Ο πολίτης που διέπραξε το έγκλημα πρέπει να τιμωρηθεί. Ωστόσο, για να του επιβληθεί η ανάλογη κύρωση θα πρέπει πρώτα να τεθεί υπό κράτηση. Οι εξουσιοδοτημένοι υπάλληλοι εκτελούν κράτηση σύμφωνα με το άρθρο. 91 Κώδικας Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ας εξετάσουμε στη συνέχεια τα χαρακτηριστικά του κανόνα.
Ένας ανακριτής/ανακριτής μπορεί να κρατήσει πολίτη που είναι ύποπτος για παράνομη πράξη για την οποία προβλέπεται φυλάκιση όταν:
Μία από τις παραπάνω περιστάσεις αρκεί για την κράτηση.
Το δεύτερο μέρος του άρθρου 91 ορίζει ότι εάν υπάρχουν πληροφορίες που δικαιολογούν την υπόθεση ότι ένας πολίτης εμπλέκεται σε έγκλημα, μπορεί να τεθεί υπό κράτηση εάν:
Ο περιορισμός της ελευθερίας ενός πολίτη που είναι ύποπτος για συμμετοχή σε επίθεση είναι ένα από τα διαδικαστικά μέτρα καταναγκασμού. Αναφέρεται στο άρθρο 5 του Κώδικα. Σύμφωνα με το άρθρο 11 αυτού του κανόνα, περίοδος κράτησης βάσει του άρθρου. 91 Κώδικας Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας – όχι περισσότερο από 48 ώρες Η καθορισμένη περίοδος αρχίζει από τη στιγμή του πραγματικού αναγκαστικού περιορισμού της ελευθερίας του υποκειμένου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η δυνατότητα περιορισμούτα δικαιώματα στην προσωπική ασφάλεια και ελευθερία προβλέπονται από το Σύνταγμα. Όπως ορίζεται στο Μέρος 2 του Άρθρου 22 του Βασικού Νόμου, η φυλάκιση και η κράτηση επιτρέπονται μόνο με δικαστική απόφαση. Πριν από την υιοθέτησή του, η ελευθερία ενός ατόμου μπορεί να περιοριστεί κατά την υποβολή αίτησης Τέχνη. 91 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας για μια περίοδο όχι περισσότερο από 2 ημέρες.
Το Σύνταγμα, προβλέπει τη δυνατότηταη εφαρμογή προληπτικού μέτρου σε ένα θέμα, που το συνδέει με την ανάγκη προστασίας του συνταγματικού συστήματος, του κράτους, του πληθυσμού, της υγείας των άλλων πολιτών, των συμφερόντων και των δικαιωμάτων τους, δεν θεσπίζει συγκεκριμένους λόγους, διαδικασίες και συνθήκες υπό τις οποίες επιτρέπεται η κράτηση , παραπέμποντας το θέμα αυτό στην αρμοδιότητα του ομοσπονδιακού νομοθέτη.
Οι κανόνες του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που θεσπίζουν τους κανόνες κράτησης δεν το κάνουννα εισαγάγει τυχόν περιορισμούς που υπερβαίνουν το πεδίο εφαρμογής του Συντάγματος. Αντίθετα, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα άρθρα του κώδικα περιορίζουν σημαντικά τη δυνατότητα εφαρμογής τους.
Η στιγμή του πραγματικού αναγκαστικού περιορισμούελευθερία του υποκειμένου θεωρείται η στιγμή της στέρησης της ικανότητάς του να κινείται ελεύθερα. Η κράτηση μπορεί να συνοδεύεται από χρήση ειδικών μέσων και προσωπική ανακοίνωση στο άτομο για την εφαρμογή του προληπτικού μέτρου.
Αυτό είναι το θέμα:
Αυτός ο κατάλογος περιλαμβάνεται στον κανόνα 46 του κώδικα και θεωρείται εξαντλητικός.
Εφαρμογή των διατάξεων Τέχνη. 91 Κώδικας Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι εξουσιοδοτημένοι υπάλληλοι πρέπει να συμμορφώνονταιόρους που καθορίζονται από τον κώδικα για τον περιορισμό της ελευθερίας του υποκειμένου. Πρέπει να απελευθερώσουν αμέσως κάθε πολίτη που κρατείται παράνομα, τοποθετείται σε νοσηλευτικό ίδρυμα, συμπεριλαμβανομένου ψυχιατρικού ιατρείου, καθώς και αδικαιολόγητα κρατούμενος για περισσότερο από το χρονικό διάστημα που ορίζει ο νόμος.
Σύμφωνα με τις απαιτήσεις του μέρους 1.1 108 του άρθρου του Κώδικα, υποκείμενο κατηγορούμενο/ύποπτο για πράξεις βάσει του άρθ. 165, 160, 159-159.6 του Ποινικού Κώδικα, εάν διαπράχθηκαν στον τομέα της επιχειρηματικότητας. Παρόμοιος κανόνας ισχύει και για άτομα που είναι ύποπτα για συμμετοχή σε πράξεις βάσει των άρθρων 190-199.2, 185-185.4, 180-183, 176-178, 171-174.1 του Ποινικού Κώδικα. Αντίστοιχα, η κράτηση αυτών των προσώπων Τέχνη. 91 Κώδικας Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι απαράδεκτο εάν δεν υπάρχουν περιστάσεις που καθορίζονται από τις παραγράφους 1-4 1 του μέρους 108 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Ειδικοί κανόνες προβλέπονται για τα άτομα με βουλευτική ασυλία. Αναφέρονται στο άρθρο 449 του Κώδικα. Αυτά περιλαμβάνουν:
Εάν κρατούνται βάσει των διατάξεων Τέχνη. 91 Κώδικας Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πρέπει να απελευθερωθούν αμέσως μετά την ταυτοποίηση.
