρθρα 137, 138 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο νομοθέτης προβλέπει διάφορους τύπους ευθύνης για παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων.

137 άρθρο του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας: σύνθεση

Ο κανόνας του Ποινικού Κώδικα ορίζειευθύνη για την παράνομη συλλογή, διάδοση και αποθήκευση πληροφοριών σχετικά με την ιδιωτική ζωή ενός πολίτη, σχετικά με την οικογένειά του ή τα προσωπικά του μυστικά, χωρίς τη συγκατάθεσή του, ή τη διάδοση αυτών των πληροφοριών κατά τη διάρκεια δημόσιων εμφανίσεων, ενός έργου ή μέσων που εμφανίζονται στο κοινό. Το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας ορίζει ως τιμωρία:

1. Πρόστιμο έως 200.000 RUB ή στο ποσό του μισθού ή άλλων εσόδων του ένοχου για 18 μήνες.
2. Υποχρεωτική εργασία έως 360 ώρες.
3. Φυλάκιση για 2 χρόνια με απαγόρευση κατοχής ορισμένων θέσεων και θέσεων ή άσκησης συγκεκριμένων δραστηριοτήτων για έως και 3 χρόνια.
4. Διορθωτική εργασία για 1 έτος.
5. Σύλληψη έως και 4 μήνες
6. Αναγκαστική εργασία για έως και 2 χρόνια με επακόλουθη στέρηση του δικαιώματος συμμετοχής σε συγκεκριμένους τύπους δραστηριοτήτων ή κατοχής ορισμένων θέσεων και θέσεων ή χωρίς αυτήν.

Ευθύνη κατά τη χρήση της επίσημης θέσης

Το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τις παραπάνω πράξεις στην παρούσα υπόθεση ορίζει:

1. Στέρηση του δικαιώματος κατοχής ορισμένων θέσεων και θέσεων ή άσκησης συγκεκριμένων τύπων δραστηριοτήτων για περίοδο 2 έως 5 ετών.
2. Σύλληψη μέχρι 6 μήνες
3. Αναγκαστική εργασία έως 4 ετών, με ή χωρίς απαγόρευση εκτέλεσης ορισμένων καθηκόντων και άσκησης ορισμένων δραστηριοτήτων για πέντε χρόνια.
4. Το πρόστιμο είναι από 100 έως 300 χιλιάδες ρούβλια. ή στο ποσό του μισθού ή του λοιπού εισοδήματος του ένοχου για περίοδο από ένα έτος έως δύο έτη
5. Φυλάκιση έως 4 ετών με απαγόρευση κατοχής ορισμένων θέσεων και θέσεων και άσκησης ορισμένων δραστηριοτήτων για πέντε χρόνια.

137 άρθρο του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας για ανηλίκους

Ο νόμος προστατεύει τα δικαιώματα απορρήτου των ατόμων κάτω των 18 ετών. Συγκεκριμένα, τα ακόλουθα περιλαμβάνονται στο άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Διανομή σε δημόσια προβολήμια εργασία ή ομιλία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή μέσω των καναλιών πληροφοριών και τηλεπικοινωνιακών δικτύων δεδομένων που υποδεικνύουν την ταυτότητα του τραυματία πολίτη κάτω των 18 ετών, σε ποινική υπόθεση ή πληροφορίες που περιέχουν περιγραφή ηθικής ή σωματικής ταλαιπωρίας που έλαβε ως αποτέλεσμα εγκλήματος, με αποτέλεσμα ψυχική διαταραχή ή άλλες σοβαρές συνέπειες θεωρείται παράνομο.

Το άρθρο 137 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας θεσπίζει την ακόλουθη ευθύνη για τα παραπάνω αδικήματα:

1. Αναγκαστική εργασία έως και 5 έτη, με ή χωρίς την στέρηση της δυνατότητας να κατέχει ορισμένες θέσεις και θέσεις ή να ασκεί συγκεκριμένες δραστηριότητες για 6 χρόνια.
2. Το πρόστιμο είναι από 150 έως 350 χιλιάδες ρούβλια. ή στο ύψος του μισθού ή άλλου εισοδήματος του υπαίτιου για περίοδο 18 μηνών. έως 3 έτη.
3. Απαγόρευση κατοχής ορισμένων θέσεων ή θέσεων για 3-5 χρόνια.
4. Σύλληψη έως έξι μήνες.
5. Φυλάκιση έως 5 χρόνια με απαγόρευση κατοχής ορισμένων θέσεων και εκτέλεσης ορισμένων ενεργειών για 6 χρόνια.

Συμπερασματικά

Έτσι, το κράτος παρέχει προστασίατην ιδιωτική ζωή οποιουδήποτε πολίτη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν έχουν συμπληρώσει την ηλικία της πλειοψηφίας. Αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους να αισθάνονται ελεύθεροι και να κατανοούν ότι ζουν σε μια δημοκρατική χώρα. Σε περίπτωση παραβίασης ή προσβολής δικαιωμάτων, οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν στα δικαστήρια σύμφωνα με τη γενική διαδικασία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλλει το καλό όνομα, την τιμή και την προσωπική ζωή άλλων ανθρώπων που τους ανήκουν από τη γέννηση.