Η φορολογική διοίκηση είναι ένα σύστημα διαχείρισης της φορολογικής διαδικασίας από τις δημόσιες αρχές.
Υπό τη φορολογική διοίκηση (HA) ακολουθείνα κατανοήσουμε τη συνεχώς εξελισσόμενη δυναμική διαδικασία που συντονίζει το σύνολο των εργασιών των φορολογικών αρχών υπό τις συνθήκες που υπαγορεύει η σύγχρονη οικονομία της αγοράς.
Η φορολογική διοίκηση είναι μια δραστηριότηταειδικών κυβερνητικών οργάνων και κρατικής εξουσίας, σκοπός των οποίων είναι η εφαρμογή των νόμων περί φόρων και τελών, καθώς και ο έλεγχος της λειτουργίας του φορολογικού συστήματος.
Η επιτυχία ή η αποτυχία της δημοσιονομικής πολιτικής μιας μεμονωμένης χώρας εξαρτάται τελικά από την ορθότητα και τη συνέπεια των δράσεων.
Τα στοιχεία της φορολογικής διοίκησης περιλαμβάνουν:
- την ιεραρχία ή τη δομή των φορολογικών αρχών ·
- καθήκοντα και δικαιώματα των φορολογικών αρχών ·
- την καθιερωμένη σειρά είσπραξης, επεξεργασίας και ελέγχου των φορολογικών εκθέσεων ·
- την παροχή φορολογικών παροχών και την επιβολή κατάλληλων κυρώσεων ·
- γενίκευση και διατήρηση των φορολογικών στατιστικών, η διαδικασία ρύθμισης των εξωτερικών φορολογικών σχέσεων με τα κράτη.
Η φορολογική διοίκηση σε μακροοικονομικό επίπεδο πρέπει να επιλύσει τέτοια προβλήματα:
- ανάλυση των μακροοικονομικών διαδικασιών φορολογίας και ανάπτυξη αρχικών δεδομένων για την πρόβλεψη της μελλοντικής τους εξέλιξης ·
- να αξιολογήσει τις αποκλίσεις των πραγματικών τιμών των οικονομικών μακροοικονομικών δεικτών από τους αναμενόμενους, για να προσδιορίσει τους λόγους για την απόκλιση ·
- να πραγματοποιήσει μια λεπτομερή (στο εγγύς μέλλον) και εννοιολογική (για μια περαιτέρω προοπτική) ανάπτυξη και αποσαφήνιση της φορολογικής νομοθεσίας.
Καθήκοντα NA σε μικροεπίπεδο:
- για την εφαρμογή της νομοθεσίας που έχει εγκριθεί,
- εξασφάλιση των καθημερινών δραστηριοτήτων των φορέων φορολογικών υπηρεσιών για τη συλλογή φόρων και τελών στον προϋπολογισμό ·
- ανάπτυξη και εφαρμογή οργανωτικών μέτρων που αυξάνουν την αποτελεσματικότητα των φορολογικών αρχών.
Σύμφωνα με το κριτήριο της αποδοτικότητας λειτουργίαςΕίναι σύνηθες για τη φορολογική διοίκηση να υπονοεί την κινητοποίηση φόρων και τελών σε αυτούς τους τόμους που αντιστοιχούν σε επιστημονικά γειωμένους, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα το κόστος διατήρησης της λειτουργίας του φορολογικού συστήματος μιας δεδομένης πολιτείας.
Η φορολογική διοίκηση σε σύγχρονες συνθήκες πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς τέτοιες διαδικασίες:
Αρχές φορολογικής διοίκησης
Σήμερα το NA βασίζεται στις ακόλουθες βασικές αρχές:
Αναλύοντας τις τάσεις στην ανάπτυξη επιστημονικού εξοπλισμού, κάποιος μπορείγια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι για να επιτευχθεί το μέγιστο αποτέλεσμα και η βιωσιμότητα του φορολογικού δυναμικού, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση τριών αλληλένδετων συνιστωσών - του συστήματος προϋπολογισμού, της κρατικής φορολογικής πολιτικής και της φορολογικής διοίκησης.
Πρόσφατα, μεγάλης κλίμακαςμέτρα για την αναδιοργάνωση των δραστηριοτήτων στις φορολογικές αρχές και την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου μοντέλου για τη λειτουργία των φορολογικών αρχών. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην εφαρμογή στην πράξη της αρχής της αυτοαξιολόγησης ως μηχανισμού που αντιστοιχεί στο φορολογικό σύστημα των ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου. Εάν ένα μεγάλο ποσοστό των φορολογουμένων δεν εκπληρώσουν εθελοντικά τις υποχρεώσεις τους έναντι του κράτους, τότε το φορολογικό σύστημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί επιτυχώς στις ευθύνες του. Η φορολογική διοίκηση θα είναι αποτελεσματική μόνο εάν βασίζεται σε ένα σαφές κανονιστικό πλαίσιο, μια καλά εδραιωμένη λειτουργική τεχνολογία, καθώς και μια σαφή κατανόηση των φορολογουμένων σχετικά με το τι μπορούν να περιμένουν από το φορολογικό σύστημα.