Εάν εφαρμόστηκε προληπτικό μέτρο στον βοηθόμέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου ή βουλευτής της Κρατικής Δούμας, ενημερώνεται αμέσως σχετικά ο αρμόδιος βουλευτής. Η αντίστοιχη ρύθμιση περιέχεται στο άρθρο 37 του ομοσπονδιακού νόμου αριθ. 3.
Επιτρέπεται η κράτηση βάσει των άρθρων 91 και 92 του Κώδικααποκλειστικά σε ανοιχτές ποινικές διαδικασίες. Αποσκοπεί στη διευκρίνιση της εμπλοκής του υποκειμένου στην πράξη και στην επίλυση του ζητήματος της κράτησής του.
Ο νόμος απαγορεύει τη χρήση διατάξεων Τέχνη. 91 Κώδικας Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας να πάρει την ομολογία ενός εγκλήματος από ένα άτομο.Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να επιβεβαιώσει τη μη συμμετοχή του στην επίθεση. Το βάρος της απόδειξης, καθώς και η διάψευση των επιχειρημάτων που προβάλλονται προς υπεράσπιση ενός προσώπου, βαρύνουν την κατηγορία.
Λαμβάνοντας υπόψη το τεκμήριο της αθωότητας,κράτηση του υποκειμένου σύμφωνα με τους κανόνες του άρθ. 91 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η λήψη του υπό κράτηση στο μέλλον θα πρέπει να είναι η έσχατη λύση, όχι ο κανόνας, αλλά μάλλον η εξαίρεση από αυτόν. Στην περίπτωση αυτή, η στέρηση της ελευθερίας θα πρέπει να θεωρείται ως κύρωση που πρέπει να επιβληθεί τελευταία. Αυτή η τιμωρία επιτρέπεται να εφαρμόζεται εάν ένα άλλο μέτρο σύμφωνα με τη φύση και τη σοβαρότητα της πράξης είναι σαφώς ανεπαρκές.
Οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε πολίτες που κρατούνται ως ύποπτοι εμπλοκής σε εγκλήματα πρέπει να συνάδουν με τον σκοπό για τον οποίο εφαρμόστηκαν και να είναι οι ελάχιστοι απαραίτητοι.
Κράτηση και προσαγωγή του υποκειμένουστον ανακριτή/ανακριτή πριν από την έναρξη της ποινικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, εάν ένας πολίτης που είναι εύλογα ύποπτος για μια πράξη προσαχθεί σε μια υπηρεσία επιβολής του νόμου, το ζήτημα της διαδικαστικής κράτησης αυτού του ατόμου επιλύεται ταυτόχρονα με τη σύνταξη ψηφίσματος για την κίνηση υπόθεσης.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ως πρωτογενής πηγήπληροφορίες για την πράξη που καταγγέλλει ο πολίτης που την διέπραξε είναι δήλωση που συνέταξε ο ίδιος στο χέρι του ή καταχωρήθηκε στο πρωτόκολλο ομολογίας. Σε δικαστικές διαδικασίες, το έγγραφο αυτό αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο αποδεικτικό στοιχείο.
Κατά την έννοια της νομοθεσίας, καθώς και εξηγήσειςΗ Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που κατοχυρώνεται στο ψήφισμα Νο. 2 του 2007, η αναφορά ενός ατόμου για επίθεση που έκανε μετά τη σύλληψή του δεν αποκλείει την αναγνώριση αυτής της δήλωσης στο μέλλον ως ελαφρυντικής περίστασης.
Αν οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου είχανδεδομένα σχετικά με το έγκλημα (διαδικαστικά έγγραφα, αναφορές θυμάτων, μαρτύρων κ.λπ.), και ο κρατούμενος, με τη σειρά του, γνώριζε γι' αυτό, η επιβεβαίωσή του για το γεγονός της εμπλοκής στην πράξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ομολογία. Αναγνωρίζεται ως άλλη μια ελαφρυντική περίσταση.
Το άρθρο 91 ορίζει σαφώς τους λόγουςπου επιτρέπεται η κράτηση του υποκειμένου. Ελλείψει αυτών, συμπεριλαμβανομένης της πρόθεσης του ανακριτή να στείλει αίτηση στο δικαστήριο για να τεθεί υπό κράτηση ο ύποπτος, η κράτηση του πολίτη είναι απαράδεκτη. Οποιεσδήποτε ενέργειες στοχεύουν σε αυτό θεωρείται ότι παραβιάζουν το νόμο.
Οι λόγοι του άρθρου 91 σχετίζονται άμεσα μετη στιγμή της λήψης πληροφοριών για τη συμμετοχή του πολίτη στην επίθεση. Μπορεί να μην παραμείνουν επαρκείς για μεγάλο χρονικό διάστημα.
